ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνη χωρίς φιλους και ένας μου έφτανε για να λέμε την αλήθεια χωρίς σύντροφό μετα από πολλά χρόνια σχέσης με κάποιον που δεν ήταν κατάλληλος και ήταν και η πρώτη μου σχέση.Ειχα καταλάβει πολύ καιρό πριν ότι δεν ηταν ο κατάλληλος για μένα αλλά κορόιδευα τον εαυτό μου από τον φόβο της μοναξιάς αστείο γιατι με αυτο τον τρόπο ένιωθα ακόμα πιο πολύ μοναξιά....Η μοναξιά πονάει πιο πολύ οταν εισαι με καποιον που δεν σε καταλαβαινει που δεν εχει πολυ χρονο για σενα που του ειναι ευκολο να σε κρινει ευκολα χωρις να στηριζει τις επιλογες σου που το πιο σημαντικό για αυτόν είναι η δουλειά του που δεν σε βγάζει μια βόλτα να ξεσπάσεις έστω για ένα καφέ η για ένα φαί Γιατί δεν έχει χρόνο και χρήμα για σένα όχι ότι με έμοιαζαν τα χρήματα ή ότι ζήτησα χρήματα...αλλά θα μου πεις γιατί έμεινες μαζί του τόσα χρόνια από την μια τον αγαπούσα γιατι ήταν η πρώτη μου σχέση στα πρώτα χρόνια περνούσαμε καλά και είχα κολλήσει εκεί...Ήμουν και χωρίς παρέες ήταν ο μόνος που είχα δίπλα μου και για να μην μείνω τελείως μόνη έμενα με κάποιον που δεν μου άξιζε καθόλου... αλλα καταλαβα οτι πιο πολυ ποναει η μοναξια οταν εισαι με καποιον που δεν σε καταλαβαινει παρα από όταν είσαι μόνος σου αργά αλλά το κατάλαβα....έναν άνθρωπο να με καταλαβαινει θέλω να με αγαπάει να με σέβεται να θέλει να βλέπει και να με κάνει ευτυχισμένη χωρίς μεγάλα πράγματα ένα τριαντάφυλλο ένα ξαφνικό τηλέφωνο για να σου πει ότι σε αγαπάει και ότι του λείπεις...Μια ρομαντική βόλτα στο πάρκο στη παραλία να σε θυμάται στα γενέθλια σου και στην γιορτή σου με ένα μικρό δωράκι μπορεί να είναι ένα ένα μικρό αρκουδακι ή λίγα λουλούδια έτσι και αλλιώς η πράξη μετράει έτσι δεν λένε...και πάνω από αλλά με την παρουσία του όχι μόνο με ένα τηλέφωνο...τα χρονια περνανε και αναρωτιεμαι αν θα βρω ποτε τον αντρα που ονειρευομαι η θα μεινω στα ονειρα...ειμαι σιγουρη οτι ειναι καπου εκει εξω αλλα ποιος ξερει που και αν θα τον συναντησω ποτε μου...κάποιες φορές νομίζω ότι δεν θα τον βρω ποτε και ότι θα γερασω μόνη μου πόσο άσχημη σκέψη...το πρόβλημα με εμένα βέβαια είναι ότι είμαι και ντροπαλή και χωρίς πολύ αυτοπεποίθησή και αυτό φαίνεται από χιλιόμετρα δυστυχώς και σε κανέναν δεν αρέσει...το θέμα με εμένα είναι ότι αν κάποιος με προσέξει η αυτοπεποίθησή μου τότε ανεβαίνει νιώθω σημαντική ότι αξίζω...αν δεν με συμπαθήσει κάποιος νιώθω αμέσως άσχημα η ψυχολογία μου επηρεάζεται αμέσως το ξέρω ότι δεν πρέπει αλλά έτσι είναι τι να κάνω....μακάρι ο καινούριος χρόνος να μου φέρει αγάπη στην ζωή μου δεν θέλω τίποτα άλλο μόνο να δώσω αγάπη...αγαπη που να την εκτιμάμε και να την ανταποδίδουν...λένε ότι για να πάρεις αγάπη πρέπει πρώτα να αγαπήσεις εσυ πρώτα τον εαυτό σου αλλά πως το κάνει κάνεις αυτό?έμπρακτα