ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό τυχαίνει να διαβαζω ειδήσεις για μωρά τα οποία είχαν την ατυχια να γεννηθουν σε εμπολεμες χωρες.Πριν λίγες εβδομάδες διάβασα ότι ένα μωρό λίγων εβδομάδων πεθανε από ασιτία ζυγιζοντας μόνο λίγα γραμμάρια.Οι εικόνες από το σκελετωμενο του κορμάκι ήταν σοκαριστικες και είναι από εκείνες που σε στοιχειώνουν. Σήμερα πάλι διάβασα για ένα άλλο μωρό επίσης λίγων εβδομάδων που έχασε το ένα του μάτι και υπέστη σοβαρές κακώσεις στο κρανίο από έναν βομβαρδισμό στον οποίο μάλιστα σκοτώθηκε και η μαμά του.Τρέμω με όλα αυτά που ακούω και να φανταστείτε ότι παλιά ήμουν σκληρόπετση.Ημουν του στυλ "Τι κρίμα τα παιδιά "και μετά θα συνεχιζα να ζω τη ζωη μου.Από τότε που απέκτησα και εγώ μωρό όλες αυτές οι άθλιες ειδήσεις πήραν άλλο νόημα για μενα.Τις σκέφτομαι και γίνονται ο χειρότερος εφιαλτης μου.Τρεμω μόνο στην ιδέα να αρρωστήσει από μια ιωσουλα ο μόλις 3 μηνων γιος μου.Πηγαινω πάνω από την κούνια του και έτσι όπως κοιμάται γαλήνια ένα δάκρυ τρέχει στο μάγουλο μου σκεπτόμενη όλα αυτά τα παιδιά που δε πρόλαβαν να χαρούν τη μαμά τους και γνώρισαν μόνο τις πικρές της ζωής.Μέρες που είναι πάνω μια ευχή που όσο κοινή κι αν ακούγεται τόσο πιο αληθινή είναι.Ειρηνη ρε παιδιά να έχουμε σε όλο τον κόσμο.Να μεγαλώνουν τα παιδάκια μας όμορφα και ήσυχα και με τους 2 τους γονείς.Να ακούγονται μόνο γέλια και χαρές και να μη στερούνται τίποτα!