ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.1.2018 | 16:27

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω

Γειά σας έχω ένα πρόβλημα και πραγματικά είμαι πολύ μπερδεμένη και δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι 23 χρονών και με το αγόρι μου ήμαστε ένα χρόνο μαζί. Έχουμε τελειώσει από τις σπουδές μας και ψάχνουμε για δουλειά με σκοπό να μείνουμε μαζί και γενικά το βλέπουμε σοβαρά. Όμως ενώ προσεχαμε κάτι πήγε λάθος προφανώς και πριν λίγες μέρες έμαθα ότι είμαι έγκυος. Δεν το έχω πει σε κανέναν ακόμα γιατί είμαι πολύ μπερδεμένη. Η δικιά μου οικογένεια δεν είναι καθόλου καλά οικονομικά και οι δικοί του γονείς το ίδιο. Το αγόρι μου τώρα είναι σε ένα πρόγραμμα του οαεδ και δουλεύει σε ένα μαγαζί και λογικά θα τον κρατήσουν μόνιμα εκεί αλλά πάλι δεν μπορούμε να στηριχτουμε ούτε σε αυτό. Ξέρω ότι αν το κρατήσουμε θα είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα και δεν μπορώ να σκεφτώ καν πως θα τα βγάλουμε πέρα. Την άλλη λύση που υπάρχει δεν θέλω να την σκέφτομαι αλλά με βάση τη λογική είναι το καλύτερο που μπορεί να γίνει. Θα ήθελα να ακούσω μια άποψη και από κάποιον που είναι έξω από όλο αυτό και το βλέπει πιο καθαρά. Ευχαριστώ πολύ
9
 
 
 
 
σχόλια
Κορίτσι μου ατύχηματα συμβαίνουν. Εφόσον λες ότι με τον σύντροφό σου είστε σίγουροι ότι θέλετε να συγκατοικισετε και να παντρευτειτε στον μέλλον (αν έχω καταλάβει καλα) αν η οικονομική σας κατάσταση ήταν καλύτερη και ήσασταν ανεξάρτητοι θα σου έλεγα να το κρατήσεις αν ήταν συμφωνος και ο σύντροφος σου. Τώρα όμως νομίζω ότι ξέρεις και εσύ πια είναι λύση στο πρόβλημα σου. Εγώ προτείνω να πας σε ένα γιατρό και να το πεις στους γονείς σου. Ότι και να αποφασίσεις καλή τύχη
"Την άλλη λύση που υπάρχει δεν θέλω να τη σκέφτομαι" Πηγή: www.lifo.grΒρε κορίτσι μου, ζεις στην Ελλάδα του 2018. Τα μωρά πλέον δεν μας τα φέρνει ούτε ο Θεός ούτε ο πελαργός. Είναι πασιφανές ότι ούτε θέλεις, ούτε έτοιμη είσαι να γίνεις μητέρα... αλλά πιστεύεις ότι είναι καλύτερο να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί απλά και μόνο επειδή έτυχε. Να είσαι εσύ, ο σύντροφός σου ΚΑΙ το παιδί δυστυχισμένοι επειδή ούτε το περιμένατε ούτε το θέλατε, αντί να κάνεις μια έκτρωση και να τελειώνεις και να είστε όλοι κομπλέ; Μην ανησυχείς, δεν θα σε αφορίσει η Εκκλησία αν το κάνεις.Συγχώρεσέ με αν το ύφος μου είναι κάπως, αλλά το θεωρώ απαράδεκτο να αμολάμε παιδιά τον 21ο αιώνα μόνο και μόνο επειδή "έκατσε".(Και πάλι, όμως, τι θα πει "έκατσε". Οι μέθοδοι αντισύλληψης δεν είναι προνόμιο των λίγων, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να χρησιμοποιείς προφυλακτικά.)
Μόνο εσύ μπορείς να πάρεις αυτην την απόφαση κανένας αλλος!Ο καθένας μας το σκέφτεται διαφορετικά καμία επιλογή από τις δυο δεν είναι εύκολη ή σωστή ή λογική.Πρέπει με κάποιον να το μοιραστείς αρχικά και να πάρεις μια απόφαση. Πάρε λίγο χρόνο αλλά μην αφήσεις τα περιθώρια να κλείσουν.
Είναι πολύ σοβαρό θέμα αυτό που ρωτάς για να λυθεί εδώ. Με μόνα τα στοιχεία που μας δίνεις, για μένα η έκτρωση είναι η μόνη λύση. Άλλοι, θα διαφωνήσουν.
Καλησπερα ,εαν δεν υπήρχε η εγγυμοσινη τοτε θα ήταν ολα οκ.Θα πρεπει αν και εισαι μικρούλα να μας πεις εαν ειναι ο αντρας αυτος που θες να κανεις οικογένεια.Θα πρεπει να γνωρίζεις εαν μπορεις να δεις ποιο μακριά και να ξέρεις εαν σε αγαπάει και σε στηρίζει στο μέλλον.εαν μου πεις ναι σε ολα τα παραπάνω τοτε του το λες πρώτα σε αυτόν.τον αφήνεις μερικές μέρες να δεις πως θα το πάρει και εαν το θελει και αυτος το παιδι τοτε το ανακοινώνεται στους δικούς σας,θα γίνει χαμός αλλα θα γρεμίσουν εαν σας δουν οτι αγαπιέστε .Σε οποιαδιποτε αλλη περίπτωση(η δεν τον αγαπάς τοσο,η δεν θελει το παιδι η οτιδήποτε αλλο) θα πρεπει μεσα σου να σκεφτείς εαν θελεις ενα παιδι το οποίο θα το μεγαλώσεις μόνη σου.Σε ολες τις αρνητικές περιπτώσεις θα πρεπει να ζητήσεις την συμβουλή και την ηποστηριξη της μαμάς σου.
Σε ολες τις περιπτώσεις στην μανούλα θα τρέξει γιατι εχουμε να κανουμε με ενα παιδι 23 χρόνων.Εαν ήταν 35 αλλα πράγματα θα της έλεγα .εαν κανει το μωρακι ποιος θα την βοηθήσει?.Εαν πάρει την απόφαση της έκτρωσης δεν μπορει να μην ειναι η μαμα της κοντα?κατι άσχημο μπορει να συμβεί.
το ονομαζω οικογενειακο προγραμματισμο.δεν ειμαστε στο 1950,πας κ κανεις την εκτρωσουλα σου κ γλιτωνεις απο χιλια βασανα που δεν μπορεις να επωμιστεις στην ηλικια που εισαι και ειδικα στην κατασταση που εισαι.δεν νομιζω καν οτι χρειαζεται δευτερη σκεψη.
Scroll to top icon