__________________
1.
Α, μπα και αναγνώστες, γεια σας!
Επιθυμώ την συμβουλή σας για ένα όχι και τόσο σημαντικό θέμα ( η μήπως είναι;)
Θα ήθελα να έχω κάποιο κάποιο στιλ στο ντύσιμο και ενώ έχω γούστο και άποψη για τα ρούχα, τελικά καταλήγω να κυκλοφορώ με το κλασικό τζιν και πουλόβερ. Ο τρόπος που ντύνομαι επηρεάζεται πάρα πολύ από την διάθεση μου. Δηλαδή αν βαριέμαι κάτι ή κάποιον δεν προσέχω την εμφάνισή μου. Στη καθημερινότητα μου, που είμαι σπίτι – δουλειά και δουλειά – σπίτι, φοράω τελικά την ' φόρμα' εργασίας τζιν και πουλοβεράκι γιατί τα ρούχα αυτά είναι και άνετα και ζεστά. Είναι όμως και λίγο μίζερα. Επισημάνω ότι όταν λέω κάποιο στιλ δεν εννοώ φούστες και γόβες κτλ. Είμαι πάντα υπερ της άνεσης. Θα ήθελα απλά τα ρούχα μου να έχουν περισσότερη φαντασία και να με αναδεικνύουν περισσότερο. Η ερώτηση μου είναι εξής: Πως υπερνικάει κανείς αυτή τη 'βαρεμάρα' στο ντύσιμο;
- out of fashion
AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μεταξύ τζιν και πουλόβερ και άλλου τζιν και πουλόβερ μπορεί να μεσολαβεί άβυσσος. Επίσης τελείως άλλος άνθρωπος γίνεσαι με άλλα παπούτσια, άλλη τσάντα, άλλα σκουλαρίκια και άλλα μαλλιά. Μπορείς να είσαι άνετα και ζεστά και με στυλ που σε αναδεικνύει, ταυτόχρονα. Αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται όπως μαθαίνεται η μαγειρική και οι ξένες γλώσσες. Σου το λέω έτσι για να καταλάβεις ότι δεν είναι κάτι που μαθαίνεται με συμβουλές, αν ήταν τόσο απλό, ούτε στυλίστες θα υπήρχαν, ούτε διακοσμητές βιτρίνας, ούτε φωτογράφοι μόδας, ούτε η Άννα Γουιντούρ, στο κάτω κάτω. θέλεις να μάθεις κάτι που δεν ξέρεις; Χρειάζεται χρόνος, μελέτη, και για το συγκεκριμένο, δυστυχώς χρειάζονται και λεφτά. Όχι απαραίτητα πολλά (αν και τα πολλά βοηθάνε). Βρες κάποια ή κάποιον που σου αρέσει το στυλ του και ζήτησε του να έρθει μαζί σου στα μαγαζιά, αλλά εκεί μη μιλάς, μόνο άκου. Άκου τι διαλέγουν για σένα, και φόρεσε αυτά που διαλέγουν για σένα, χωρίς αντιρρήσεις. Μόνο ερωτήσεις επιτρέπονται.
Αν έχεις λεφτά, πήγαινε σε στυλίστα. Θα γλιτώσεις κάτι χρόνια αυτοσχεδιασμού, οπότε μακροπρόθεσμα μπορεί να σου βγει και πιο φτηνά.
__________________
2.
Να σε ρωτήσω αν ξέρεις δυο-τρία πράγματα να μου πεις για τους στρατιώτες στις ΗΠΑ;
Εφόσον η θητεία δεν είναι υποχρεωτική, το βασικό κίνητρο για να ενταχθούν σε στρατιωτικό σώμα είναι τα λεφτά, έτσι; Γιατί γκούγκλαρα το μισθό τους και 20.000$-40.000$/χρόνο που φάνηκε να κυμαίνεται, μου φάνηκαν λίγα για ΗΠΑ (20χιλ έβγαζε π.χ. ένας παλιός μου εραστής που εργαζόταν ως σερβιτόρος στις ΗΠΑ ενώ σπούδαζε). Ακόμη κι αν τους καλύπτουν έξοδα για εστίαση ή διατροφή. Βέβαια μπορώ να φανταστώ ότι πιθανώς κατατάσσονται άτομα που διαφορετικά δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Επίσης, εάν τραυματιστούν σοβαρά εν ώρα εργασίας(π.χ. χάσουν τα πόδια τους), παίρνουν αποζημίωση ή είναι στο χαρτί που υπογράφουν ότι το κράτος δε φέρνει ευθύνη; Κι όταν τελειώσει η θητεία τους, παίρνουν σύνταξη; Ένα εφάπαξ ή εφ´όρου ζωής; Γιατί σε πολλά ριάλιτι που έχω δει(από το Catfish, μέχρι shows από αυτά που σου φτιάχνουν και χαρίζουν ένα ολόκληρο σπίτι σε δυο μέρες), όταν συμμετέχουν απόστρατοι (veterans), φαίνονται πάμφτωχοι (και, να συμπληρώσω, γεμάτοι με ψυχολογικά όσοι έχουν συμμετάσχει σε πολέμους και δεν έχουν καν λεφτά για ψυχολόγο αφού το κράτος τους δεν πολυέχει Πρόνοια βλέπω). Και, αν έχω καταλάβει καλά, κάποιοι δε μπορούν να κάνουν για πολλά χρόνια τη δουλειά του μισθοφόρου εάν δεν παίρνουν προαγωγές ή κάτι τέτοιο; Γιατί εδώ στην Ελλάδα έχω την εντύπωση ότι οι στρατιωτικοί παίρνουν σύνταξη μετά από αρκετά χρόνια εργασίας. Και, φυσικά, καλή συνταξη συν ένα ωραιότατο μπόνους-εφάπαξ στην αρχή της σύνταξης.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όλα όσα ρωτάς υπάρχουν στο ίντερνετ. Είναι ολόκληρο υπουργείο, ένας τεράστιος τομέας, δεν περιμένεις να σου απαντήσω στα διοικητικά και ασφαλιστικά μιας χώρας μέσα από το α μπα, εύχομαι.
Αυτό που μπορεί να μην υπάρχει στο ίντερνετ (αν και μάλλον υπάρχει), είναι αυτό που κατάλαβες: μερικές φορές πάνε στον στρατό άνθρωποι που δεν έχουν άλλη επιλογή για τη ζωή τους. Παράλληλα, υπάρχουν στρατιωτικές οικογένειες που τηρούν την παράδοση από γενιά σε γενιά. Ταυτόχρονα, υπάρχουν οι στρατιωτικοί καριέρας που έχουν ανώτερες θέσεις, δεν είναι όλοι φαντάροι στην πρώτη γραμμή του πολέμου που πάνε επειδή δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Οι μισθοί κυμαίνονται σε πάρα πολύ μεγάλη γκάμα, ανάλογα με προσόντα, βάση, σώμα, χρόνια, και ένα σωρό άλλα, και σίγουρα δεν έχουν ταβάνι τις σαράντα χιλιάδες. Η σύνταξη και η ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι ανάλογα με τη θέση, το χρόνο υπηρεσίας, και πολλά άλλα, υπάρχουν κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις και μετά τεράστιες διακυμάνσεις. Είναι κάπως απλοϊκές οι ερωτήσεις για κάτι αρκετά πολύπλοκο. Πάντως αν πας ως σκέτος φαντάρος και φύγεις ως σκέτος φαντάρος με την ελάχιστη υπηρεσία, θα χρειαστεί να δουλέψεις για όλη σου την υπόλοιπη ζωή, αυτό είναι σίγουρο.
__________________
3.
Αγαπητή Αμπα,
Γιατί είναι μη προβληματική η απόφαση κάποιου να μην κάνει παιδιά αλλά προβληματική η απόφαση κάποιου να τερματίσει τη ζωή του;; Δεν είναι και τα δυο (αναπαραγωγή κι αυτοσυντήρηση) γραμμένα στο DNA μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τι εννοείς με το «προβληματική» και «μη προβληματική;» Σύμφωνα με τον δικό σου κανόνα; Ή σύμφωνα με το τι πιστεύω εγώ; Στην κοινωνία που ζούμε και τα δύο προβληματικά θεωρούνται. Οι άνθρωποι που επιλέγουν να μην κάνουν παιδιά δέχονται καθημερινό πόλεμο, οι γυναίκες που κάνουν αυτή την επιλογή ζουν με αυτή την ερώτηση μέρα νύχτα, για ρώτα την Τζένιφερ Άνιστον, που είναι ισχυρή και διάσημη, και πολλαπλασίασε την απάντηση περίπου επί ένα εκατομμύριο για τις καθημερινές γυναίκες, και από αυτή την πίεση δεν ξεφεύγουν ούτε οι άντρες.
Αν θέλεις να μας πεις ότι είναι προβληματικό να μην θέλει κάποιος να κάνει παιδιά επειδή πάει «ενάντια στη φύση», η απάντηση είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε τι είναι γραμμένο στο DNA μας. Αυτά που θεωρούμε δεδομένα για την «φύση μας» είναι κοινωνικές κατασκευές και αλλάζουν συνέχεια. Θεωρητικά πάντα μιλώντας, δεν ξέρω πώς μπορείς και βάζεις την αυτοκτονία στην ίδια κατηγορία με την επιλογή να μην κάνεις παιδί. Ποιον βλάπτεις στην πρώτη περίπτωση, και ποιον στην άλλη; Ποιες οι συνέπειες της μιας ενέργειας, και ποιες της άλλης; Ελπίζω να καταλάβεις πόσο στραμπουληγμένη και επικίνδυνη και επιθετική είναι η λογική αυτή.
__________________
4.
Καλημέρα αμπα μου είναι Σάββατο σήμερα και ο φίλος μου δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. σου το λέω γιατί αυτο είναι το θέμα μου: ο φίλος μου το πρωί που ξυπνάει έχει νεύρα και πρέπει οπωσδήποτε να ξεσπάσει. τόσο που καμία φορά αν τον πάρει κανείς από την οικογένεια του τηλέφωνο χαίρομαι γιατί θα ξεσπάσει σε αυτούς, θα του περάσει και μετά όλα καλά! εγώ τις καθημερινές πάω δουλειά οπότε δεν τον πετυχαίνω, αλλά τα σαββατοκύριακα κάθε πρωί φοβάμαι! είναι απλώς ένα ξέσπασμα, πιάνει ένα πικ και μετά ηρεμία! αλλά εμένα μου τη σπάει γιατί μου χαλάει τα μοναδικά ελεύθερα πρωινά μου και μπορεί να με μπλέξει σε ανούσιο καυγά. καθε φορα ψαχνω στρατηγικη: να τον αγνοήσω, να τον αποφύγω, να ειμαι γλυκια και καλή; αλλα κάποιες φορες τα παιρνω κι εγω και γίνεται χαμός, ε δεν γίνεται και να μη φταις και να τα ακούς από πάνω! του το έχω πει, το έχουμε συζητήσει και δεν αποδέχεται ότι έχει νεύρα το πρωί. εξηγείται κάπως αυτό το πράγμα λες; Πώς να το περνάω αναίμακτα; Κατά τα άλλα έχουμε μια πολύ καλή και ισορροπημένη σχέση με λίγες εντάσεις.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μόλις αρχίζει το βιολί του, αλλά αμέσως τότε, εκείνη τη στιγμή το επισημαίνεις με ξεκάθαρο τρόπο, «άρχισες αυτή τη συμπεριφορά που δεν μου αρέσει», και φεύγεις. Ιδανικά, όχι από το δωμάτιο, αλλά από το σπίτι, για να πιεις καφέ κάπου με ηρεμία, ακόμα καλύτερα, πες του ότι πας να πιεις καφέ κάπου με ηρεμία. Ούτε κουβέντα χρειάζεται, ούτε να πειστεί χρειάζεται. Θα το καταλάβει μόνο από τις επιπτώσεις. Χρειάζεται συνέπεια από σένα, και μην υποχωρείς. Μη σε ενδιαφέρει πώς εξηγείται, αυτός πρέπει να το βρει αυτό.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπά μου, να σου εκθέσω κι εγώ ένα ζήτημα που με απασχολεί, διόλου πρωτότυπο. Έχω τσιμπηθεί σφόδρα με τον προϊστάμενό μου στη δουλειά, υπάρχει μια αμοιβαία συμπάθεια, αλλά μέχρι εκεί. Εφόσον δεν βλέπω ερωτικό ενδιαφέρον από μέρους του, είπα στον εαυτό μου ότι θα το κάνω γαργάρα και θα βάλω ένα στοπ στην αχαλίνωτη φαντασία μου. Πρόσφατα όμως παρατήρησα ότι έρχεται πολύ κοντά με μια φίλη από τη δουλειά στην οποία όμως δεν έχω πει τίποτα για το πώς αισθάνομαι (αφενός νιώθω πολύ άβολα να συζητήσω κάτι τέτοιο, αφετέρου τα συναισθήματά μου δεν κατοχυρώνουν κάποια προτεραιότητά μου απέναντι στο πρόσωπο που με ενδιαφέρει, άσε που υπολογίζω και χωρίς τον ξενοδόχο). Δεν ξέρω αν πρόκειται για ερωτικό ενδιαφέρον, η κοπέλα είναι ήδη σε σοβαρή σχέση και ο χαρακτήρας της είναι τέτοιος που γίνεται άμεσα συμπαθητική και οι άνθρωποι της ανοίγονται και της εμπιστεύονται μέχρι και προσωπικά θέματα. Εγώ όμως Αμπά μου στενοχωριέμαι πολύ και ζηλεύω. Νιώθω ότι δεν είμαι τόσο χαρισματική όσο εκείνη ώστε να επιζητά κι εκείνος τη δική μου παρέα ή ότι δύσκολα θα βρω άλλον άνθρωπο που να εκτιμώ τόσο πολύ για τον χαρακτήρα του όσο αυτόν. Ίσως αυτή η σύγκριση με κάνει να τον ανεβάζω κι αυτόν σε βάθρο, δεν ξέρω. Είχα αρχίσει να συμβιβάζομαι μέσα μου με το ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τη μεριά του αλλά και να δω να εκτυλίσσεται ρομάντζο με τη φίλη μου, κατά κάποιο τρόπο είναι too much για μένα. Ποιο τρόπο σκέψης προτείνεις για να διαχειριστώ αυτή την κατάσταση και να μάθω και κάτι από την εμπειρία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Επειδή ο οποιοσδήποτε προτιμάει μια άλλη από εσένα, αυτό δεν σημαίνει ότι εσύ δεν είσαι τόσο χαρισματική όσο εκείνη. Είναι ζήτημα γούστου, είναι ζήτημα υπαρξιακό, είναι ζήτημα βαθύ και ανεξερεύνητο το ποιος μας τραβάει, και ελπίζω να ξέρεις πια ότι δεν μας τραβάνε πάντα αυτοί που θα έπρεπε να μας τραβάνε· αντιθέτως μερικές φορές μας τραβούν οι πλέον ακατάλληλοι. Επίσης, και έτσι να ήταν, ποιος έβαλε αυτόν αλάνθαστο κριτή ανθρώπων; Εσύ. Γιατί; Επειδή άφησες αχαλίνωτη την φαντασία σου. Δεν τον ξέρεις καλά. Δεν τον εκτιμάς τόσο βαθιά για τον χαρακτήρα του. Αυτό που θέλεις είναι να τον ρίξεις στο κρεβάτι, και δεν είναι κακό, κακό είναι όταν έχεις κάνει την τρίχα τριχιά για το πόσο τον εκτιμάς για να μην παραδεχτείς ότι σε ανάβει, και ακόμη χειρότερο είναι όταν νιώθεις ανταγωνιστικά με τους ανθρώπους που συμπαθείς επειδή φοβάσαι ότι πάντα υστερείς, όπως κάνεις με αυτή την κοπέλα.
Το άλλο που πρέπει να μάθεις από την εμπειρία είναι ότι είναι κακή ιδέα να γουστάρεις ανώτερους σου στη δουλειά επειδή δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία για μια προσέγγιση σε ίσους όρους – ακόμα και όταν υπάρχει ανταπόκριση.
Τέλος, αν αυτή η κοπέλα είναι σε σοβαρή σχέση, πώς συμβιβάζεις μέσα σου το βάθρο που τον έβαλες και το ακέραιο του χαρακτήρα του με το δεδομένο ότι την πέφτει σε μια δεσμευμένη γυναίκα που μάλιστα είναι και υφισταμένη του και θα δυσκολευτεί πολύ να τον αποκρούσει;
__________________
6.
Είναι 47 είμαι 24 χωρισμένος με 2παιδια υπέροχος άνθρωπος με έχει βοήθησει πολύ στην δουλειά και γενικός σε όλα οντασ Και διευθυντής μ δεν θέλω όμως αυτήν την ζωή για εμενα να κρύβομαι να έχω τύψεις να είμαι αυτή η κοπέλα .απτην άλλη όταν είμαι μαζί του είναι όλα τόσο φυσικά δεν μπορώ να το αποφύγω είναι καθημερινή η τριβή βοηθειαααααααααα
-Κωσταντινα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Βρες άλλη δουλειά. Μην αρχίσεις τα μα και τα μου. Αυτή είναι η λύση. Αν έχεις πολλές αντιρρήσεις, αν αρχίσεις να εξηγείς γιατί αυτό είναι δύσκολο (δεν είπα ότι είναι εύκολο), τότε ίσως και να είσαι «αυτή η κοπέλα», ό,τι κι αν εννοείς με αυτό μέσα στο κεφάλι σου.
_________________
7.
Γεια σου Α μπα, γεια σας παιδιά! Στο σχολείο κάθε φορά που άλλαζε ο καθηγητής θρησκευτικών έκανα την ίδια ερώτηση χωρίς να πάρω ποτέ απάντηση. Γιατί μετράμε τη χρονολογία από τη γέννηση του Χριστού; Εφόσον υπάρχουν τόσες θρησκείες και μάλιστα με εξίσου μεγάλα ποσοστά πιστών, πώς δέχτηκαν να υπολογίζεται ο χρόνος με βάση τη γέννηση κάποιου στον οποίο δεν πιστεύουν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν έπαιρνες την απάντηση γιατί ούτε οι καθηγητές είχαν σκεφτεί να ψάξουν στο google.
σχόλια