ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το να πηδιόμαστε με πολλά άτομα παράλληλα θεωρείται επιδεξιότητα τώρα; :/Μάλλον "αναίσθητους" είναι η λέξη που ψάχνεις.

απ την στιγμη που εχουν πει και οι 2 τι ακριβως θελουν και συμφωνουν κιολας δε θα το κρινω ως σωστο η λαθος.ο καθενας μας ξερει πολυ καλα τι θελει και απτην στιγμη που θελει να ακολουθησει καποιον δρομο,ή της μονογαμικοτητας η των πολλων συντροφων θα πρεπει να μπορει και να το υποστηριξει.οποτε ναι,η λεξη που εψαχνα ειναι επιδεξιοτητα και οχι αναισθησια.

Γιατί είναι μεμπτό να πηγαίνουν παράλληλα με διάφορα άτομα κάποιοι αν υπάρχει γνώση, συναίνεση κι επιθυμία μεταξύ ενηλίκων; Ό,τι δεν μας ταιριάζει, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε και συνεπώς να το αποδεχτούμε δεν είναι αναίσθητο απαραιτήτως, ακατάλληλο για μας είναι. Δεν είναι ωραίο να χαρακτηρίζουμε τις επιλογές των άλλων με γνώμονα τα δικά μας θέλω από την στιγμή που δεν βλάπτουν κάποιον.Δεν είναι καν στη δικαιοδοσία μας, δεν έχει κοινωνικές/πολιτικές/προσωπικές προεκτάσεις που επηρεάζουν εμάς ή άλλους αρνητικά. Οπότε όχι.Απλά δεν έχουν σχέση προφανώς τα παιδιά, δεν κακό.Άλλο έχουμε σχέση-μ'όποιους όρους γουστάρουμε κι οι δύο- κι άλλο τη βγάζουμε μαζί σεξουαλικά κι ενίοτε ίσως έχουμε κάποια επικοινωνία ενώ ψαχνόμαστε να βρούμε άλλον-η για σχέση. Κι η περιγραφή της εξ δείχνει να καταλάβω ότι δεν υπάρχει σχέση στη φάση τους, ελεύθερη ή μη. Συσχετισμός, εννοείται.

Δεν εννόησα εγώ ότι είναι μεμπτό, εξάλλου η λέξη αναισθησία για κάποιους έχει θετική σημασία.

Καλώς, αλλά ούτε απαραίτητα αναίσθητοι είναι. Εκτός κι αν μιλάς με την κυριολεκτική έννοια που πάλι προβληματίζομαι με τον συνειρμό σκέψης. Στην αναισθησία, δεν μπορώ να βρω κάτι θετικό, ενώ σε μια ευαισθησία και συμπόνια με κάποια όρια για χάριν της αυτοσυντήρησης μπορεί να βρω πολλά. Η προτροπή περί αναισθησίας γίνεται σ' ακραία ευαίσθητους για εξισορροπητικούς λόγους.