ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον,ειμαι κατω απο 26.Εμενα με τους δικους μου μεχρι που γνωρισα μια πολυ ιδιαιτερη υπαρξη και γυρω στα 21 μου συγκατοικησαμε.Εκεινη ηταν 25.Ειδικα στην αρχη πολυ καλα δεν λεω αφου ερωτας αφθονος με ολη τη σημασια της λεξης(ερωτα δεν εννοω μαρεσουν τα ματια της,μου θυμιζει την λοπεζ κλπ.)Βεβαια ποτε δεν σταματησα να σκεφτομαι τη ζωη που ''χανω''.Τι εννοω:Ενα μπαράκι και αυτη η μαλακια(γιατι πιστευω ειναι λιγακι) αχ ειδα μια με φοβερα χειλη,ερωτευτηκα!(αυτο το ερωτευτηκα που θα μπορουσες να το λες αιωνια για πάρα πολλες/πολλούς)Έχω φλερτάρει αλλα ίσως επειδη δεν μου ''λείπει'' η απλα αισθάνομαι τύψεις δεν έφτασε ούτε στο φιλί. Και πολλες φορες τα λεγα κ στην κοπελα μου οποτε λογικο το αποτελεσμα εντασης και τσαντίλας.Εκείνη είναι αρκετά σοβαρή.Κάποιες φορες δεν ''αγχωνομουνα'' με τυχον χαμενες εμπειριες αλλα αλλες παλι μανιωδώς σκεφτόμουνα και αναλογιζόμουνα πως θα ταν μια άλλη ζωη(που πολλες φορες τη θεώρησα επιφανειακή γιατι τι να πω,να χεις στο μυαλό σου αυτά συνέχεια είναι κάπως περίεργο).Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι αν απλά έχω ανάγκη μια αλλαγή(μαλλον αυτο) ή απλά είναι άγχος.Το άγχος ότι κάτι χάνεις.Η κοπέλα μου είναι μια χαρα εμφανησιακά και με ωραίο σώμα(το αναφέρω απλα γιατι καποιοι μπορει να λενε διαφορα) αν και πιστευω οτι οι ανθρωποι που σκεφτονται ετσι δεν επηρεαζονται ουτε απο εμφανιση ουτε απο τιποτα.Εννοω οτι αν είσαι ετσι είσαι ασχέτως κοπέλας,ασχολίας κοπέλας κλπ.Εγω ασχολούμαι με το επάγγελμα μου(οχι δουλεια)αλλα δεν θα ηθελα να το αναφερω για ευνοητους λογους.(γιατι καποιες φορες η απραξία οδηγεί εκεί νομίζω).Επισης έχουμε κοινές ασχολίες με την κοπέλα μου(πολλά κοινά,πολλά :p) Α, οχι οτι μαρεσει απλα ασ το πω για να βγουν συμπερασματα πιο καθαρα.Έχω πάει με 23 κοπέλες και έρωτα εχω κανει με τις μισες(αν κ πάλι πιστεύω οτι ουτε αυτο εχει να κανει μιας και εχω δει φιλους να χουν παει μονο με 1 2 και να αισθανονται ήρεμοι).Θα ήθελα απόψεις απο ανθρώπους με παρόμοια εμπειρία.Σορυ για το κατεβατό!