ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα,δε ξέρω αλήθεια τι με έπιασε...Μιά χαρά ήμουν,σε είχα αφήσει στην ακρούλα,κάπου στο βάθος του υποτιθέμενου μυαλού μου.Καθόμουν αναπαυτικά στο αυτοκίνητο,καθώς περίμενα στωικά μια φίλη για τον καθιερωμένο σαββατιάτικο καφέ,Το πρόβλημα της συνέπειας ,με έκανε να περιμένω ένα τέταρτο,ακόυγοντας τον φίλτατο Νικολάκη να εξηγεί,πως "για κάποιο λόγο γίναν όλα".Ασυναίσθητα,σε θυμήθηκα,σκέφτηκα πως θα μου άρεσε η ιδέα να σε πάρω τηλέφωνο,να σε ρωτήσω αν θέλεις να βρεθούμε,και ίσως να σε ρωτούσα αν σου ΄'ελειψα σαν απάντηση στην άρνηση που θα είχες.Λέω σύνελθε...,δεν ύπάρχει κανένας λόγος να ανασκαλέυεις το παρελθόν.Πως αυτή...η ας πούμε παρόρμηση ,δε θα έκανε καλό σε κανέναν.Λές και το τώρα κάνει καλό σε κάποιον..Δε σε πήρα κανένα τηλέφωνο τελικά...Ίσως σε κάποιο άλλο Σάββατο..