ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα θα δω τη γιαγιά μου μάλλον για τελευταία φορά. Είναι στα 93!!!, έχει άνοια και πλέον έχει καθηλωθεί στο κρεβάτι. Θα κάνω μήνες να ξαναπάω στο χωριό μου, όπου μένει και μάλλον μέχρι τότε θα έχει καταλήξει. Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω. Τί να της πω; Θα καταλάβει τίποτα; Να βγούμε μια τελευταία φωτογραφία μαζί; Να της τραγουδήσω για τελευταία φορα όπως παλιά; Ή απλά να την αφήσω ησυχη να φύγει; Αρκετά κουράστηκε στη ζωή της, μην την κουράζω άλλο.....Η κυρια Στεργιουλα έζησε έναν παγκόσμιο, εναν εμφύλιο, μια χούντα και τη μεταπολίτευση. Μα ποτε δεν γκρινιαξε, ποτέ δε φώναξε. Και τώρα φεύγει πάλι ήσυχη, χωρίς φωνές και φασαρίες. Γιατί πάντοτε πίστευε στο Θεό. "Ο,τι μας φυλάει" έλεγε, "Αυτος ξέρει" . Κι εγώ σήμερα λοιπόν θα την αποχαιρετήσω ήσυχα, όπως πιστεύω θα ήθελε κι αυτή.....