ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες άλλη μια ακόμη μέρα μίζερη,άτονη και ανούσια , βγήκαμε να παρτάρουμε μπας και η μοναξιά και πίεση φύγει. Σε κάποια φάση απλά απελπισμένη βγαίνω έξω και κάθομαι μόνη και έρημη σε ένα παγκάκι έξω από το πάρτι, ξαφνικά ένας τύπος ξεπροβάλει και κάθεται δίπλα μου, μου πιάνει τη συζήτηση και μιλάμε γενικά και αόριστα, ξαφνικά αισθάνθηκα ότι ο χρόνος σταμάτησε, μιλούσαμε συνολικά 3 ώρες για τη ζωή,μουσική,σπουδές κτλ κτλ, ένιωσα τόσο άνετα και το περίεργο είναι ότι όλη αυτή η αρνητικότητα μου προς στιγμή εξαφανίστηκε. 'Ήταν μια νότα χαράς, μια σπιρτάδα ζωής.Φυσικά και ανταλλάξαμε στοιχεία και απλά ανυπομονώ να ξαναμιλήσουμε, αν και οι φίλοι μου μου λένε να μείνω μακριά και ότι ήταν creepy, δεν το ένιωσα έτσι βέβαια...