__________________
1.
Γεια σου λατρεμένη Α, μπα.
Ελπίζω να είσαι καλά. Η ερώτησή μου έχει να κάνει με την σχέση μου με έναν φίλο μου. Είμαι γκέι, και έχω (είχα, μάλλον) έναν καλό φίλο (στρειτ) τον οποίο γνώρισα στο πανεπιστήμιο, σχεδόν 16 χρόνια πριν. Πριν 2 χρόνια με επισκέφτηκε στην πόλη στην οποία έμενα τότε, και μού μίλησε για το πόσο ήθελε, τότε στα 18 μας, να δοκιμάσει σεξ με άντρα (με εμένα, συγκεκριμένα), αλλά δεν τολμούσε, για διάφορους λόγους. Δεν είπα κάτι, εκτός από το ότι θα είχα πει ναι, αλλά δεν είχε νόημα να το συζητάμε πια. Αργότερα το ίδιο βράδυ, πήγαμε για ύπνο στο σπίτι μου, και μού ζήτησε να κάνουμε σεξ επιτέλους. Δεν είχε κάνει κάτι με άντρα, και τον ρώτησα αν είναι σίγουρος, μου είπε οτι το θέλει και είπα οκ. Τελικά έγινε, όλα μια χαρά, την επόμενη μέρα είχε κάτι τύψεις, θρησκευτικής φύσης, αλλά το συζητήσαμε και όλα καλά. Στα δύο χρόνια από τότε μέχρι πρόσφατα δεν άλλαξε κάτι, αντιθέτως δοκίμασε και με άλλους άντρες και μου εξιστορούσε τις εμπειρίες αυτές και το πόσο πιο φυσιολογικό τού φαινόταν. Εμείς δεν κάναμε κάτι άλλο, αλλά πριν περίπου 3 μήνες παρατήρησα μια διαφορά στη σχέση μας, κυρίως στη συχνότητα και την ποιότητα της επικοινωνίας μας. Τον ρώτησα κάποιες φορές αν έγινε κάτι, αλλά πάντα μού έλεγε ότι είναι ιδέα μου. Δεν μπορώ να σού εξηγήσω ακριβώς τις διαφορές, αλλά ήταν πασιφανές ότι δεν είχε πια κανένα ενδιαφέρον να μιλήσουμε όπως παλιά.
Πριν από έναν μήνα είδα στο facebook ότι θα παντρευόταν σε μια εβδομάδα. Ήξερα ότι ήταν αρραβωνιασμένος, αλλά δεν μού είχε πει ότι είχαν ημερομηνία γάμου, ενώ πάντα λέγαμε για τον γάμο του και τι σχέδια είχε, και που θα πηγαίναμε το βράδυ της παραμονής του γάμου κτλ. Δεν με πείραξε το ότι δεν με κάλεσε, αν και μού φάνηκε παράξενο, αλλά αυτό σε συνδυασμό με τις αλλαγές που ανέφερα, με έκαναν να σκέφτομαι μήπως δεν έπρεπε να είχα πει ναι εκείνο το βράδυ. Το σεξ εγώ το βλέπω κάπως συναλλαγματικά, όχι με την χρηματική έννοια, προφανώς, αλλά δεν χρειάζομαι ιδιαίτερα συναισθήματα. Ίσως για αυτό δεν σκέφτηκα ότι η σχέση μας θα άλλαζε, δεν είναι ότι υπήρχε περίπτωση ένας από τους δυο μας να ῾῾κολλήσει᾽᾽, συνεπώς θεώρησα ότι θα είναι μια νέα εμπειρία. Ίσως βέβαια να το υπεραναλύω, αλλά επειδή δεν μπορώ να ρωτήσω τον ίδιο (μπορώ, αλλά δεν θα πάρω απάντηση), είπα να ρωτήσω την άποψή σου: λες να έπρεπε να είχα πει όχι; Θα μου πεις, τι σημασία έχει, τώρα έγινε, αλλά όσο ζω μαθαίνω.
- ΠΧ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν ξέρω τι θα είχε γίνει αν είχες πει όχι, αλλά αυτό που έμαθες λέγοντας το ναι, δεν είναι πιο χρήσιμο; Είναι πιο αποκαρδιωτικό, είναι μάλλον πιο δυσάρεστο, αλλά φαντάζεσαι να συνεχιζόταν η σχέση σας (να σε καλούσε στο γάμο του, ας πούμε) και να μην ήξερες ότι σε διάλεξε για πρώτη φορά γιατί νιώθει άνεση μαζί σου, και μετά είχε τόσες τύψεις που είναι γκέι, που δεν μπορεί να σε έχει πια στη ζωή του, επειδή είσαι η μόνιμη υπενθύμιση της πραγματικότητας;
__________________
2.
Ενω ειμαι υπερ του φεμινισμου και πιστευω οτι ειμαστε ακομη μακρια απο την ισοτητα των δυο φυλων, τον τελευταίο καιρό πεφτω ολοενα και πιο συχνα πανω σε αρθρα ή σε βιντεακια στο ιντερνετ τα οποια με βρισκουν αντιθετη και τα οποια ευαγγελιζονται το φεμινισμο(κατα τα λεγομενα των δημιουργων τους) πχ. Μπαζφιντ, 36 ερωτησεις γυναικων σε αντρες, η πρωτη ερωτηση ηταν "Πώς αισθανεσαι που ανηκεις στο ιδιο φυλο με τον Ντόναλντ τραμπ; " σοβαρα τωρα. Αυτη ηταν η ερωτηση. Έχουμε τοσα προβληματα να αντιμετωπισουμε, εχουμε και τις μπουρδες με τις οποιες ασχολειται το μπαζφιντ. Οπως ισχυει σε ολες τις ιδεολογιες και τα κινηματα, ετσι και στον φεμινισμο χρειαζεται φιλτραρισμα. Εχω βαρεθει οποτε δηλωνω οτι ειμαι υπερ του φεμινισμου και της ισοτητας να με κοιτανε σα να λεω οτι σκοτωνω νεογνα και κανω μπανιο στο αιμα τους. Εχω βαρεθει επισης να ερχομαι αντιμετωπη με ατομα τα οποια μου παραθετουν παραδειγματα παπαρολογων του ίντερνετ (οι οποιοι δηλωνουν φεμινιστες) και με βαζουν σε θεση να απολογουμαι για το τι ειπαν και τι εννοουσαν κλπ.
Ανθρωποι ειμαστε κανουνε και λαθη. Κατανοητο και σεβαστο. Δεν αντεχω καθολου ομως το πατρωναρισμα που κανουν οι λεγομενοι "φεμινιστες" στο ίντερνετ και οι οποιοι εχουν ολο το πακετακι του φανατισμενου οπαδου. το περισπουδαστο υφακι, η οξεια ξερολιαση, το κλασσικο "check your privileges before you speak" και ενα σωρο αλλες προκατ πατρωναριστικες απαντησεις καθε φορα που καποιος κανει μια ερωτηση ή απανταει σε κατι που του φαινεται ακραιο με σκεπτικισμο. (σε ενα φορουμ τις προαλλες μια μητερα απο ΗΠΑ, ειχε γραψει οτι στο σχολειο του γιου της η δασκαλα εβαλε τα αγορια να ζητησουν συγνωμη στα κοριτσια για ολα τα δεινα που προκαλεσε η πατριαρχια στις γυναικες τα περασμενα χρονια, αν δεν ειναι αυτο πατρωναρισμα χειριστου ειδους τοτε δεν ξερω τι ειναι ) ολες αυτες οι ακροτητες ταιζουν τον καθε βλακα τυπου "boy or girl destroys feminism" σε 5 λεπτα βιντεακια στο γιουτιουμπ.
Κατι αλλο επίσης που δεν μπορω να καταλαβω ειναι πως καταδικαζουν τον δυτικο σεξισμο σε ολες τις εκφάνσεις του (και εννοειται σε αυτο ειμαι συμφωνη 100%) αλλα οσων αφορα τον ακραιο μισογυνισμο σε ισλαμικες χωρες τηρουν σιγην ιχθύος. κανεις δε λεει τιποτα. Γιατι; δεν ειναι υποκρισια αυτο; και μη μου πειτε παλι για την πολιτισμικη διαφορα. Νομιζα οτι τα ανθρωπινα δικαιωματα ηταν η πρωτη προτεραιοτητα μας και οτι ηταν πανω απο οποιαδήποτε κουλτουρα (αλλωστε και η κουλτουρα, κοινωνικη κατασκευή δεν ειναι;) πριν πεταχτει οποιοσδηποτε να πει να τσεκαρω τα προνομια μου, να σημειωσω οτι εγω η ιδια ζω εδω και δυο χρονια σε μουσουλμανικη χωρα ε, και οπως και να χει, εχω βιωσει καποιες καταστασεις στο πετσι μου. Εχω συζητησει και με ντοπιους και με ντοπιες και μου χει σηκωθει λιγο η τριχα μ αυτα που ακουω.
Και μια ερωτηση . Εχεις δει το red pill; ποια η γνωμη σου; ειμαι λιγο προβληματισμενη που η δημιουργός δηλωνει "πρωην φεμινιστρια" και παρουσιαζει τα αντρικα προβληματα ως αλυτα και ταμπου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο φεμινισμός ζητάει την ισότητα. Ό,τι λέει και ό,τι κάνει ο οποιοσδήποτε στο όνομα αυτού ή ενάντια σε αυτό, είναι ζήτημα αυτού που το λέει και το κάνει, και δεν μπορεί να αλλάξει το δεδομένο, την ανάγκη για αλλαγή, ότι ο φεμινισμός ζητάει ισότητα, και ισότητα δεν υπάρχει. Ξανά, όλα αυτά τα βιντεάκια στο youtube εγώ δεν τα βλέπω, ούτε τους φανατισμένους βλέπω στο ίντερνετ, απλώς ξέρω ότι υπάρχουν. Τα επιχειρήματά τους τα ξέρω, τα έχω ακούσει εκατοντάδες φορές, προ πολλού ξέρω πλέον ποιες είναι οι απαντήσεις, δεν χρειάζεται άλλη τριβή μαζί τους. Δεν κερδίζεις κάτι παρακολουθώντας όλα αυτά, αντιθέτως, καταφέρνεις να νομίζεις ότι αυτά είναι η πλειοψηφία. Μπορεί και να είναι, αλλά τι κερδίζεις; Τον ίδιο χρόνο μπορείς να καταναλώσεις με θετικό τρόπο, διαβάζοντας κι άλλο, καταλαβαίνοντας περισσότερα, και όσο κάνεις αυτό, τόσο πιο κατανοητά σου φαίνονται τα προηγούμενα. Δεν μας λείπουν οι αγανακτισμένοι, οι φανατικοί, οι μισαλλόδοξοι, οι παραπληροφορημένοι ή οι σεξιστές, οι μορφωμένοι και οι ενημερωμένοι μας λείπουν, οπότε ας προσπαθήσουμε να γίνουμε από αυτούς.
Δεν ισχύει ότι «κανείς δεν λέει τίποτα» για τον ακραίο μισογυνισμό στις ισλαμικές χώρες. Θα δεις ότι υπάρχουν πολλοί και πολλές που μιλάνε, αλλά αν άνθρωποι σαν κι εσένα δεν τους αναζητήσουν και δεν τους βάλουν αυτοί στο δικό τους facebook για να τους προωθήσουν, τότε θα συνεχίσουμε να λέμε ότι «κανείς δε μιλάει» και να διαβάζουμε τον καθένα και την καθεμία που λέει την εμπρηστική μπούρδα για να γεμίσει ο τόπος κλικ και λάικ.
Δεν μιλάει κανείς; Μίλα εσύ.
__________________
3.
Αγαπητή αμπα,
Σου γράφω για να δω αν υπάρχει λογική στα γεγονότα– και όταν δεν την βρω, τελικά θα σου στείλω. Ήμουν κάποιους μήνες με κάποιον, ξεκινήσαμε αμφίδρομα πολύ δυνατά συναισθηματικά και πρακτικά, αλλά εντέλει ήμουν απλά συνοδός στα πράγματα που ήθελε να κάνουμε μαζί, και τα υπόλοιπα τα έκανα μόνη μου. Ο καθένας την καθημερινότητά του κ αν συμβαδίζαμε μωρέ καλώς. Χειρότερο πράγμα από μοναξιά μέσα σε σχέση δεν υπάρχει. Το καλύτερο λοιπόν που μου προσέφερε ήταν που πρότεινε να χωρίσουμε, γιατί πάντα κάτι μου έφταιγε (και καλά μου έκανε). Και έτσι έγινε. Χωρίσαμε 3 μέρες πριν τις διακοπές μας, όπου εγώ θα πήγαινα στο συγκεκριμένο νησί για δουλειά. Το ζουμί: Του ζήτησα στο χωρισμό 2 πράγματα 1. Να αλλάξει τα εισιτήριά του για άλλο νησί γιατί αυτό ήταν μικρό κ στάνταρ θα βλεπόμασταν, κ 2. τον Σεπτέμβρη που τον κάλεσα να γίνει εθελοντής σε ένα event που είμαι και εγώ, να μην έρθει αν τον επιλέξουν γιατί θα είμαστε μονίμως μαζί. Μάντεψε λοιπόν με ποιον έπεσα μούρη με μούρη στο νησάκι. Και δεν έκανα/είπα τίποτα. Σοκαρίστηκα αρχικά, αλλά εντέλει όχι και τόσο γιατί το σκηνικό ήταν dejavu όσων έκανε και εντός της σχέσης οπότε απλά με έσπρωξε πιο εύκολα στο να προχωρήσω γρήγορα. Τώρα που μπήκε ο Σεπτέμβρης, και κάλεσαν και τους εθελοντές του event, επιλέχθηκε. Και αποδέχτηκε, οπότε τα επόμενα 4 ΣΚ θα τον φάω στη μάπα.
Οι φιλοσοφικές απορίες μου: Τί σόι άνθρωπος τα κάνει αυτά; (αυτός. 1-0, τον ήπια) Προφανώς δεν τον άγγιξα συναισθηματικά και δεν τον ενοχλεί να με πετυχαίνει από εδώ και από εκεί συνέχεια, αλλά αλήθεια πόσο δεν τον νοιάζει που η παρουσία του με πληγώνει και παρόλα αυτά θέλει να κάνει αυτά που θέλει; Τόσο παράλογο είναι να μην θες να βρίσκεσαι με τον πρώην σε κατατάλλα ευχάριστες στιγμές; Όλοι οι άλλοι χωρισμοί μου ήταν πολιτισμένοι χωρίς προβλήματα σεβασμού, να ξαναφτιάξει ο καθένας τη ζωή του χωρίς να μοστράρεται. Οκ, γενικά μάλλον δεν έχω περάσει δύσκολα. Έχω σκεφτεί να το παίξω και εγώ καρδιά αγκινάρα με μηδέν συναίσθημα κ να κάνω τον εθελοντισμό μου, αλλά και μόνο που σκέφτομαι τις team bonding δραστηριότητες μαζί, μου γυρνάνε τα άντερα, ενώ θα έπρεπε να με απασχολεί μόνο το τι θα κάνω με τα νέα γκομενάκια μου. Κάποια petty αντιμετώπιση για να την παλέψω;
- -Μα που πάω και τους βρίσκω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το πιο σημαντικό δεν μας είπες όμως. Όταν του ζήτησες αυτά που ζήτησες, τι σου είπε;
Γιατί αν σου είπε «ξέχνα το» είναι πολύ διαφορετικό από το να είπε «εντάξει». Έτσι όπως τα γράφεις φαίνεται να θεωρείς αυτονόητο ότι έπρεπε να τα κάνει απλώς επειδή τα ζήτησες. Δεν ξέρω γιατί πιστεύεις ότι πάει έτσι. Κατανοώ αυτό που λες, αλλά μπορεί να γίνει με συζήτηση και κατανόηση, με συμφωνία, όχι ως αυτονόητη απαίτηση. Το να αλλάξει προορισμό και σχέδια εθελοντισμού είναι σημαντικά πράγματα, δεν ζήτησες να σου φέρει τσίχλες όταν έρχεται. Κι αυτός «τον εθελοντισμό του» θέλει να κάνει. Είναι σκληρό να συνειδητοποιείς ότι δεν καίγεται που χωρίσατε, τουλάχιστον όχι όσο καίγεσαι εσύ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις επιπλέον δικαιώματα πάνω στην δική του καθημερινότητα.
Τώρα αν το συζητήσατε, του εξηγήθηκες, σου είπε ότι καταλαβαίνει και συμφωνεί, και αθέτησε την υπόσχεση του, τότε έχεις δίκιο σε όλα.
__________________
4.
Καλησπέρα Λένα και αναγνώστες.
Απολαμβάνω πολύ τη στήλη σου και οι απαντήσεις σου σε θέματα συνηθισμένα και μη, δίνουν τροφή για σκέψη.
Σας γράφω λοιπόν κι εγώ τον προβληματισμό μου.
Εδώ και έξι μήνες έχω μια σχέση με μια κοπέλα. Ξεκινήσαμε με πολύ ενθουσιασμό, πάθος και τεράστια χημεία! Ενώ σε γενικές γραμμές έχουμε καλή επικοινωνία και περνάμε όμορφα μαζί, προκύπτει όλο και πιο συχνά το εξής πρόβλημα.
Γενικά, κάνω αρκετή χρήση των social media, κυρίως του Instagram και στα χρόνια που πέρασαν, έχω δημιουργήσει ένα μεγάλο δίκτυο "φίλων" για επαγγελματικούς και για προσωπικούς λόγους. Η προηγούμενη σχέση μου προέκυψε από αυτό.
Η κοπέλα μου νιώθει πολύ άβολα με αυτό το θέμα, γι αυτόν τον λόγο περιόρισα πολύ τους ιντερνετικούς μου φίλους(φίλες δηλαδή) και προσέχω πολύ τη συμπεριφορά μου ώστε να μην προκαλώ και να μην την κάνω να νιώθει ανασφάλεια. Καταλαβαίνω πως αν θες να βάλεις σωστές βάσεις, πρέπει να δείξεις ότι είσαι εκεί και ότι δεν προσβάλλεις με κανέναν τρόπο τον άλλον. Όμως συζητάμε μονίμως το ίδιο θέμα, εκείνη αναφέρει συνεχώς πως δεν της αρέσει που χρησιμοποιούσα τα social για να "γκομενίζω"(φυσικά ισχύει εν μέρει, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να απολογηθώ για αυτό από τη στιγμή που ούτε ήμουν με κάποια, ούτε είπα ψέματα σε καμία) και κάθε φορά ξεψαχνίζει τους λογαριασμούς μου και με ρωτάει, που ξέρεις την τάδε ή την τάδε. Αυτό το κάνει πάντα με μια συμπεριφορά κάπως passive aggressive και νιώθω πως με φέρνει μονίμως σε μια θέση να απολογούμαι.
Όλο αυτό με δηλητηριάζει, παρά τα όσα καλά έχει σαν άτομο. Εκνευρίζομαι γιατί αισθάνομαι πως μου ακυρώνει όλες τις προσπάθειες και πράγματα που κάνω για εκείνη και για τη σχέση μας. Πραγματικά έχω σκεφτεί τι μπορεί να κάνω λάθος, αλλά θεωρώ πως κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου. Υπάρχει κάτι που δε βλέπω;
Δε ξέρω αν έχει σημασία, είμαστε 28 και 26 εκείνη.
- Ταλαίπωρο boyfriend
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έχεις δίκιο που εκνευρίζεσαι, και κάνεις μεγάλη υποχώρηση κατά τη γνώμη μου. Μόνο που, όσο αξιοσέβαστη και αξιέπαινη και αν είναι αυτή η υποχώρηση, δεν είναι η λύση, γιατί δεν σου ζητάει να αλλάξεις κάτι που την θίγει. Είναι ένας συμβιβασμός χωρίς αντικείμενο, και γι'αυτό εκνευρίζεσαι, και γι'αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, ήδη φαίνεται ότι φθείρεσαι. Η λύση είναι να μιλήσετε, και να σου πει γιατί την ενοχλεί τόσο πολύ που γκομένιζες μέσω ίνσταγκραμ. Δηλαδή δεν είναι αυτονόητο ότι γκομένιζες πριν την γνωρίσεις; Άλλωστε αυτήν πώς τη γνώρισες; Και πάλι, γκομενίζοντας. Το ίνσταγκραμ την ενοχλεί; Τι διαφορά έχει από το γκομενίζειν σε μπαρ; Ή η ιδέα ότι γκομένιζες στο παρελθόν; Πρέπει να τα βάλετε κάτω, ή μάλλον, να τα βάλει κάτω, και να καταλάβει ότι αν χρειάζεται κάτι, πρέπει να ξέρει να το ζητάει, και για αυτό, πρέπει να είναι ειλικρινής και με σένα, και με τον εαυτό της. Δεν γίνεται να ζητάει και να θεωρεί αυτονόητο ότι ο άλλος θα συμμορφωθεί χωρίς να καταλαβαίνει το γιατί, δηλαδή ακριβώς αυτό που κάνει και η φίλη της ακριβώς προηγούμενης ερώτησης.
__________________
5.
Στην ερώτηση 7 στις 6/9/17 η κοπέλα που έχασε κάποια κιλά ρώτησε πως γίνεται να σταματήσει τους γύρω της να της κάνουν αρνητικά σχόλια. Της λες να μη δέχεται κακοπροαιρετο χιούμορ και να βάλει τα όρια της. Πρότεινε μας ορισμένους τέτοιους τρόπους.. Φιλιά
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο καλύτερος τρόπος είναι να μην γελάει, ούτε να χαμογελάει, ούτε να αλλάζει βιαστικά κουβέντα. Μερικές φορές αυτό αρκεί, γιατί πολλές φορές γελάμε με πράγματα που μας ενοχλούν για να μην ενοχλήσουμε. Το εφέ πολλαπλασιάζεται αν πει «δεν είναι αστείο» ή, ακόμα καλύτερα «το παράκανες». Δεν χρειάζεται ανάλυση. Ο άλλος ξέρει ότι το παρακάνει, όταν το παρακάνει. Το συνεχίζει αν δεν βλέπει αντίσταση. Οι περισσότεροι υποχωρούν αμέσως στις αντιδράσεις, δεν έχουν όρεξη να δώσουν και μάχη, θα βρουν άλλον ανώδυνο τρόπο για να λένε τις χοντράδες τους, γιατί οι περισσότεροι που δέχονται τέτοια σχόλια νιώθουν ότι τα αξίζουν. Είναι κρίμα που δεν ξέρουν ότι, όχι, κανείς δεν έχει δικαίωμα να τους ρίχνει ψυχολογικά.
__________________
6.
Φοβάμαι ότι ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσω εγώ πραγματικά τους γύρω μου είναι με πολλά χρήματα, και δεν έχω καθόλου χρήματα.
Φοβάμαι ότι δεν θα ξεπεράσω ποτέ την κατάθλιψη, και οι φίλοι μου δεν θα θυμούνται πια ποια ήμουν και τι προσωπικότητα είχα πριν την κατάθλιψη.
Φοβάμαι ότι έζησα ό,τι ήταν να ζήσω μέχρι τα σαράντα μου και από εδώ και πέρα όλα θα χειροτερεύουν.
Φοβάμαι το ηλεκτρικό ρεύμα.
Μου αρέσει όταν, μετά από μια καταιγίδα, φεύγουν τα σύννεφα και βγαίνει ο ήλιος και οι ακτίνες του μου αγγίζουν το πρόσωπο και τα χέρια. Μου υπενθυμίζει ότι και στη ζωή τα πράγματα μπορούν να καλυτερεύσουν.
Μου αρέσει να φοράω χνουδωτές κάλτσες. Νιώθω σαν τα πόδια μου να παίζουν στο Muppet Show.
Mου αρέσουν οι πίνακες του Cezanne.
Μου αρέσουν οι ανυπόμονοι, απεγνωσμένοι και χαρούμενοι ήχοι που κάνει ο σκύλος μου όταν του δείχνω το λουράκι του και αντιλαμβάνεται ότι θα πάμε βόλτα.
Κι εσύ; Δε συνηθίζεις να λες πράγματα για σένα, αλλά μήπως θα ήθελες να μας πεις πράγματα που φοβάσαι και πράγματα που σου αρέσουν;
Κι αν όχι, να σε ρωτήσω έστω πώς το τρως το σουβλάκι σου και αν πίνεις αναψυκτικά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Φοβάμαι τα ακριβά εστιατόρια με μέτριο φαγητό και μου αρέσουν οι καλές μπριζόλες με κόκκινο κρασί. Τρώω το σουβλάκι με απ'όλα. Αναψυκτικά ενίοτε κοαόλα, αλλά μάλλον όχι.
_________________
7.
Γυναίκα 34 χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία στις σχέσεις.. ναι μεν είχα ενίοτε αρκετούς θαυμαστές και σχέσεις μικρής διάρκειας, αλλά ποτέ μακροχρόνια σχέση. Άραγε είναι προβληματικό; Αναρωτιέμαι αν κάνω λάθος χειρισμούς ή αν είμαι πολύ επιλεκτική. Επιπλέον όσοι γνωρίζω και μου αρέσουν και δείχνουν εξίσου ενδιαφέρον φαίνεται να θέλουν μόνο σεξ. Άραγε τους εμπνέω εγώ κάτι τέτοιο ή είναι απλώς λάθος επιλογές;
Γενικά δε με λες "σεξοβόμβα" και έχω προβληματιστεί που ακόμα και πιο "σοβαρά" άτομα με προσεγγίζουν μόνο σεξουαλικά καθώς δε θεωρώ ότι δίνω τέτοια εντύπωση. Μία φορά ενέδωσα, αλλά δε με κάλυψε κάτι τέτοιο, άσε που μέσα μου πίστεψα ότι ίσως στην πορεία θα ήθελε κάτι περισσότερο... μάταιο...
Σε αυτό το σημείο να σημειώσω ότι αν ήθελα απλά μια σχέση θα μπορούσα να έχω, διότι υπάρχουν άνθρωποι που δείχνουν σταθερό ενδιαφέρον. Αλλά εμένα δε με απασχολεί να έχω μια σχέση για να μην είμαι μόνη μου. Θέλω να είμαι με κάποιον που θα είμαι ερωτευμένη και να νιώθω ότι ταιριάζουμε.
Οπότε αυτό που με απασχολεί πλέον είναι αφενός αν είναι κακό που δεν έχω κάνει μια "σοβαρή" σχέση στη ζωή μου και δεύτερον τι χρειάζεται να έχει μια γυναίκα ώστε ένας άντρας να τη θέλει για σχέση και όχι μόνο για σεξ; Είναι άραγε "σημείο των καιρών" αυτού του είδους οι σχέσεις ή είναι απλά θέμα timing; δεν τους συναντώ σε περίοδο που να θέλουν να κάνουν σχέση; η απλά δε θέλουν σχέση μαζί μου;
- Σοκοφρέτα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πόσες φορές ακόμα πρέπει να γράψω ότι δεν είναι υποτιμητικό να σε θέλουν για σεξ «μόνο»;
Πόσες φορές πρέπει ακόμα να διαβάσουμε τον όρο «σοβαρή σχέση», εντός ή εκτός εισαγωγικών;
Πόσες φορές πρέπει να απαντήσω στο «σημείο των καιρών» που οι άντρες θέλουν μόνο σεξ (ενώ παλιότερα; Τι ήθελαν παλιότερα;)
Πόσες φορές ακόμα πρέπει να διαβάσουμε για κάποια που δεν έχει σχέση επειδή δεν συμβιβάζεται, και το λέει για καλό;
Πόσες φορές πρέπει να ξανακούσουμε ότι μια γυναίκα πρέπει να έχει κάποια προσόντα για να την θέλουν για κάτι άλλο εκτός «από μόνο σεξ», σα να είναι πλυντήριο ή αυτοκίνητο που πρέπει να εκτιμήσει κανείς για να χρησιμοποιήσει για κάτι άλλο εκτός από «ευχαρίστηση;»
Πού είναι η δική σου σεξουαλικότητα, Σοκοφρέτα; Εσύ δεν θέλεις σεξ; Δεν σε τραβάνε κάποιοι άντρες χωρίς να τους γνωρίζεις; Χωρίς να ξέρεις γιατί; Δεν σε κάνει κανείς να σκέφτεσαι πώς θα ήταν αν έμπαινε ο σύρτης στο λούκι και όχι πώς θα γίνει να γίνεις η μακροχρόνια σχέση του σε μια εβδομάδα;
Μπορείτε σας παρακαλώ να απαντήσετε εσείς στη Σοκοφρέτα; Σήμερα δεν αντέχω άλλο.
σχόλια