ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να συνεισφέρω κάτι διαφορετικό στη συζήτηση...Γύρω στα 30 μου γνώρισα μία συνομήλικη κοπέλα που πολλοί (κι εγώ) θα χαρακτήριζαν "θεούσα". Με πίστη στο θείο και αυστηρή προσήλωση στα προστάγματα της Εκκλησίας (νηστείες, εξομολογήσεις, κυριακάτικους εκκλησιασμούς κτλ). Όμορφη κοπέλα, στραβώθηκα κι εγώ, είπα και να σοβαρευτώ λιγάκι με τα κορίτσια, κάναμε σχέση. Στο δεύτερο ραντεβού μου εξομολογείται ότι είναι ακόμα παρθένα. Δε με πείραξε, της είπα ότι θα περιμένω, ότι είναι τιμή μου αν μου χαρίσει την παρθενία της και ότι ελπίζω να είναι ανοιχτή στο να εξερευνήσει τον κόσμο του σεξ μαζί μου. Προχωρά η σχέση, φτάνουμε να συζητάμε αρραβώνα και γνωριμία γονέων, σεξ δεν έχει γίνει ακόμα και μια μέρα με καλεί στο σπίτι της (έμενε με τους γονείς ακόμη). Λέω, μαλλον ήρθε η ώρα. Και πηγαίνω έτοιμος με διάθεση κτλ και αντί για σεξ με περίμενε ένα μανιφέστο απαιτήσεων της για τη (μελλοντική) σεξουαλική μας ζωή.Εν συντομία: Όχι σεξ σε περιόδους νηστείας, ποτέ πρωκτικό, γρήγορα παιδί (γιατί, αν και 30αρα πίστευε ότι πολύ το καθυστέρησε) και διάφορα άλλα. Απαιτήσεις αδιαπραγμάτευτες τις οποίες μάλιστα είχε συζητήσει με τον εξομολόγο της και αυτός τις είχε εγκρίνει.Προφανώς λίγες βδομάδες μετά χωρίσαμε, όχι για το σεξ, αλλά κυρίως γιατι δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτώ τον (κάθε) πνευματικό να έχει ενεργη ανάμιξη στην συντροφική, ερωτική και οικογενειακή μου ζωή (αν νομίζετε ότι ο εξομολόγος θα έδινε οδηγίες μόνο για το σεξ, εξαπατάσθε).Που θέλω να καταλήξω; Χωρίς να διαφωνώ με την πλειονότητα των σχολίων, ενδέχεται να υπάρχει και αυτή η περίπτωση. Της κοπέλας που δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ περίπτωση να λειτουργήσει σεξουαλικά εκτός της (δικής της) πεπατημένης. Λόγω Θρησκείας, Ανατροφής, Ιδεολογίας, βάλτε ο,τι λόγο θέλετε. Στις περιπτώσεις αυτές, ο (άτυχος κατ' εμέ) άνδρας που θα την πάρει δε θα μπορέσει ποτέ να ακολουθήσει τις συμβουλές σας. Όσον αφορά τον εξομολογ. αν δε θέλει ή δε μπορεί να μπει στη διαδικασία να ακολουθήσει τις συμβουλές εδώ, αλλά δε θέλει να διαλύσει και το σπίτι του, υπάρχει πάντα και η λύση του πληρωμένου έρωτα με όλα τα κομφόρ, βίτσια, στάσεις κτλ.

Σκεφτείτε κάτι υποθετικό. Είναι η σύζυγός σας που έχει τις ίδιες ανησυχίες μ' εσάς. Κι εσείς ένας φίλος από τον οποίο ζητά συμβουλές. Τι θα της λέγατε;Ενίοτε δεν υπάρχει τίποτε πιο διαφωτιστικό και λυτρωτικό από το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Επίσης, υποθέτω, ότι για να ασχολείστε τόσο πολύ με το θέμα της ερωτικής απόλαυσης θα πρέπει να είστε ένας υγιέστατος άνθρωπος, με αρκετά τακτοποιημένα τα βιοποριστικά σας. Σκεφτείτε τώρα να εξέλιπε κάτι από τα παραπάνω, αλλά και όσα θεωρείτε δεδομένα (υγεία, χρήμα, οικογένεια). Πόση σημασία θα είχαν τα κακά κορίτσια κι οι καύλες; Είμαι κι εγώ όπως όλοι μας και φυσικά αναζητώ την ερωτική απόλαυση και τη θεωρώ υπέρτατο δοθέν αγαθό της ανθρώπινης φύσης. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι πώς τη διαχειριζόμαστε, τη στιγμή μάλιστα, που έχουμε κάνει συγκεκριμένες επιλογές ζωής. Δεν έχω συμβουλές να σας δώσω. Μεγάλο παιδί είστε κι αργά ή γρήγορα θα έλθετε ενώπιος ενωπίω με τα όποια πεπραγμένα σας, όπως όλοι μας, εξάλλου. Καλά μυαλά θα πω κι ας πέσει κάτω.ΥΓ. Διαβάζω κάτι τέτοιες εξομολογήσεις και σκέφτομαι πως κάποιοι σχολιαστές, σε άλλη περίπτωση, ισχυρίστηκαν ότι η ελληνική είναι μια βαθιά συντηρητική κοινωνία και με πιάνουν τα γέλια, καθώς οι περισσότεροι μπερδεύουν την υποκρισία και την αμάθεια με το συντηρητισμό.

Μαλλον ταυτιζεις εσφαλμενα το καλα κοριτσια με το ξενερωτο σεξ ή αλλιως σεξ της αναπαραγωγης και τα κακα κοριτσια με το σουπερουαου σεξ ή αλλιως βρωμικο σεξ. Για μενα υπαρχουν δυο αλλες κατηγοριες: ανοιχτομυαλα ατομα, που εκφραζονται δημιουργικα στο σεξ και συντηρητικα ή καταπιεσμενα ατομα που κανουν μονο οσο θεωρουν comme il faut.

Εξομολογούμενε, κάθε γυναίκα είναι και κυρία, και πόρνη, και κακό κορίτσι, στο χέρι σου είναι κάθε φορά ποιον εαυτό της θα της βγάλεις ΓΙΑ ΣΕΝΑ και μόνο. Αν δεν μπορείς να δεις τη γυναίκα σου ως κακό κορίτσι, ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ. Μεταξύ μας, φοβάμαι ότι όλο σου το θέμα είναι ότι ψάχνεις δικαιολογία μέσα σου για το κέρατο. Αν κάνω λάθος, ακολούθησε ό,τι γράφει πιο πάνω η φιλτάτη Κόμπρα.

Ρε παιδιά, συγγνώμη, αλλά δεν καταλαβαίνω ή είμαι σούπερ αφελής.Ο γάμος δεν σκοτώνει τον έρωτα και τα βίτσια, η βαρεμάρα και η έλλειψη διάθεσης τα σκοτώνουν. Δηλαδή σαν δήλωση, ακούγεται τόσο υπεραισιόδοξο; Εγώ το πιστεύω αυτό και ας μην έχω παντρευτεί ποτέ.Εξ, έχεις αγιοποιήσει την γυναίκα σου και δεν σε εξιτάρει επειδή την παντρεύτηκες και μπορεί να σου έκανε και 1-2 κουτσούβελα; Ωραία, τι σε εξιτάρει; Το κακό κορίτσι; Μην της το πεις. Να της το δείξεις. Πρότεινέ της κάτι στο κρεβάτι. Κανονίστε ραντεβού σε ξενοδοχείο. Βγάλε όσο μπορείς τα άγχη από πάνω της, γιατί αν θέλεις και το ντολμαδάκι έτοιμο και τα παιδιά διαβασμένα και να σε περιμένει με δερμάτινο κορσε και ζαρτιέρες, αφού έχει δουλέψει 9ωρο, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ. Έχει 24 ώρες η μέρα, τι να κάνουμε.

Και φαντάσου εκείνη, τα απογευματάκια με τον καφέ, να χαχανίζει με τις φίλες της οτι έχει παντρευτεί έναν χλεχλέ που δεν της κάνει κόλπα στο κρεβάτι.Το βραδάκι με λίγο κρασάκι σου λέει οτι χαζολογάει στο λάπτοπ, ενώ στην πραγματικότητα κάνει cyber με τον κάθε τυχόντα, ανάβει για τα καλά και "πετάγεται στο μπάνιο για ένα ντουζάκι" (γιατί ξέρει οτι από σένα δεν έχει να περιμένει).Ποιο είναι το κακό κορίτσι τώρα; Λολ.

Να πω οτι δεν σε καταλαβαίνω θα ναι ψέματα.Βεβαια οχι τοσο τα ''κακά κορίτσια που λες.Καταλαβαίνω την ανάγκη για αλλαγή.Εγω δεν είμαι παντρεμενος βέβαια.Απο την εξομολόγηση δεν κατάλαβα αν έχεις απατήσει η όχι(αν εχεις χώρισε κρίμα είναι για την άλλη)Τωρα αν μένει μόνο στη σκέψη και στο να κοιτάς καταλαβαίνω πάρα πολύ ,παράλληλα όμως μου άρεσε και αυτο που γράψανε τα παιδιά και ειδικά οι Καραβάν(το χω δοκιμάσει,φυσικά και πιάνει)Θα σου λεγα και μια συμβουλή απο ψυχολόγο.(Επισης δεν εχω δει κ τη γυναικα σου,αλλα για να την διαλέξεις κάτι ξέρεις)

Μια χαρά ωφέλιμο είναι είτε να χωρίσεις, είτε να το γυρίσετε σε αμφίπλευρα ανοιχτό γάμο ( γιατί μπορεί κι αυτή να μένει ανικανοποίητη) είτε να διερευνήσετε μαζί τους σεξουαλικούς σας ορίζοντες. Ότι την έχεις οικειοποιηθεί και γνωρίσει υπό ένα πρίσμα είναι βασικό αίτιο για την ανία που νιώθεις. Δεν είμαστε μονοσήμαντα όντα και απολαμβάνουμε καλύτερα την ύπαρξή μας όταν την εκφράζουμε. Δεν ξέρω αν ισχύει για την γυναίκα σου( δυστυχώς παίζει να μην ξέρεις ούτε εσύ) αλλά είσαι πολύ συντηρητικός και κλειστόμυαλος. Δεν είναι τα θέλω σου το πρόβλημα αλλά ως προς το διαχειρίζεσαι. Κι όσες ιδέες κι αν σου πούμε, οι λύσεις σου είναι αυτές που μπορείς να δεις ο ίδιος. Υ.Γ. Συνέπειες και ρίσκα έχουν όλες οι επιλογές μας. Deal with it.

Αν θυμάμαι καλά τις απαντήσεις στην εξομολόγησή σου το περισσότερο κράξιμο είναι γιατί ήθελες να κάνεις σεξ με άλλες κι οχι την γυναίκα σου. Και το κέρατο που θες να της φορέσεις δεν δικαιολογείται γιατί έχεις μια φαντασίωση για βρώμικο σεξ. Δηλαδή με την γυναίκα σου το αποκλείεις; Τι έχει η κουμπάρα σου που δεν έχει η γυναίκα σου; Νομίζω οτι το λάθος σου είναι οτι συνδέεις το "βρώμικο" σεξ με την υποτίμηση της γυναίκας. Βλέπεις την γυναίκα σου ως μητέρα τον παιδιών σου που πρέπει να σεβαστείς και δεν μοιράζεσαι μαζί της τις φαντασιώσεις σου. Μέγα λάθος! Εκτός από γυναίκα και μητέρα των παιδιών σου είναι και η σεξουαλική σου σύντροφος, γιατί λοιπόν να μην δοκιμάσεις το πιο βρώμικο σεξ μαζί της; (χωρίς να έχω καταλάβει ακριβώς τι εννοείς εσύ με το βρώμικο σεξ) Γιατι αποκλείεις οτι θα της αρέσει;

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να απολογηθείς για την καύλα σου. Είναι και υποκριτικό και ηθικολογικά αδόκιμο επειδή με το να τιμωρήσεις την επιθυμία σου δεν πρόκειται να επιθυμήσεις το καλό κορίτσι "επειδή έτσι πρέπει". Αν λειτουργούσε η καύλα με την λογική κανείς δεν θα είχε πρόβλημα στον πλανήτη όλο. Αυτό που εγώ πρέπει να σου είχα πει (δεν έχω τον χρόνο να ανατρέξω αυτή τη στιγμή) είναι να ανακαλύψετε μαζί με την γυναίκα σου το κακό κορίτσι που κρύβει μέσα της. Με βοηθήματα/φαντασιώσεις/τεχνικές/δοκιμές κλπ. Πρότεινε και δες πώς πάει. Μπορεί να εκπλαγείς!