ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ισως ακουστει επιπολαιη η ιστορια μου αλλα πριν απο λιγο καιρο σε ενα αναπαντεχο τριημερο γνωρισα στο πουθενα καποιον.. Απο την πρωτη στιγμη ενιωσα κατι που δε μπορουσα να το προσδιορισω! Κοιταχτηκαμε και σκαλωσα εκει.. ηθελα με καποιο τροπο να τον προσεγγισω.. οπως και εγινε! Αφου το τριημερο εφτασε στο τελος του και επρεπε να φυγουμε πηραμε την αποφαση και μειναμε οι δυο μας! Γνωριστηκαμε και περασαμε μαζι τις καλυτερες στιγμες της ζωης μου! Ολο αυτο κρατησε δυο βδομαδες διοτι ζει αλλου και επρεπε να φυγει! Δεν εχω σταματησει να τον σκεφτομαι και μου λειπει.. μαζι του ενιωσα οτι μπορω να ακουμπησω την ευτυχια .. διπλα του δε με ενοιαζε τιποτα! Ημουν ευτυχισμενη και μονο που ακουγα την ανασα του.. κολλουσα τελεια διπλα του και ημουν γεματη! Φοβομουνα τη στιγμη που θα φυγει .. τωρα πλεον δεν υπαρχει επικοινωνια! Ξερω οτι με σκεφτεται αλλα επελεξε το τιποτα για να μην υπαρχει πονος ! Δε μου αφησε επιλογη.. νιωθω οτι ειναι ο ανθρωπος μου.. ειμαι δυστυχισμενη μακρια του .. οι ανθρωποι που κολλανε τοσο τελεια ο ενας με τον αλλον χανονται η θα βρουνε τον τροπο να ειναι μαζι; Να προσπαθησω με οποιο κοστος ή η ζωη θα τον φερει καποια στιγμη κοντα μου;