ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σπουδάζω εδώ και 2 χρόνια Θεσσαλονίκη. Λόγω του ότι καταγομαι απο εκεί, είχα ήδη σπίτι, που μένει ο Παππούς καί η γιαγιά μου, οπότε μένω μαζί τους.Μια μέρα πήγαμε για καφε, με τον παππού και την γιαγιά, διότι δεν είναι και σε ιδιαίτερα μεγάλη ηλικία, οπότε τους αρέσει να πηγαίνουμε καμία βόλτα. Τελος παντων όταν κατσαμε στην καφετέρια, συνάντησα δυο συμφοιτητές μου, απο εκείνη την ημέρα δεν σταματάνε να με κοροϊδεύουν, με διάφορες φράσεις όπως "πήγαινε για κάνα καφεδακι με τα Καπί εσυ και μην μιλάς ". Δεν καταλαβαίνω απο ποτε είναι ντροπή να κυκλοφορεις με την οικογένεια σου;Δηλαδή για να πας σε μια καφετέρια πρέπει να είσαι η με γκομενο η με την παρέα σου. Δεν καταλαβαίνω πραγματικά. Μια ζωή την μισή τους σύνταξη την ξόδευαν για δώρα στα εγγόνια τους, και νιώθω όμορφα πλέον όταν μπορώ να τους κερασω έστω έναν καφέ. Δεν ξέρω αλλά η χαρά που βλεπω στα μάτια τους, όταν ήμαστε μαζί, με γεμίζει πραγματικά.