Ως ένα βαθμό ο λόγος που δεν έχουμε κάποιον να μας κατανοεί έχει να κάνει με τις δικές μας επιλογές. Θέλω να πω, ότι χρειάζεται τριβή με πολλά άτομα για να βρεις αυτά που κουμπώνεις. Θέλει τύχη αλλά και ρίσκα: ρίσκα ν' ανοιχτείς, ν' ακούς, να σ' απορρίπτουν ή ν' απορρίπτεις. Αυτό το αέναο παιχνίδι παίζεται σε όλες τις σχέσεις που συνάπτουμε με τους άλλους. :) Υ.Γ. Το να μας καταλάβει κάποιος απόλυτα, αν αυτό θες, είναι παράλογη απαίτηση. Πρώτον, αναδιαμορφώνεσαι συνέχεια. Δεν είσαι ίδια με χτες ή μ' αυτήν που θα είσαι σε 3 χρόνια.Δεύτερον, εσύ μπορείς να καταλάβεις απόλυτα τον εαυτό σου ακόμη κι αν έχεις μεγάλη αυτεπίγνωση; Δύσκολο. Οπότε μπορεί ένας άλλος που δεν κατοικεί μέσα στο μυαλό μας για να ξέρει όλες μας τις σκέψεις;
6.12.2017 | 00:42
Δεν ηξερα οτι η μοναξια
μπορει να κανει τοσο εκκωφαντικο ηχο μερικες φορες. δεν ξερω αν σας εχει τυχει κατι αντιστοιχο αλλα εμενα κοντευει να με τρελανει. Οταν ημουν μικρη νομιζα οτι ολος ο κοσμος μου ανηκει, οτι μπορω να κανω οτι θελω, πλεον μεγαλωσα και ξυπνησα. Επεσα απο το συννεφο μου διαπιστωσα οτι απο μικρη μεχρι τωρα παντα ημουν μονη μου και αυτο με ποναει.δεν εχω κανεναν να με καταλαβαινει και ειμαι εντελως μονη μου .
3
