ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολύ πρόσφατα, επέλεξα να ανοιχτώ σε ένα άτομο. Κλειστοί και οι δυο μας. Εκείνος με ένα χιούμορ ρηχό θα έλεγα, αλλά εγώ υπέθετα ότι είναι η άμυνα του αυτή. Είπα να κάνω το πρώτο βήμα να του δείξω τον πιο ευάλωτο εαυτό μου. Εκείνος με προέτρεπε γενικά.Του μίλησα για πράγματα που με έχουν πληγώσει, για το παρελθόν και για το παρόν. Σκέφτηκα ότι κάπου θα συναντηθούμε, κάπου θα μαλακώσει κι εκείνος και θα νιώσει άνετα. Δυστυχώς όμως, οι άλλοι θέλουν απέναντι τους μονίμως ευτυχισμένους ανθρώπους. Μόνο έτσι σε αποδέχονται. Του άνοιξα την ψυχή μου και γύρισε και μού είπε ότι έχω κατάθλιψη. Μετά από αυτήν την ατάκα, μου πέταξε μια καταπληκτικότερη του στυλ " εγώ έχω διαβάσει πολύ και είμαι ο καλύτερος στην Ελλάδα τώρα. Σε συμβουλεύω να κάνεις το ίδιο".( Δεν το πολύ κατάλαβα, αλλά μάλλον εννοούσε να διαβάσω ψυχολογία); Ο καλύτερος σε τί; στο να μοιράζει διαγνώσεις χωρίς να είναι ειδικός; Μου έδωσε κι άλλες συμβουλές."Μίλα στους γονείς σου, βρες ένα λόγο να χαμογελάς".. Τί να πω φίλοι μου; μάλλον έχω κατάθλιψη και είμαι σε άρνηση. Μάλλον ο τύπος μού έκανε μεγάλο καλό. Εγώ αποζητούσα μια ουσιαστική επαφή και τελικά είμαι για ψυχίατρο.. Λίγους τέτοιους ακόμα να συναντήσω στη ζωή μου και μπορεί όντως να πέσω σε κατάθλιψη. Ευτυχώς κατάλαβα ότι αυτός ο κλειστός άνθρωπος, με το ρηχό χιούμορ, ήταν απλά όντως ρηχός με ναρκισσιστικές τάσεις. Ίσως την κατάθλιψη, να την έχει αυτός. Εν τέλει, σπατάλησα ενέργεια και πάλι, αλλά δεν πειράζει..πάμε παρακάτω.