ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πήγα διακοπές στη Γαλλία και ερωτευτηκα εναν έγχρωμο άνδρα. Τον ερωτεύτηκα. Τόσο απλα. Και το ίδιο έκανε και εκείνος με μένα. Οσο ημασταν στην Γαλλία δεν αντιληφθηκα ούτε ενα αδιακριτο βλέμμα. Στην Ελλάδα όμως.. Είμαστε ένας λαος που ο ρατσισμός κυλάει στο αιμα μας. Και είμαι σιγουρη πως όσα χρόνια και αν περάσουν μες στα σκατά μας θα κολυμπαμε. Θα μου πειτε "σιγά ρε κοπέλια, ο κόσμος έχει τοσα προβλήματα σιγά μην ασχοληθεί με σένα λες και είσαι το κεντρο του κόσμου". Κι όμως.. Το διαφορετικό δεν θα το δεχτούμε ποτέ. Και δεν αποκλειω τον εαυτό μου απο την κακιά μας φάρα. Γιατί και εμένα μου πήρε μηνες μέχρι να μη δίνω δεκάρα για τα αδιάκριτα βλέμματα. Να μην ντρέπομαι. Να ντρέπομαι γιατί όμως; Που είμαι ερωτευμένη; Που νιώθω ασφάλεια με αυτον τον ανθρωπο; Που συμπληρώνει τα κενά μου; Πως το κάθε κλειδί κουμπωνει σε μια συγκεκριμένη κλειδαριά, έτσι ταιριαξαμε και εμείς. Αν υπάρχει εκεί εξω έστω και ένας που αντιμετωπιζει κάτι παρόμοιο η καλύτερη λύση είναι η αδιαφορία. Δύσκολο μεν, όχι ακατόρθωτο δε