ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά, πήγα σε ένα φαρμακείο να πάρω κάτι κρέμες, σαπούνια, αλοιφές κτλ τα οποία μου τα σύστησε ο δερματολόγος. Ο δερματολόγος πήρε φυσικά το ΑΜΚΑ του πατέρα μου καθότι εγώ είμαι ανασφάλιστη και τα έγραψε εκεί. Πάω σήμερα στο φαρμακείο να τα πάρω και μου λέει 60 ευρώ. Με το που το ακούω, παθαίνω κανονικό σοκ εγώ. Αμέσως με πήρε χαμπάρι η φαρμακοποιός και λέει, ωχ έπαθες σοκ. Γούρλωσαν τα μάτια μου, έτοιμη να κλάψω. Μου λέει, μην κλάψεις σε παρακαλώ, και ήταν σαν να μου είπε να κλάψω, όπου τελικά δεν μπόρεσα να κρατηθώ και ξέσπασα. Ήρθε δίπλα μου με παρηγόρησε λίγο, δεν θέλω να σε βλέπω να κλαις, γιατί κλαις, σε βλέπω σαν παιδί μου κτλ κτλ μέχρι που ηρέμησα και σταμάτησα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω γιατί έκλαψα. Η τιμή ήταν σίγουρα ένα σοκ για μένα και ίσως ήταν η αφορμή για να κλάψω αλλά δεν ξέρω τον πραγματικό λόγο. Ίσως είχα ανάγκη να κλάψω, δεν ξέρω, βασικά έτσι ήμουν πάντα. Λίγο η τιμή, λίγο το πρόβλημα που έχω, λίγο κάποια άλλα προβλήματα που έχω, δεν θέλει και πολύ. Με το όλο ψυχολογικό όμως που με έπιασε ούτε που σκέφτηκα να ρωτήσω πόσο θα έκαναν αν δεν τα περνούσαν στο σύστημα. Θα ομολογήσω δε, πως ούτε πρόσεξα στο χαρτί πόσα έγραφε. Τι λέτε να έγινε; Η απόδειξη γράφει την κανονική τιμή που έδωσα. Με κλέψανε/κοροϊδέψανε; Ή τελικά δεν τα πέρασε μέσα; Τι κέρδισε άραγε το φαρμακείο; Δεν γίνεται να είναι τόσο ακριβά και για ποιο λόγο γράφτηκαν στην ασφάλεια αν είναι να πληρώνω 50άρια και 60άρια και 100άρια; Όσο το σκέφτομαι που έκλαψα, πόσο ρεζίλι έγινα.