__________________
1.
Καλησπέρα Α μπα μου..
Πάντα αναρωτιόμουν γιατί πολλές (ίσως και η πλειοψηφία, εσύ ξέρεις) από τις ερωτήσεις που στέλνουμε, αφορούν τις ερωτικές σχέσεις. Είναι όντως τόσο περίπλοκες? Θεωρείς πως υπάρχει τρόπος να το απλοποιήσουμε στο μυαλό μας? Γιατί όλα από εκεί ξεκινάνε.
Αναμένω μια απάντησή σου.
Σε φιλώ,
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Διότι οι έρωτες είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος δρόμος προς την αυτοεπιβεβαίωση. Είναι πιο εύκολο να προσπαθήσεις να ανέβεις ψυχολογικά επειδή ο Φάνης έστειλε μήνυμα, παρά να γράψεις μια μελέτη για την θέση των παιδιών στα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα και να αναγνωριστείς γι'αυτό από τους σχετικούς ειδικούς. Με την έλξη βλέπεις τον θαυμασμό στα μάτια των άλλων χωρίς να κάνεις τίποτα. Οπότε, γιατί να κάνεις κάτι;
__________________
2.
Πως θα πω στην αδερφή μου ότι είναι παρανοϊκό να κάθεται σαν αποβλακωμένη πάνω από το κινητό της και περιμένει με τις ώρες πότε θα της απαντήσει στο μήνυμα ο γκόμενος και μόλις περάσουν 2'16 χωρίς απάντηση, να έρχεται η συντέλεια. Αν όχι του κόσμου, του εγκέφαλου και της υπομονής αυτών που κάθονται δίπλα της σίγουρα.Την αγαπώ πολύ, αλλά το πρήξιμο και οι ηλίθιες ρητορικές ερωτήσεις τύπου "γιατί δε στέλνει; λες να θέλει να ξεκόψει;" οι οποίες ακολουθούνται από το παραλήρημα "Και γιατί έγραψε σκέτο το όνομά μου χωρίς μου; Γιατί έβαλε τη x λέξη αντί για την y; Γιατί είχε τελεία αντί για θαυμαστικό; Μήπως είναι απότομο το μήνυμα; Μήπως θέλει να μου πει να μη τον ξαναενοχλήσω;" με κάνουν να ψάχνω μια κοφτερή γωνία να χτυπήσω το κεφάλι μου. Κάθε προσπάθεια μου για αφύπνιση έχει πέσει στο κενό. Τις περισσότερες φορές μαλλόν σε καβγά. Μια συμβουλή γιατί θα τρελαθω.
-Η χολοσκασμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η συμβουλή είναι για σένα, όχι για την αδερφή σου. Δεν μπορείς να πεις κάτι σε κάποιον και να τον κάνεις να αλλάξει αυτό που είναι. Δεν υπάρχει τόσο σοφή κουβέντα. Για να αλλάξει κάποιος χρειάζεται να θέλει να αλλάξει επειδή έχει συναντήσει πάρα πολλά εμπόδια με αυτό που κάνει, και έχει κάνει τη σύνδεση μεταξύ δράσης και αντίδρασης, δηλαδή, βράζε ρύζι. Τώρα, για τον λόγο που η αδερφή σου φέρεται έτσι, διάβασε παραπάνω. Για να γίνεις λίγο χρήσιμη, ίσως θα μπορούσες να την ενθαρρύνεις να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από το να ασχολείται με το αγόρι, πράγματα για τον εαυτό της, χωρίς αυτόν. Ίσως μαζί σου.
__________________
3.
Πως γίνεται σε αυτό το μεγάλο κρεβάτι της Αθήνας όλοι να ψάχνουν για σχέση και όλοι να είναι single;
-Χρήστος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όλοι;
Θα χρειαστεί να το ξαναπώ: ο κόσμος δεν είναι οι φίλοι μας και οι γνωστοί μας. Πώς εξηγείς τις ερωτήσεις που λένε «όλοι οι φίλοι μου είναι ζευγαρωμένοι και δεν έχω παρέα να πάω στα μπαρς;» Άλλοι «όλοι» αυτοί.
__________________
4.
Το φαινόμενο του ghosting μου έχει τύχει τουλάχιστον τρεις φορές. Τη μια ήταν πολύ χοντρό, βγαίναμε ένα μήνα με καθημερινή επαφή και απλά, δίχως κάποιο προφανή (τουλάχιστον σε μένα) λόγο, έκοψε κάθε επαφή. Την άλλη ήταν με ένα τύπο που βγαίναμε λίγο, αλλά που επίσης δεν απάντησε ποτέ στο τελευταίο μου μήνυμα. Τώρα πάλι τα ίδια, μου είχε πει ότι θα με πάρει πχ την Τετάρτη, δεν πήρε ποτέ και δεν απάντησε στην δικιά μου κλήση. Να πω ότι παρόλο που με τρελαίνει αυτός ο τρόπος χυλόπιτας ποτέ δεν έψαξα να βρω κανέναν τους παρότι μπορούσα (ήξερα που να τους βρω αλλά ποτέ δεν πήγα ούτε τους πήρα τηλεφωνο κλπ). Η ερώτηση μου είναι η εξής: τι να κάνω για μην τρελαθώ αν μου ξανατύχει; ξέρω ότι ακούγεται σαν να κάνω κάτι λάθος, αλλά ειλικρινά η συμπεριφορά μου όχι απλά δεν είναι πιεστική, αλλά χαλαρή με όλους τους. Τι κάνω λάθος;
-Πικραμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν κάνεις κάτι λάθος, μπορεί να είναι ότι δεν φέρεσαι όπως αισθάνεσαι, αλλά φέρεσαι «χαλαρά» για να αποφύγεις το επόμενο ghosting. Όμως δεν ξεγελάς κανέναν, αν δεν είσαι όντως χαλαρή. Κάτι άλλο που μπορεί να συμβαίνει είναι ότι σε απασχολεί τόσο πολύ το πώς θα σε δει ο άλλος ώστε να μην φύγει, που δεν αφουγκράζεσαι καλά την κατάσταση για να δεις τα σημάδια ή για να καταλάβεις ότι δεν ταιριάζετε. Αλλά βρε Πικραμένη, μπορεί να μην κάνεις και τίποτα λάθος. Λάθος είναι να πιστεύεις ότι οι άλλοι σου φέρονται σκάρτα επειδή εσύ τους έδωσες το δικαίωμα ή την αφορμή να φερθούν σκάρτα. Δική τους ευθύνη είναι το πώς φέρονται στους συνανθρώπους τους.
__________________
5.
Γειά σου Αμπα.
Μετά από ατελείωτες συζητήσεις με φίλους γύρω από αυτό το θέμα ποτέ δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Υπάρχει μια κοπέλα στη ζωή μου κάποια χρόνια με την οποία είμαστε ''φίλοι''. Γράφω ''φίλοι'' καθώς της έχω εκδηλώσει τα συναισθήματά μου δύο φορές στο παρελθόν αλλά παρόλαυτα δεν ξεκόψαμε επαφή. Και αυτό, κυρίως, γιατί μετά από κάποιο διάστημα βρισκόταν η αφορμή για να ξανα βγούμε αραιά και που, συχνά απ την πλευρά της. Την τελευταία φορά με απέρριψε λέγοντας πως με έχει δει διαφορετικά αλλά δεν θέλει να γίνει κάτι μεταξύ μας γιατί εγώ το βλέπω σοβαρά και φοβάται μην πληγωθώ. Πήρα και εγώ την απόφαση να ξεκόψουμε εντελώς αφού ο καθένας έχει άλλα ''θέλω''. Μετά από δικές της πρωτοβουλίες βγήκαμε μετά από καιρό και από τότε βγαίνουμε μια στο τόσο. Το παράδοξο είναι ότι εγώ προσπάθησα να αποδεχθώ το γεγονός ότι δε θα συμβεί κάτι μεταξύ μας και προσπάθησα να τη δω φιλικά, χωρίς επιτυχία, αλλά συνεχίζω να βγαίνω μαζί της. Περνάμε πολύ όμορφα και έχουμε τρομερή επικοινωνία. Δεν ξέρω αν πρέπει να σταματήσω να τη βλέπω ή να αρκεστώ σε αυτό που υπάρχει. Τι πιστεύεις , γενικά, για την όλη φάση;
- Αποστόλης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ότι οι φίλοι σου έχουν αγανακτήσει να σου λένε τα ίδια και τα ίδια, να βλέπουν εσένα να κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις τι σου λένε εδώ και χρόνια, και να καταλήγεις στο «δεν μπορώ να βγάλω άκρη». Αυτό που σου έχουν πει εκατό, χίλιες φορές, είναι αυτό που θα σου πω κι εγώ. Δεν μπορείς να αρκεστείς σε αυτό που υπάρχει, και ούτε θα έπρεπε να ζοριστείς για να αρκεστείς. Αφού δεν σου αρκεί, πρέπει να ξεκόψεις.
Μην κάνεις και με αυτή την απάντηση ότι δεν κατάλαβες και «δεν μπόρεσες να βγάλεις άκρη», τα έχω γράψει πολύ απλά για να μην μπορείς να καταλάβεις αυτό που θέλεις.
__________________
6.
Α μπα μου γεια σου. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι σε διαβάζω πολλά χρόνια (εποχές blog με live σχολιασμό Χριστόφορου) και αν και δεν συμφωνώ μαζί σου σε όλα, πάντα εκτιμώ πολύ τις απόψεις σου. Σου στέλνω πρώτη φορά, για να ρωτήσω τη γνώμη σου πάνω σε ένα ζήτημα που με προβληματίζει τις ώρες που ξεχνάω τα αληθινά προβλήματά μου. Πότε λέμε ότι κάποιος έχει οικονομική άνεση; Ξέρω πως η απάντηση είναι υποκειμενική και μεγάλο ρόλο παίζει η χώρα, η εποχή, η ύπαρξη ή μη οικογένειας, κλπ. Όταν λέω "κάποιος" εννοώ ένα άτομο σαν εμένα. Και εξηγούμαι. Είμαι 25 χρονών με μόνιμη δουλειά στα σώματα ασφαλείας, παίρνω δηλαδή έναν μισθό δημοσίου. Χωρίς παιδιά, χωρίς δάνεια, με ένα μικρό αυτοκίνητο. Ποτέ δεν θεώρησα ότι είμαι από αυτούς που είναι άνετοι οικονομικά. Θα έλεγα ότι επιβιώνω άνετα, με μπόνους κάποιο ταξιδάκι έξω πού και πού. Το θέμα μου είναι πως η παρέα των παιδικών μου χρόνων με θεωρεί μιας κάποιας οικονομικής άνεσης. Τα περισσότερα παιδιά μόλις έχουν τελειώσει σχολές/μεταπτυχιακά και όπως είναι λογικό είτε είναι στο ψάξιμο, είτε είναι χαμηλά αμειβόμενοι, με αποτέλεσμα να με βλέπουν σαν πλούσια. Γενικά¬, βλέπω πως από πολλούς νέους αντιμετωπίζομαι είτε με φθόνο ("αχ δεν είχα τα μυαλά όταν ήμουν μικρός να περάσω σε μια σχολή σαν τη δική σου να είμαι άρχοντας μετά") είτε με πικρία ("καλύτερα σε φροντιστήριο με 3 και 60 παρά να έχω πολλά λεφτά και να ήμουν σαν κι εσένα"). Ρώτησα τους συναδέλφους μου αν τυγχάνουν και αυτοί παρόμοιας αντιμετώπισης από γνωστούς και φίλους και η απάντησή τους ήταν θετική. Εγώ πάλι, από την άλλη, μιας οικονομικής άνεσης θεωρώ ανθρώπους με πολλά λεφτά μεν, όχι εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες, δε. Αυτούς που κατέχουν υψηλές θέσεις σε εταιρείες, ελεύθερους επαγγελματίες των οποίων η πελατεία είναι ικανοποιητική... Κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Εσύ τι πιστεύεις; Θα με ενδιέφερε πολύ η γνώμη σου, καθώς και των σχολιαστών. Πολλά φιλιά και σε ευχαριστώ για τα όμορφα πρωινά που περνάω διαβάζοντάς σε!
- Ελπίδα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν ξέρεις ότι η απάντηση εξαρτάται από το περιβάλλον και τις συνθήκες, γιατί πιστεύεις ότι αλλάζει κάτι επειδή ρωτάς για σένα; Όπως φαίνεται βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον που εσύ μοιάζεις πιο προνομιούχα, και όταν λέμε «περιβάλλον», εννοούμε το πάρα πολύ περιορισμένο δείγμα των παιδικών σου φίλων. Συγκριτικά με αυτούς είσαι πολύ άνετα. Συγκριτικά με άλλους, θεωρητικούς άλλους, μπορεί να μην είσαι. Αν βάλουμε την «Ελλάδα» σε ένα τσουβάλι, και πάλι προς τα πάνω βγαίνεις.
Μπορεί να μην είσαι ευχαριστημένη με το επίπεδο ζωής σου και να θέλεις περισσότερα για να νιώθεις πλούσια, κανένα πρόβλημα. Αλλά όταν μόνη σου λες «επιβιώνω άνετα», τότε νιώθεις άνετα, οπότε δεν καταλαβαίνω κι εγώ τι εννοείς όταν λες ότι ποτέ δεν θεώρησες ότι είσαι από αυτούς που είναι άνετα. Πολλές φορές έγραψα τη λέξη άνετα, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς.
_________________
7.
Ζω στο εξωτερικό, πρόσφατα απέκτησα το πρώτο μου παιδάκι. Στα μαθήματα γονέων και προετοιμασίας τοκετού του Δήμου γνωρίστηκα με άλλες τρεις ντόπιες μαμάδες, όλες περιμένοντας το πρώτο μας παιδάκι. Είναι αυτό που λέμε μεσαία τάξη καθώς οι δύο ας τις πούμε Μόνικα και Φοιβη δουλεύουν στο χώρο της υγείας με συντρόφους με καλές δουλειές και ταιριάζουν αρκετά στο θέμα lifestyle πχ ψωνίζουν ακριβά μωρουδιακα και έπιπλα, το δωμάτιο του μωρού τους στοίχισε κάτι χιλιάδες, έχουν και οι δύο κοριτσάκια κλπ, ταιριάζουν με λίγα λόγια, ενώ η άλλη ας την πούμε Ρειτσελ που έχει ένα αγοράκι είναι ιδιωτικός υπάλληλος αλλά ως ντόπια έχει αναπτυχθεί πιο πολύ, έχει κι αυτή δικό της σπίτι όπως οι άλλες, είναι όμως πιο χαμηλών τόνων πχ ψωνίζει οικονομικά και πρακτικά. Εμείς είμαστε εργαζόμενοι του κατώτατου μισθού, νοικιάζουμε και φυσικά Ξένοι. Εγώ έχω σπουδάσει και γνωρίζω πολλά πράγματα σχετικά με παιδιά και θέματα υγείας κι έχω αυτοπεποίθηση σε αυτό το θέμα και κάνω ο,τι καλυτερο μπορω για τη μπεμπα μας. Όμως είμαστε μόνοι εδώ χωρίς βοήθεια και μου ηρθε βαρύ το να φροντίζω όλη μέρα το μωράκι, το μαγείρεμα, το σπίτι κλπ. κι επίσης ειναι εμφανές ότι ψωνίζω οικονομικά και πρακτικά πράγματα και ότι δίνω βαση στην οικονομία. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές νιώθω excluded και δε ξέρω αν μου κάνει καλό να ειμαι μέλος αυτής της "παρέας" και δεν είμαι σίγουρη τι μου προσφέρει εκτός από αναπόφευκτη σύγκριση, που γεννάει ένα αίσθημα κατωτερότητας κι ότι έχω μεινει πίσω. Πχ εγώ δεν έχω κάνει επαγγελματική φωτ/ση μς το νεογέννητο μωρακι που θεωρείται must εδώ (!) ούτε έχω βρει το χρόνο να εκτυπώσω φώτο, ούτε έχω ετοιμάσει ακόμη ξεχωριστό παιδικό δωμάτιο κλπ Έχω κάνει φοκους στη φροντίδα του παιδιού και τις διαφορές δουλειές. Όταν παραπονέθηκα για το ότι δεν έχω χρόνο για όλα άρχισαν οι συμβουλές εκ του ασφαλούς ότι πρέπει να αλλάξω τακτική, να αφήνω πιο πολυ το μωρό σε μια καρέκλα κλπ ενώ η αλήθεια που δε λένε ξεκάθαρα είναι ότι οι ίδιες έχουν βοήθεια από οικογένεια κι ίσως και από καθαριστρια την οποία εγώ δε μπορώ να έχω λόγω οικονομιας! Ωστόσο η Φοιβη ήταν πιο υποστηρικτικη και ήρθε να με δει όταν ήμουν νταουν δύο φορές. Επίσης είχα προτείνει βόλτες με το καροτσι και με απερριψαν και βασικά αυτό που θέλουν ειναι να ανταλλαζουμε άπειρα μηνυματα στο γκρουπ τσατ στο γουατσαπ και να βρισκομαστε μια φορά στο τόσο για ένα καφέ ή σνακ να τα λέμε όσο τα μωρά κοιμούνται στο καροτσι και πάλι νιώθω ότι δεν ακούγομαι και τόσο και δε νιώθω τόσο καλά όταν γυρίζω σπίτι. Βασικά το θέμα μου κυρίως είναι πιο πολύ με τη μία από αυτές, τη Μόνικα, η άτυπη αρχηγός του γκρουπ μιας και αυτή δημιούργησε το γκρουπ τσατ και μανιακη με τις λιστες κ την καθαριότητα. Νιώθω λοιπόν ότι είναι κρυφό ρατσιστρια μαζί μου, με την έννοια ότι με υποτιμαει. Όταν γεννησαμε ανταλλαξαμε όλες δώρα, η Μόνικα μου έφερε πράγματα που της έδωσαν και δε της άρεσαν επειδή ήταν από "φθηνά" μαγαζιά ενώ μου έδωσε και πράγματα χρησιμοποιημενα που της έδωσαν άλλοι (ωστόσο εγώ τα δέχομουν με χαρά). Όταν μου έδινε κάτι φροντίζε να το διαλαλει στο γκρουπ τσατ. Εγώ όταν αργότερα της πήγα το δώρο για τη μικρή της, της πήρα κάτι καινούριο αν και επέμενε να μη της πάρω τίποτα και παρεξενευτηκε. Είπε ότι της άρεσε το δώρο (;) Τοτε ήταν που πήγα για πρώτη φορά στο σπίτι της κι όταν μου έδωσε να ξεφυλλισω το άλμπουμ με φώτο του μωρού δε της άρεσε όπως το έπιανα μη τυχόν κάνω δαχτυλιες (;) και εκάνε eye rolling ενώ άλλη μέρα το έφερε στο καφέ που βρεθήκαμε όλες και η Φοιβη το ξεφυλλιζε πάνω από το φαγητό της, και στο άλλο χέρι είχε φαΐ και δεν είχε πρόβλημα. Επίσης κάποιες φορές αναφέρεται σε μένα στο τριτο πρόσωπο ενώ είμαι μπροστά πχ τι είπε; ρωτάει τις άλλες όταν δεν άκουσε τι είπα ( έχω και προφορά και σκαλωνω λίγο με τη γλώσσα) Επίσης πολλές φορές όταν γράφω στο τσατ με αγνοούν ιδίως η Μόνικα ενώ μπορεί να στείλουν 100 μηνυματα για το χρώμα του παιδικού δωματίου κλπ. Νιώθω ότι ακόμη κι αν ταιριάζω πιο πολύ πχ με τη Ρειτσελ η τη Φοιβη εφόσον γνωρίστηκαμε σαν γκρουπ είμαστε ένα γκρουπ και όταν η Φοιβη ήρθε να με δει τη μία φορά δε το αναφέραμε καν στις άλλες επειδή την πήρα απευθείας στο τηλ της και με άκουσε χάλια και ήρθε να με δει με δική της πρωτοβουλία (είναι δοτικός άνθρωπος). Από την άλλη ούτε με τη Φοιβη τρελαίνομαι τόσο αφου συνήθως ταξιδεύει με το μωρό και εγώ έχω μια πιο σταθερή ρουτίνα του τυπου ξυπνάω ταΐζω το μωρό κάνω δουλειές και πάμε στο πάρκο. Οπότε είπα κι εγώ μέσα μου live and let live, έχουν άλλο τρόπο ζωής, αλλη τσέπη κι άλλα προβλήματα ( πχ πιο website πουλάει το τάδε baby gadget στην καλύτερη τιμή). Όμως αρχίζω να εκνευρίζομαι μα τα άπειρα μηνυματα που ανταλλαζουμε χωρίς ουσιαστική επαφη. Λες και πρέπει ψυχαναγκαστικά να τα λέμε όλα αλλά να είμαστε και κουλ ότι όλα πάνε καλά. Και να βλέπω 100 φώτο των παιδιών τους τη μέρα στο φμπ, στο γκρουπ. Όταν εγω βάζω μια φώτο στο γκρουπ μόνο όχι φμπ( κάτι που τους φαίνεται παραξενο) κάποιες φορές δε σχολιάζουν καν αλλά μεταξύ τους γίνεται τόσο πολύ κολακεια για τα ρουχακια του μωρού κλπ ενώ έχουν ξεχάσει και σοβαρά ζητήματα που έχω μοιραστεί όπως υγείας και όταν τα αναφέρω πάλι με ρωτάνε κι αρχίζω παλι επεξήγηση από το μηδέν. Χθες τσατιστηκα πάλι. αφου παρηγορησα στο γκρουπ τη Μόνικα που έχει ένα κρυωμα το μωρό της και μιλάει γι αυτό δύο μέρες, ανέφερα ότι το είχα περάσει κι εγώ (το είχαν ξεχάσει) και να μην ανησυχεί και μοιραστηκα οτι η μπεμπα μου γέλασε για πρώτη φορά και με αγνοησαν και σήμερα μιλάνε για φορμακια από την Αμερική που παρήγγειλε η Μόνικα επειδη έχουν γιακα... Νιώθω λίγο μπλεγμενη σε ενα γκρουπ με first world problems κι ένω ακούγεται τέτοιο και το δικό μου πρόβλημα θέλω να τονίσω ότι είναι καλό για μένα να δικτυωθω και να μιλάω με άλλες μαμάδες αλλά σκέφτομαι μήπως χρειάζεται να ψάξω για μαμάδες που ταιριάζουμε περισσότερο. Κι αναρωτιέμαι αν θα παρεξηγηθουν αν σταματήσω τα μηνύματα. Θέλω να απενεργοποιησω τις ειδοποιήσεις γιατί με αποσυντονιζουν. Ήδη ξέρω μια κοπέλα που ταίριαζω πιο πολύ και θέλω να κάνω φοκους καθώς νιώθω υποχρέωση να συμβάλλω στο γκρουπ και χάνω πολυ χρόνο απαντώντας για να μην είμαι αγενης. Νιώθω ότι αφού η κουβέντα αφορά πιο πολύ τη Φοιβη και τη Μόνικα ας τα λένε οι δύο τους, η Ρειτσελ είναι στον κόσμο της ούτως ή άλλως κι εγώ έχω κουραστεί να αναλωνομαι σε όλο αυτό αλλά φοβάμαι να δείξω ότι τις απορρίπτω ξεκάθαρα και φοβάμαι τις συνέπειες του να κλείνω πόρτες. Τι να κάνω;
-Mrs Chandler Big
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Σου προτείνω να αναρωτηθείς το εξής: αν δεν ήσουν Ξένη, και ήσουν στη χώρα σου, τι θα έκανες; Κάνε ακριβώς το ίδιο. Και ας είσαι μόνη σου, και ας είναι οι δικοί σου μακριά, και ας μην έχεις βοήθεια.
Θα νιώσεις μοναξιά, αλλά αυτή η μοναξιά είναι καλύτερη από αυτή που νιώθεις όταν είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν σου ταιριάζουν. Θα δυσκολευτείς τώρα, αλλά μακροπρόθεσμα θα κερδίσεις, γιατί θα αυξηθεί ο χρόνος που θα έχεις για να βρεις τις παρέες που σου κάνουν, και αυτές οι παρέες δεν χρειάζεται να είναι άλλες μαμάδες. Μπορεί να είναι μεγάλες γυναίκες, πολύ νεαρές γυναίκες, γυναίκες με μεγάλα παιδιά, γυναίκες χωρίς παιδιά, μπορεί να είναι άντρες. Δεν χρειάζεται να έχει περάσει ο άλλος ακριβώς αυτά που έχεις περάσει για να είναι φίλος. Οι κοινές εμπειρίες είναι καλές, αλλά όπως βλέπεις, δεν αρκούν, και επίσης: είναι πραγματικά κοινές τελικά; Δεν βιώνετε εσείς οι τέσσερις την μητρότητα με πολύ διαφορετικό τρόπο;
Μη φοβάσαι τις συνέπειες, όπως λες. Συνέπειες έχεις και τώρα, που προσπαθείς να χωρέσεις σε μια παρέα που δεν σου δίνει ευχαρίστηση. Αυτές οι κοπέλες έχουν καλά στοιχεία, αλλά και τι έγινε; Και ο χειρότερος εγκληματίας μπορεί να αγαπάει πολύ τη μαμά του. Καλά στοιχεία έχουν όλοι. Το θέμα είναι αν εσύ νιώθεις καλά με τον εαυτό σου όταν είσαι μαζί τους. Θα δεις και κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό: όταν σταματήσεις να προσπαθείς να γίνεις αρεστή, θα δεις πόσες φοβίες και ανασφάλειες έχουν και αυτές, παρά τα λεφτά και τα φορμάκια από την Αμερική. Για να καταλάβεις, οι αντίστοιχες μαμάδες της Αμερικής παραγγέλνουν φορμάκια από την Ευρώπη. Είναι αστεία όλα αυτά. Η ψυχική επαφή έχει σημασία. Μην ακούς την επιφάνεια επειδή νιώθεις ξένη, προσπάθησε να δεις παραπέρα όλοι θα σου φανούν πολύ πιο προσιτοί.
σχόλια