ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 23 (στα 24) , επομένως ενήλικη είμαι τελειόφοιτη ( χρωστάω 2-3 μαθήματα..) και δουλεύω για να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη απο την οικογένεια μου ..μέχρι εδω καλά . Το θέμα είναι ότι τα τελευταία χρόνια εγω και η οικογενειά μου περάσαμε κάποιες αρκετα δύσκολες καταστάσεις , ψυχολογικά κυρίως. Η μάνα μου λοιπόν , η οποία αυτή κυρίως πλήχθηκε απ όλο αυτό (χώρισε ) και επειδή μόνοι για να τις σταθούμε ήταν εγώ και η αδερφή μου μας έχει απο δίπλα.... σαν φίλη σαν αδερφή και σαν άνθρωπος όπου χρειάζεται , καλό μέν αποπνικτικό δε . Μην ξεκινήσω να βάζω τη ζωή μου σε μια τάξη δουλειά , υποχρεώσεις κτλ ...είναι εκεί να μου υπενθυμίσει ότι της λείπω και ότι θέλει χρόνο απο το πρόγραμμα μου να με βλέπει κτλ ...στο παρελθόν πάλι που ήμουν σπίτι δουλεια δουλεια σπίτι δεν είχε πρόβλημα γιατί με έβλεπε και η μονη συναναστροφή μου ήταν αυτή , αλλά τώρα απόκτησα φίλο ! Τι πιό λογικό να θέλώ να περνάω χρόνο μαζί του ? Επομένως πρέπει να επιλέξω ...προσπαθώ να μοιραζω το χρόνο μου μια σπιτι μια στον φίλο μου για να μπορώ να τα έχω και τα δύο , το αποτέλεσμα ? να κουράζομαι εγω η ίδια απο τα πηγαινελα και σαν να μην εφτανε αυτό έχω και την μάνα μου να κριτικάρει τη σχέση μου και την συμπεριφορά μου ... εν ολίγοις ή θα χωρίσω (είχα καταφύγει πάλι σε αυτη τη λύση στο παρελθόν για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου , δεν θέλω να το κάνω ξανά) ή θα αγνοήσω τις προειδοποιήσεις και θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω ( να δώ πόσο θα αντέξω ...) ...γενικά είναι μανίκι η κατάσταση και δεν την βλέπω να συμμερίζεται την προσπάθεια μου σε όλο αυτό παρόλο που ξέρει τι θέλω ....