ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας θα μπω αμεσως στο ψητό. Είμαι 17 στα 18 μερικές φορές νιώθω πολύ βάρος στους γονείς μου.. θέλω να ενηλικιωθω και να φύγω.. μερικές φορές νιώθω μίσος μέσα μου για αυτούς τους ανθρώπους.. εχω μια αδερφή 22 με παιδί, με αυτήν τα πάνε πολύ καλά! Την έχουν όλη την ωρα μέσα στην γλυκά, της μιλάνε όμορφα! Δεν την πιέζουν σε τίποτα δεν την βάζουν να κάνει καμία δουλειά στο σπίτι.. ούτε κάν ασχολείται πολύ με το παιδί της.. και όταν της τα λέω οι γονείς μου είναι έτοιμη να μου ορμηξουν.. Εγω είμαι η επιρετρια του σπιτιού για να βγω χωρίς να ακούσω λόγια θα πρέπει να εχω καθαρίσει οοοολο το σπίτι.. αν με δούνε ξάπλα στο κρεβάτι θα αρχίσουν να τρώγονται μαζί μου για το ότι δεν κάνω τίποτα... η μάνα μου είναι αχάριστη!! Την βοηθάω και μου λέει « αφού τα κάνεις, μάθε να τα κάνεις σαν άνθρωπος.» Ή « τωρα σε έπιασε να τ κάνεις» είναι μέσα στην ειρωνεία μαζί μου.. αν αργήσω λίγο με παίρνει τηλέφωνο και ακούω τον εξάψαλμο... πραγματικά δεν ξέρω, νιώθω πως δεν κολλάω μαζί τους! Με την αδερφή μου πίνουν καφε, συζητάνε, γελάνε, πειράζονται μεταξύ τους και με εμένα είναι μέσα στην ξινίλα.. είμαι καλή μόνο όταν είναι να μου ζητήσουν να κάνω καμία δουλειά.. όταν τσακωνόμαστε με την αδερφή μου, μπορεί να με βρίσει να με ειρωνεύεται και δεν της λένε τίποτα... όταν της απαντάω και εγω με τον ίδιο τροπο μου λένε «σήκω φύγε» «τραβά στο δωμάτιο σου» «βουλωσς το» και πως ΕΓΩ... ψάχνομαι για καβγά..:/ δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για να τα παω καλά μαζί τους.. να είμαι με την σκούπα στο χέρι;;; Όταν έχουν νεύρα ξεσπάνε πάνω μου... ή μάνα μου κάθεται μαζί με την αδερφή μου και με κράζουν.. και όταν η αδερφή μου τσακωθεί λίγο με την μανα μου που αυτό είναι σπάνιο πράγμα τότε έρχεται και την κράζει σε εμένα...:/ μάνα είναι αυτή;;; Μην μιλήσω για τον πατέρα μου....