ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

βοηθηστε με....ειμαι χαλια.....χωρισα πριν λιγες μερες και σαν να μην μου φτανει απο μονο του αυτο,ειμαι και αρρωστη,κρεβατωμενη,με πυρετο...η ψυχολογια μου ειναι στα πατωματα,και πιο κατω ακομα!!τα βλεπω ολα μαυρα...δεν θελω να κανω τιποτα,δεν θελω να παω πουθενα,δεν θελω να σκεφτομαι,δεν θελω να νοιωθω...κι ολα αυτα γιατι με πονεσε εκεινος...και δεν ξερω πως θα το ξεπερασω!!!! κλασσικα,ο χρονος θα μου πειτε...αλλα μεχρι να ερθει εκεινη η ρημαδομερα...εγω πώς θα αντεξω μεχρι τοτε???? και μου το κανει ακομα χειροτερο το γεγονος ότι δεν εχω δουλεια αλλα ουτε και φιλους,κατι τελοσπαντων που θα απασχολουσε λιγο το μυαλο μου...αυριο ξημερωνει μια νεα μερα...αλλα οχι για μενα...εχω φτασει στο σημειο να σκεφτομαι το επομενο πρωινο που θα ξημερωσει κι εγω δεν θελω.....πώς να σηκωθω απο το κρεβατι?? αφου δεν εχω τιποτα να κανω,τιποτα να περιμενω....ομως,επειδη ξερω τον εαυτο μου,οχι,δεν θα του περασει...τωρα ειμαι χαλια αλλα θα το παλεψω και θα βγω δυνατη...και ξερετε κατι?σκεφτομαι,πως αυτη την στιγμη που εγω γραφω ολα αυτα και μαραζωνω και κλαιω και στενοχωριεμαι,εκεινος θα ειναι καπου εξω τωρα και θα διασκεδαζει....δεν θα του κανω ομως τη χαρη...θα προσπαθησω τουλαχιστον...