ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί δυσκολευομαστε να διαχειριστουμε τον φόβο ότι τελείωσε το υπέροχο παραμύθι που φτιάξαμε στο μυαλό και στην καρδιά μας ή ακόμα χειρότερα να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια ότι δεν υπήρχε ποτέ έξω από εκεί.....

Ανασφαλεια, ανωριμοτητα, εγωισμος, φοβος για τη μοναξια, αυταπατες...

Ίσως γιατί το μυαλό γυρνάει πάντα εκεί που αγαπάει και όχι εκεί που το αγαπούν... Η δική μου θεωριση της κατάστασης...

Πληγωμένος εγωισμός και μόνο που υπερισχύει της ψυχρής λογικής.

Γιατί είναι δύσκολο να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μπορούμε, αλλά, πολλές φορές, είναι χρονοβόρο. Δεν πατάμε ένα κουμπί και τσουπ, μας περνάει ότι νιώθαμε. Ακόμη και αν μας περάσει ο έρωτας/ενθουσιασμός, υπάρχουν και άλλα συναισθήματα που μπορεί να νιώθουμε, τα οποία μας επαναφέρουν το γεγονός στη μνήμη μας και μας κάνουν να ασχολούμαστε με αυτό. Από θυμός μέχρι αίσθημα κατωτερότητας και ανασφάλειας, μέχρι πληγωμένο εγωισμό (γιατί να μην με θέλει;). το να ξεπερνάς κάποιον, ακόμη και αν δεν έχει γίνει τίποτα μεταξύ σας, και υπήρχε κάτι μονομερές, δεν είναι και εύκολο. Κυρίως γιατί φορτώνουμε τις προσδοκίες μας επάνω στους ανθρώπους που μας αρέσουν. Συχνά, χωρίς να το καταλαβαίνουμε ή να το θέλουμε, και από νωρίς. Πάντως, με το πέρασμα του χρόνου, γίνεται πιο εύκολο να τους ξεχάσουμε.αν υπήρχε κάτι μεταξύ σας, τα πράγματα είναι, όπως καταλαβαίνεις, ακόμη πιο δύσκολα. Και εκεί, ο χρόνος βοηθάει. Από ένα σημείο και μετά, μια απόφαση είναι. Οδυνηρή, μεν, απαραίτητη για να προχωρήσουμε μπροστά, δε.

Ίσως γιατί δεν είμαστε σίγουροι για το ότι δεν μας θέλουν.Ή αν το ξέρουμε, επειδή είμαστε ανώριμοι και θίχτηκε ο εγωισμός μας.