ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα.. είμαι στα 41… θέλω να νιώσω λιγάκι την θαλπωρή των Χριστουγέννων αλλά τίποτα…..Δεν με γεμίζει τίποτα… δεν θέλω να συναντώ κοσμο.. δουλεύω πολλες ωρες ειμαι συνήθως σπιτι-γραφειο-σπιτι…Ειμαι σε επαρχιακη πολη.. χθες θέλησα με τον συζυγο μου να παμε στην πρωτεύουσα πόλη του νομού μου.. ετσι για βόλτα ψωνια και γενικα να νιώσουμε Χριστούγεννα…ΤΙΠΟΤΑ!!Το θεμα είναι ότι με το ου θα μπούμε στο 2018 θα ξεκινήσω την τρίτη προσπάθεια εξωσωματικής..Δεν ξερω τι νιωθω..ειλικρινά.. φοβάμαι την αποτυχία… τοσα φάρμακα τοσες ενέσεις για να παρεις μια αρνητική χοριακη στο τελος… τοσα λεφτα..Για ψωνια πήγαμε προχθές τίποτα δεν πήραμε.. τα τελευταία 2 χρονια ότι οικονομίες αιματηρές πραγματικά κανουμε τα δίνουμε για τις εξωσωματικές.. δεν υπαρχει βοήθεια από πουθενα… (γονεις π.χ.).. δεν ηθελα να αγοράσω κατι γιατι σκεφτομουν και αν δεν πετυχει θα χρειαστούμε για τη επομενη προσπάθεια.. ο συζυγος λεει να παμε κανα ταξιδακι..αλλα εγω παλι σκέφτομαι το οικονομικο… ισα ισα φτάνανε κάθε φορα τα λεφτά στη κάθε προσπάθεια… Αλλα γενικα δεν εχω διάθεση να βλεπω κοσμο… στο σπιτι κάθομαι και βλέπω ταινίες.. δεν εχω διάθεση για τίποτα.. οσο και να φαινεται περίεργο.. το βραδυ που κοιμάμαι νιώθω ηρεμη..γιατι την επομένη θα πάω στη δουλειά.. περίπου 8-10 ώρες θα είμαι απασχολημένη.. αρχισαν τα Σαβ/κα να είναι μαρτύριο..Ολοι οι φιλοι μας εχουν παιδια.. χαιρομαι γι’αυτους αλλα αδυνατώ να τους ακολουθησω και να μας ακολουθησουν στη διασκέδαση.. Χθες που καναμε βολτα στα μαγαζια.. παντου καρότσια με παιδιά… και εμεις τα 2 μας… Ο συζυγος λεει ότι δεν τον πειράζει και αν μείνουμε τα δυο μας.. αλλα νιωθω ότι τον πειραζει…τον βλεπω πως είναι με τα παιδια των φιλων… Αλλα και εγω αν δεν τα καταφέρω νιωθω ασχημα …. Που επέλεξε μια συνομήλικη του για γυναικα… που δεν θα ολοκληρώσω την “οικογενεια”… κακα τα ψεμματα όταν λεμε οικογενεια λεμε 2 ανθρωπους με παιδια… όχι 2 ανθρωπους… Αυτά////Σορρυ αν τα εγραψα λιγο “σκόρπια”