ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό που θέλω ,όπως κάθε ανθρωπος, είναι να είμαι χαρούμενη. Να τα πηγαίνω καλά και να βρισκω ενδιαφέον στην σχολή μου, να έχω μια όμορφη και σταθερη σχέση ,να γνωρίζω καινουρια άτομα, να δυναμώνω τις φίλιες μου και να ξεκλεβω χρόνο για τα χόμπι μου. Η λογική λοιπόν σκέψη ,θα ήταν ότι αφού δόξα τω θεό έχω μυαλό , ότι βλέπω να με ρίχνει και να με στεναχωρεί θα έπρεπε να το απομακρύνω. Αλλα για κάποιον λόγο, έχω κολλήσει εδώ με αυτόν τον καλοψυχο μαλάκα που όμως δεν παυει να είναι μαλάκας και δεν έχω βρει ακόμα την δυναμη να φύγω. Θα προσπαθησω λοιπόν εδω να αναλύσω το τι με κρατάει. Οκ το ξερω οτι πιθανοτατα δεν σας νοιάζει αλλά ή ίδέα του οτι αυτό θα το διαβασει καποιος αλλος ανθρωπος και πιθανοτατα θα το κρινει ή θα ταυτιστεί, μου αρεσει πολυ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΕΞΗΣ ΛΟΓΟΙ. 1.Φοβάμαι την μοναξιά 2.Ριχνω όλη την ευθύνη πάνω μου, επομένως νομίζω ότι μόνη μου μπορω να σωσω την κατασταση. 3.Υποσυνείδητα σκέφτομαι ότι ένας χωρισμος είναι αποτυχια και ότι αποτυγχάνω γιατι δεν είμαι αρκετα καλή και έτσι προσπαθω να μου αποδείξω το αντιθετο. 4. Εχει πληγει ο εγωισμός μου από την συμπεριφορα του και ψαχνω την αποδοχή του και την προσοχη του για να τον θεραπευσω. 5. Νιωθω ανετοιμη να εγκαταλείψω τις μεγάλες προσδοκίες που είχα για μας. Ενιωθα ότι θα μπορούσα να είμαι μαζί του χαρούμενη για πάντα. 6. Γενικα είμαι πολυ συναισθηματικη και δυσκολευομαι να δω τις καταστάσεις αντικειμενικα, έτσι αμφισβητω την κρίση μου και χειραγωγούμαι σχετικά εύκολα.Τώρα υποθετω ότι πρέπει να παρω τους παραπάνω λόγους και έναν έναν να τους ακυρωσω. Πάμε λοιπον...1. Όσον αφόρα τον φόβο της μοναξιάς... Νιωθω ήδη πολύ μόνη. Ισως πιο μονη από ότι θα ένιωθα αν ήμουν μονη. Είμαι ακόμα ανοιχτη απεναντι του και περιμενω να μου καλυψει τις συναισθηματικες αναγκες , που οποιος δεν ειναι σε σχεση βρισκει καποιον αλλον τροπο να καλυψει. Επιπλέον μένοντας παρατείνω την μοναξια μου γιατι δεν μπορω όσο είμαι σε σχεση να γνωρισω κάτι καλύτερο.2. Μου ειναι πολυ ευκολο να βρισκω που φταιω και πως δικα μου λάθη ,προκαλόυν λάθος συμπεριφορες άλλων. Ομως... Στην πραγματικοτητα κανεις δεν κανει λάθος, απλα δεν εχει να μου δωσει όσα ζηταω. Το λάθος δλδ είναι ότι έχω αναγκες και ότι απαιτησα να καλυφθουν, κάτι που δεν μπορω να σταματησω . Δεν είναι λοιπόν λύση το να συμβιβαστω με ψιχουλα.3. Ναι...Χωριζοντας θα νιωσω σιγουρα ότι δεν είμαι ικανή να κρατησω μια σχέση. Η ότι δεν ειμαι ικανη να εμπνευσω τον αλλον να μου δωσει αυτο που θελω. Βεβαια αυτες οι σκέψεις ειναι παραλογες ,αλλα όπως και να'χει έτσι νιωθω. Το θετικο είναι ότι όταν ξεκοψω, θα αισθανθω δυνατη γιατι θα εχω την πυγμη να φυγω απο εκει που δεν ειμαι χαρουμενη και να παω προς την σωστη κατευθυνση.4. Για τον εγωισμο μου τωρα... Ο εγωισμός μου είναι φυσιολογικο να υποφερει, αλλά θα υποφερει ακομα περισσότερο αν μεινω και άλλο. Οση αυτοεκτιμηση εχω την επεκτησα προσφατα με νυχια και με δοντια δεν αξιζει λοιπον να την διαλυσω μένοντας με καποιον που 8/10 φορές με απορριπτει.5. Είχα πραγματικα μεγάλες προσδοκιες από αυτο το άτομο. Ο λόγος είναι ότι με στηριξε πολύ όταν είχα αναγκη και οτι του χρωσταω πολλα. Αλλα τους τελευταιους μηνες, με απογοητευει συνεχεια. Αλλα και πάλι δυσκολευομαι πολύ. Σκεφτομαι όλες τις ωραίες μας στιγμες το ποσο ασφαλης ενιωθα μαζί του και θέλω να μεινω. Ακομά υπαρχουν στιγμες που με κανει να νιωθω ετσι αλλα ανηκουν στην μειοψηφία.6. Αυτό είναι το χειρότερο... Όταν κάνει κάτι γλυκό, ή όταν μου λέει ότι με αγαπαει και δείχνει να προσπαθει (χωρις να κανει τιποτα ουσιαστικα) καταλήγω πάντα να νιωθω χαζή που θέλησα να τον απομακρυνω. Η βλακεία είναι ότι τον εκτιμω πολύ σαν ανθρωπο και αναγνωριζω οτι εχει καλες προθεσεις για μενα, έτσι αντι να συγκεντρωθω στο αποτελεσμα που ειναι ότι νιωθω κενο, ξεγελιεμαι απο την καλη του διαθεση που στην ουσια είναι αερας κοπανιστος διοτι πολυ σπανια ειμαι προτεραιότητα. Το γελοίο, είναι ότι σιγα σιγα νιώθω να ξε-ερωτευομαι. Δηλαδη αν με κραταγε το τρελο μου παθος και καλα θα με δικαιολογουσα αλλα τωρα πιανω τον εαυτό μου να σκεφτεται άλλους , η πιάνω τον εαυτό μου να μην νιωθει την ιδια χαρα οταν τον βλεπω. Συνοπτικα χωρις να το ελεγχω κάνω τις εξης ανωριμες σκεψεις.Α. Αν ήμουν αρκετα καλη θα ήθελε να περνάει χρόνο μαζί μου.Β. Αρα δεν είμαι αρκετα καλή, δηλαδη δεν φταιει αυτος αλλα εγω.Γ. Πρεπει να γινω αρκετα καλη ωστε να διορθωθουν όλα.Δ. Αφου δεν ειμαι αρκετα καλη για αυτον δεν θα ειμαι για κανεναν και όλοι με τον πρωτο ενθουσιασμο θα φευγουν.Τωρα που διαβαζω τις σκεψεις μου, παρατηρω ότι είμαι κομματακι εγωκεντρικη, με την εννοια ότι υπεραναλυω τον εαυτό μου και τις πραξεις μου αλλα οχι τους άλλους. Ας πουμε, μπορει η αντιμετωπιση του να μην ειναι κάτι προσωπικο που προκαλω εγω αλλα να ειναι η αντιμετωπιση που θα ειχε καθε κοπέλα αυτην την περίοδο της ζωης του. Γενικα τείνω να περιπλέκω την ζωη μου λιγακι ενω τα πραγματα είναι απλα. Χτες ήμουν 8, σημερα είμαι 18. Ειμαι υγίης, αστεία, όμορφη και εχω πολλή αγαπη να δωσω. Σύντομα θα ξυπνησω και θα ειμαι 28 και δεν θέλω να ξυπνησω διπλα σε εναν ηλιθιο ή μονη μου. Είναι απολυτα φυσιολογικο να έχω τα ψυχολογικα μου ,αλλά δεν θα αφησω λίγη ανασφάλεια και λίγη παραπάνω ευαισθησια να μου γα**σει την ζωή, όταν έχω απολυτη συναισθηση του τι συμβαινει. Λαθη απο έρωτα δεκτα, αλλά λάθη απο φοβο (αφου ο ερωτας μου τελειώνει οπως πάμε) όχι. Λογικα, ελπιζω δηλαδη, συντομα θα φυγω. Είμαι παρεμπιπτόντως η κοπέλα που εγραψε χτες κατα τις 23,00 την εξ. μοναξια σε σχεση... Αααχχ παντα νιωθω τοσο καλυτερα όταν καθομαι και βαζω τις σκεψεις μου σε ταξη. Ευχομαι καλες γιορτες σε όλους και ενα 2018 με θετικες εξελιξεις, σωστες επιλογες και πολλη πολλη αγαπη!