ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάπου διάβασα τις προάλλες μια περίπτωση που μου θύμισε τη δική μου πριν μια εβδομάδα. Να σας πω:Να είσαι 30 χρονών, με διπλές σπουδές και μεταπτυχιακό, 4 ξένες γλώσσες, να έχεις μια άνω του μετρίου εμφάνιση αλλά και ηχηρή προϋπηρεσία από φοιτήτρια, όλα αυτά στα πλαίσια ενός χαμογελαστού, ευδιάθετου και ευπροσάρμοστου νέου ανθρώπου. Επίσης με πάθος για τον κατασκευαστικό αλλά και ευρύτερο τομέα της ένδυσης, με σεμινάρια στο σχεδιασμό και κατασκευή ρούχου αλλά και στη στυλιστική (καθαρά από μεράκι, οι σπουδές μου είναι άλλο αντικείμενο).Να πηγαίνεις, που λέτε, να αφήσεις βιογραφικό για πωλήτρια ρούχων (απαιτούμενα προσόντα:απολυτήριο λυκείου και προϋπηρεσία στην εξυπηρέτηση πελατών), επειδή χρειάζεσαι επειγόντως τα λεφτά αλλά και επειδή είσαι άνθρωπος που αγαπά γενικά τη δουλειά και θέλει να εργαστεί.ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΝΕ. ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΠΕΛΑΤΩΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΩΣ ΑΚΥΡΟ. Θεαματικό και με πυροτεχνήματα.Επειδή ο γκόμενος μιας κοπέλας αρκετά μικρότερης σου (μοναδικό προσόν: πτυχίο ΤΕΙ) έχει γνωστή την ιδιοκτήτρια. Και να την προσλαμβάνουν και να τη βλέπεις να τακτοποιεί με ύφος καρδιναλίου τις κρεμάστρες. Κι επειδή ζούμε σε μικρή πόλη όλα μαθαίνονται. Απλά απορώ: εμάς τις υπόλοιπες "κοινές θνητές χωρίς μέσον", τι μας φωνάζουν για συνέντευξη;Εντάξει. .......................................................................................................................................................................................................................................................................Ε θα το πω ρε γαμώτο, δεν αντέχω:ΚΑΙ Χ-Α-Ρ-Η ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ/ΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΥΡΩ.ΚΑΙ ΕΝΩ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ 2-3 ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΕ 3 ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΩ.ΑΠΛΑ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ, ΕΔΩ ΔΟΥΛΕΥΕΙ (ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕΝ) ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ, ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΏ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙ ΠΕΡΑ ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ (ΕΧΑΣΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ), ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ.Ουφ. Τα είπα και εδώ και κάπως καλύτερα νιώθω.Πάω να φτιάξω ένα διπλό καφέ. P.S. Και όχι, δεν έχω λεφτά για να μάθω κάποια τέχνη(αν και θα μπορούσα να ασχοληθώ άνετα με ραπτική/κομμωτική/νύχια/αισθητική), ή να δουλέψω μέσω internet. Δεν παίζει τίποτα από αυτά, γιατί δεν παίζει ΜΙΑ. Ίσα ίσα τα βγάζουμε πέρα και μπορούμε και τρώμε ψωμί.