Κάποτε,όταν ζούσα επαρχιακά,είχα πάει για μια μπύρα σε ένα μαγαζί γειτονικού χωριού.Μέχρι να πιω τη μισή,είχα χάσει αντίστοιχη ποσότητα αίματος,από τσιμπήματα κουνουπιών-το μαγαζί ήταν ενα υπαίθριο ανακαινισμένο πετρόσπιτο,η"επίθεση"ήταν γενικευμένη.Κάποια στιγμή,διαμαρτυρηθήκαμε στον σερβιτόρο και ζητήσαμε κάποιο φιδάκι,κάτι τέλος πάντων...Ο σερβιτόρος μας έφερε ένα πιατάκι με 3 κουταλιές ελληνικό καφέ(σκόνη)και του έβαλε φωτιά να κάψει,το τοποθέτησε κάτω από το τραπεζάκι μας και έφυγε ευχαριστημένος!Η μπόχα ήταν αποτελεσματική.Κουνούπια,αλλά και άνθρωποι το βάλαμε στα πόδια... :D@Εξομολογούμενη,αν σε προβληματίζει η"κακή"συνήθεια,δοκίμασέ αυτό που περιέγραψα και θα με θυμηθείς-εγώ έκανα χρόνια να ευχαριστηθώ ελληνικό καφέ!
11.2.2018 | 01:57
Εξάρτηση
Έχω εξάρτηση με τον καφέ. Όχι, όχι δεν καταλάβατε... Δεν μου αρέσει ο καφές και δεν πίνω καθόλου, ανέκαθεν. Αλλά ναι, μαστουρώνω και μόνο που τον μυρίζω, ειδικά τον ελληνικό καφέ, όχι όταν είναι βρασμένος αλλά ως σκόνη. Βάζω το κεφάλι μου μέσα στο βαζάκι του καφέ και τον εισπνέω (αχχχ) μου έρχεται να το ρουφήξω με την μύτη. Νομίζω πως κάπως έτσι ακούγονται οι ναρκομανείς όταν παίρνουν κόκα(;)
13