ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε ξέρω πως κι αν θα ξημερώσει,ούτε πως θα πάω στη δουλειά μου με μια ψυχολογία στο πατωμα. Πως θα πρέπει από αύριο να σε σβήσω από τη ζωή μου κι όλα αυτά λίγο πριν τα σκαλιά της εκκλησίας.Ο λιγνός με πνιγει,η αδικια κ η αχαριστία γίνονται κόμπος κ δεν μ αφήνουν να ηρεμήσω πουθενά....Πως μου το έκανες αυτό; Πως; Είσαι άρρωστος κ πονάω που πρεπει να σε αφήσω,που δεν καταλαβαίνεις ότι ο εγωισμός σου μας έφτασε εδω...Δε νιωθεις κ αν νιώθεις είναι τόσο λίγο που δε σε αγγίζει.Ενα τίποτα ήμουν,μια βιτρίνα.Πως μπορείτε μερικοί κ παίζεται με τις ζωές των άλλων;