ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Kαταλαβαίνω τι εννοείς... Πιστεύω, ότι όταν κάποιος μένει μόνος του, ιδιώς στην ηλικία μας, είναι σημάδι ότι πρέπει να κάνει κάποια αλλαγή. Δεν είναι καθόλου ευχάριστη η μοναξιά, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση ντροπή και ο κατάλληλος άνθρωπος θα το καταλάβει αυτό. Πριν κάποιο καιρό, είχα μείνει χωρίς ούτε μισή φίλη και δεν είχα σχέση. Ήταν πολύ δυσκολο, αλλά πήρα τον χρόνο μου να σκεφτώ που εφταιξα, τι με εκανε να αποτραβηχτώ , τι ανεχτηκα που δεν επρεπε και τα λοιπά. Μετά από κάποιο καιρό κοινωνικοποιηθηκα ξανά με άλλον αέρα. Είναι σαν να απομονώνεσαι για λίγο καιρό κάτω από μια πέτρα και όταν βγαίνεις να νομίζεις ότι όλος ο κόσμος στην κυριολεξία έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Παιζει τεράστιο ρόλο, το τι πιστευεις ,ότι πιστευεις και αναμενεις να δεις, βλέπεις. Αν θεωρείς ότι είσαι ανεραστη, ότι οι άλλοι θα κρίνουν την μοναξιά σου και θα σε απορρίψουν, τότε αυτό θα συμβεί. Αν θεωρήσεις ότι είσαι μια φυσιολογική κοπέλα με πράγματα να προσφέρει, τότε έτσι θα σε δουν και οι άλλοι. Τελευταίο και πολύ σημαντικό, είναι να αποδέχεσαι τον εαυτό σου. Αν αποδεχεσαι εσύ εσένα ,τότε οι πιθανοτητες να το κάνουν και οι άλλοι αυξάνονται. Όταν αρχισα να έχω παρε δώσε με την πρώτη μου σχέση, ήμουν σε αυτήν την φάση, εντελώς μόνη... Αυτός ήταν πολύ κοινωνικός με πολλές παρέες. Του ξένισε πόλυ η κατάσταση, αλλά όταν του εξηγησα κατάλαβε. Δεν σου κρύβω ότι σχόλια του τύπου ''είσαι περίεργη και ακοινωνητη'' υπήρξαν. Εκεί, πρέπει να έχεις την αυτοπεποιθηση να δείξεις στον άλλον, ότι έσυ ξέρεις καλυτερα τι είσαι και ότι εσύ αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου. Πλέον όλα είναι καλά και μετά το ολικό Restart που εγινε , δικτυώνομαι πολύ ευκολα και νιώθω ο εαυτός μου. Σου συνιστω ανεπιφύλακτα όσο διαρκέσει αυτη η μοναχική περίοδος, να δουλεψεις στην αυτοεικόνα σου και να υιοθετήσεις αισιοδοξες απόψεις για τους ανθρωπους και τις σχέσεις που θα προκαθορισουν τις εμπειριές σου. Να νιώθεις τύχερη που μετα από μια δυσκολη φαση είσαι μόνη, γιατι σε ένα περιβάλλον χαμηλής πίεσης σου παρουσιαζεται η ευκαιρία να γίνεις καλύτερη!

Λυπάμαι πολύ που δεν αντιλαμβάνεσαι το φαύλο κύκλο που έχεις τοποθετήσει τον εαυτό σου και αρνείσαι να τον σπάσεις. Ο φόβος σε κάνει σαν τα ζωάκια που παραλύουν στα φώτα ενός οχήματος. Κάτσε; λοιπόν, να σε πατήσει το όχημα της ζωής...

Δεν πρέπει να φοβάσαι,θεωρώ ότι είσαι πολύ μικρή ,ευαίσθητη και έχεις τις ανασφάλειες σου.Για όλους μας υπάρχει το άλλο μας μισό και πρέπει να ψάξουμε να το βρούμε .Μην φοβάσαι τίποτα ,άκου την ψύχη σου ,ζήσε ,είσαι υπεύθυνη για εσένα και μόνο και κάνεις τις επιλογές σου.