ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με έχουν καλέσει σε συνέντευξη για δουλειά η οποία θα είναι εξ ολοκλήρου σε άλλη γλώσσα (όχι αγγλικά). Για την ακρίβεια υπάλληλος τηλεφωνικού κέντρου σε σχετική χώρα της Ε.Ε. Έχω μια πιστοποίηση αυτής της γλώσσας από τα μαθητικά χρόνια και έχω ασχοληθεί με λίγες μεταφράσεις κειμένων σε παλαιότερη θέση εργασίας που ήμουν. Αλλά δεν την εξασκώ και είναι λογικό να την ξεχνώ. Το θέμα είναι ότι δεν με ενημέρωσε κανείς όταν έκανα αίτηση και μίλησα με τον υπεύθυνο ότι θα η συνέντευξη θα γίνει εξ ολοκλήρου στην γλώσσα αυτή, καθώς και η μετέπειτα εκπαίδευση όσων ατόμων επιλέξουν. Και μου στέλνουν τώρα ένα mail ότι θα έχει έτσι το πράγμα. Επίσης δεν γνωρίζουμε ποια εταιρία είναι, που θα στεγαστεί, τι αντικείμενο έχει ακριβώς, μισθό, ωράρια κλπ. ΤΙΠΟΤΑ. Απλά μας καλέσανε όσοι επιλεχθήκαμε να πάμε μεθαύριο σε συνέντευξη σε έναν συνεργαζόμενο χώρο.Μόνο ότι ανήκει σε Έλληνα του εξωτερικού ξέρουμε.Δεν ξέρω τι να κάνω. Να πάω; Να μην πάω; Κι αν με ρωτήσουν πράγματα που δεν καταλάβω και γίνω ρεζίλι; Το θέμα είναι ότι επίσης έχω βαρεθεί να με καλούν σε συνεντεύξεις και να μην προχωράει και τίποτα. Έχω κατά κάποιο τρόπο ''φοβηθεί'' ότι ΠΑΛΙ θα πάω ΤΖΑΜΠΑ. Χωρίς αποτέλεσμα, έχοντας υποβάλει τον εαυτό μου σε ακόμη μια πολύ στρεσογόνα διαδικασία. Δεν είμαι άνθρωπος που φοβάται γενικά, αλλά έχω αρχίσει να κουράζομαι από τον φαύλο αυτό κύκλο του ''ΤΙΠΟΤΑ''. Ο άνθρωπός μου μου λέει να πάω και να μιλήσω όσο μπορώ κι όσο καταλάβω. Καθώς και ότι δεν έχω να χάσω τίποτα. Απλά εδώ πρόκειται για πραγματική βουτιά στα βαθιά. Αναζητώ δουλειά μεν, τα λεφτά τα χρειάζομαι για να συνεισφέρω κι εγώ στα του σπιτιού, αλλά ψάχνω μια δουλειά που να συνάδει με ψυχική ηρεμία. Τι θα κάνατε εσείς;