__________________
1.
Αμπα,γεια σου!
Ξέρω οτι δεν πιστεύεις σ'αυτά αλλά τι ζώδιο είσαι;
Ευχαριστώ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γράφω την άποψη μου για ό,τι μπορείς να φανταστείς καθημερινά εδώ και πέντε χρόνια, αλλά πρέπει να σου πω τι ζώδιο είμαι για να με κατατάξεις κάπου.
__________________
2.
Γειά σου Α,μπα
Τι κανεις οταν η συντροφος σου σου κανει βετο σε κατι που θες; Ειμαστε εγω 35, αυτη 33, παντρεμενοι με 2 παιδιά. Τα μαλλια μου εχουν αραιωσει παρα πολυ πανω και αρχιζω να μοιαζω σαν 50αρης. Αποφασισα λοιπον να τα ξυρισω τελειως. Ομως η γυναικα μου ειναι ανενδοτη. Βρε τι την παρακαλεσα, τι φωτογραφιες ξυρισμενων ηθοποιων της έδειξα, τι της ειπα να το κανω δοκιμαστικα τον Αυγουστο στις διακοπες που δεν μας βλεπουν αλλοι (μπας και είναι αυτο το θεμα της). Τιποτα. Δεν το δεχεται. Θα μου πεις, τι θα σου κανει, θα σε χωρισει επειδή ξυρισες το κεφαλι σου; Δεν μου... παει ομως να κανω κατι που απεχθανεται τοσο πολυ. Εχεις καμια ιδεα να την ψησω;
- Telly Savalas
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Να την ρωτήσεις γιατί δεν θέλει; Τι της φέρνει στο μυαλό ένα ξυρισμένο κεφάλι;
__________________
3.
Γενικώς φοράω άνετα ρούχα και δεν είμαι καθόλου φαν των σουτιέν. Γιατί; Γιατί με ενοχλεί α-φά-ντα-στα να αισθάνομαι κάτι να με πιέζει κυκλικά, εννοώ το σημείο κάτω από το στήθος και πίσω στην πλάτη, δεν ξέρω αν το εξηγώ σωστά. Επίσης έχω κάπως πεσμένους ώμους και τα ραντάκια δε μου στέκονται οπότε ελαφρώς λιγότερο ενοχλητικά βρίσκω τα αθλητικά σουτιέν που «δένουν» πίσω από το λαιμό. Συχνά όμως χρειάζομαι να φορέσω σουτιέν, π.χ. με ένα ανοιχτόχρωμο ή με λεπτό ύφασμα ρούχο, για να το καλύψω σα σύνολο, παρότι είναι μικρό, και κυρίως τη θηλή του, μη και σκανδαλιστεί κανένας συνάνθρωπος.. Εγώ, εάν μπορούσα, δε θα φόραγα ποτέ σουτιέν εννοείται. Έχεις ακούσει για κανένα πραγματικά άνετο σουτιέν; Κάποια μάρκα(δεν ξέρω αν μπορείς να πεις ή θα φανεί σα διαφήμιση) ή κάποιο τύπο σουτιέν που αγνοώ;
- Γ33
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αυτά που είναι πλήρως ελαστικά και δεν έχουν πουθενά μπανέλες. Το πιθανότερο όμως είναι ότι φοράς λάθος νούμερο. Δες αυτό.
__________________
4.
Γεια σου Λενα και αναγνώστες,
Θα ηθελα την αποψη σας σε ενα θεμα μου με απασχολει. Το θεμα της περιοδου. Ειμαι 24 χρονων (δεν εχω κανει καποια γεννα) και εχω πολυκυστικες ωοθηκες. Αυτο, οπως οι περισσοτεροι ξερετε επηρεαζει μεσα σε αλλα τον εμμηνο κυκλο, την διαθεση και τους πονους κατα τη διαρκεια της περιοδου.
Το μεγαλυτερο μου προβλημα ειναι οι πονοι. Καθε φορα που αδιαθετω παιρνω τοσα πολλα και βαρια χαπια που αναγκαζομαι οταν εχω πονοκεφαλους η αλλους πονους να μην παιρνω τιποτα για να το αντισταθμισω! Σε αυτα τα χρονια πολλα μαλιστα μερικα τα εχει συνηθισει ο οργανισμος μου και πλεων δεν εχουν καμια επιρροη πανω μου.
Ξεκίνησα αντισυλληπτικα χαπια οταν ημουν 17. Αυτο βοηθησε στον κυκλο αλλα δυστυχως οχι στους πονους. (Ασε και που ο γιατρος δεν με ενημερωσε οτι καθε χρονο πρεπει να κανεις ενα "διάλειμμα" και τα χαπια αρχισαν να με επηρεάζουν ψυχολογικα..) Εκοψα τα χαπια και ο κυκλος μου εγινε ανω κατω παλι. Αλλαζω λοιπον γιατρο και αρχισα να παιρνω καποιες βιταμινες οι οποιες και παλι μου εστρωσαν το κυκλο αλλα οχι τους πονους. Αυτο πηγαινε καλα μεχρι που εφτασα σε ενα σημειο να γινονται διαφορα παραξενα: διαταραχη διαθεσης, ακμη, πονοι στο στηθος (μιαμιση βδομαδα πριν να αδιαθετησω), κατα περιοδους ζαλαδες, έλλειψη υπνου και γενικα μια αδιαθεσια και αρρωστια ολοκληρου του οργανισμου. Για αυτο το λογο επελεξα (αν και δεν πολυπιστευα) ομοιοπαθητικό. Αν και μου εφτιαξε καποια μικρα προβληματα, στο γενικο και σοβαρο προβλημα τιποτα. Τελος δοκιμασα και βελονισμο (μια σειρα συνεδριων βεβαια) και παλι τιποτα.
(Εδω να σημειωσω οτι πηγαινω σε ψυχολογο)
Δεν αντεχω αλλο καθε μηνα τα ιδια και τα ιδια. Ουτε διαβασμα ουτε δουλεια ουτε λογος για κοινωνικοποίηση. Τις 3 πρωτες μερες δεν υπαρχω! Δεν μπορω να λειτουργησω, καθε φορα μια φορα το μηνα, 3 μερες πεταμενες. Υποφερω καθε φορα τοσο πολυ που θα μπορουσα να πω οτι γινομαι παρανοικη, τρελη. Θα ηθελα να ρωτησω εσενα αλλα και τις αναγνώστριες με πολυκυστικες ωοθήκες ή γιατρους, αν γνωριζουν κατι σχετικα με το πως θα μπορουσα λυσω το θεμα. Εχω φτασει στο σημειο να σκεφτομαι οτι θελω να κανω αφαιρεση μητρας..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν δικαιολογείται απαραίτητα τόσος πόνος από πολυκυστικές ωοθήκες, ούτε ισχύει ότι πρέπει να κάνεις διάλειμμα κάθε χρόνο από τα αντισυλληπτικά, ούτε είναι αναγκαίο να σε επηρεάσουν ψυχολογικά τα αντισυλληπτικά επειδή δεν έκανες διάλειμμα. Μπορεί να μην έχεις συνηθίσει στα παυσίπονα, μπορεί να έχει γίνει χειρότερος ο πόνος. Πρέπει να βρεις έναν γυναικολόγο που θα ασχοληθεί στα σοβαρά με τον πόνο σου, γιατί μπορεί να κρύβει κάτι που δέχεται θεραπεία ή έστω αντιμετώπιση. Επίσης οι βιταμίνες για κάτι τόσο περίπλοκο όσο ο κύκλος είναι κάτι που χρειάζεται παρακολούθηση και μεγάλη εμπειρία, και οι βιταμίνες δεν είναι κάτι αθώο για να παίρνεις σε ποσότητες για μεγάλο χρονικό διάστημα, και υπερδοσολόγηση γίνεται, και παρενέργειες μπορούν να έχουν.
Δηλαδή ξανά, πρέπει να βρεις έναν γυναικολόγο που θα ασχοληθεί στα σοβαρά με τον πόνο και θα κάνει διάφορες εξετάσεις πριν αποφανθεί πού οφείλεται. Ψάξε κι άλλο, και άλλαξε κι άλλους, μέχρι να τον βρεις.
__________________
5.
Έχω ένα δίλημμα. Το δίλημμά μου αφορά την σχέση που έχω. Ο φίλος μου δεν με έλκει ιδιαιτέρως, δεν τον βρίσκω δηλαδή τόσο ελκυστικό σαν προσωπικότητα. Έχει κάποια χαρακτηριστικά που εγώ εκτιμώ (π.χ μου αφιερώνει χρόνο, με βάζει στη ζωή του, μου μαθαίνει πράγματα, π.χ πώς να φτιάξω κρέπες, πώς να οδηγήσω το ποδήλατο) ΑΛΛΑ δεν νιώθω ιδιαίτερη έλξη διανοητική, συχνά μπορεί να με εκνευρίσουν κάποιες απόψεις του ή κάποιες στάσεις που έχει (π.χ όταν οδηγεί κρίνει όλους τους άλλους οδηγούς ότι οδηγούν σαν χαζοί- εμένα αυτό το πράγμα με εκνευρίζει πολύ).
Το δίλημμα είναι το εξής: όταν είμαι σε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο τι συμβαίνει πραγματικά;
...χάνω ευκαιρίες να γνωρίσω κάποιον άντρα που θα μου ταιριάζει πιο πολύ σαν σύντροφος ή αξιοποιώ την ευκαιρία και μαθαίνω κάτι για τον εαυτό μου μέσα από αυτή τη σχέση που έχω αυτή τη στιγμή; Θα μου απαντήσει κάποιος ότι μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο.
Όμως εμένα με ενδιαφέρει ά,μπα μου τι θα έκανες εσύ στη θέση μου. Θα μου άρεσε να μάθω τι θα έκανε ένα πρότυπό μου. Θα εμπνευστώ και ίσως πάρω την απόφαση να σκεφτώ και για τον εαυτό μου.
Απάντησέ μου σε παρακαλώ και σε ευχαριστώ!
- 24 ετών
AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το τι θα έκανα τώρα έχει διαφορά με το τι θα έκανα δέκα χρόνια πριν, και ίσως με το τι θα έκανα σε δέκα χρόνια. Κανένας δεν μπορεί να σου πει τι θα έκανε στη θέση σου γιατί δεν υπάρχει τρόπος να βρεθεί στη θέση σου. Μόνη σου πρέπει να σκεφτείς τι θέλεις για τον εαυτό σου. Πιστεύω ότι ρωτάς για να δεις αν θα διαβάσεις αυτό που ξέρεις ήδη.
Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι ναι μεν από όλους μπορούμε να μάθουμε κάτι, αλλά δεν είναι όλα τα μαθήματα χρήσιμα.
__________________
6.
Αγαπητή αμπα καλησπέρα,
Ο φίλος μου έχει φύγει για το εξωτερικό εδώ και 1,5 χρόνο. Είμαστε στην ίδια σχολή, και τον γνώρισα κάπως παράλληλα με τους φίλους του, αλλά επειδή στις αρχές της σχέσης μας υπήρχε πάντα η περιρρεύσαν ατμόσφαιρα ότι κάτι παίζει μεταξύ μας, και το ήξεραν όλοι, πάντα ήμουν η "κοπέλα" εκείνου, δεν είχα ανεξάρτητη φιλία μαζί τους δηλαδή.
Έφυγε λοιπόν και εγώ συνέχισα να κάνω παρέα μαζί τους, το ίδιο συχνή με αυτή πριν φύγει - τους βλέπω κάθε μέρα άλλωστε επειδή διαβάζουμε όλοι μαζί και δεν έχω άλλα άτομα από εκεί που να συμπαθώ και να περνάω καλά το ίδιο. Το πρόβλημα είναι ο φίλος μου. Δεν μπορεί να το χωνέψει με τίποτα. Μαλώνουμε όλη την ώρα για αυτό το πράγμα, ειδικά αν του πω ότι βγήκαμε ή κοιμηθήκαμε όλοι μαζί στο σπίτι της παρέας, τρελαίνεται.
Οι περισσότεροι είναι άντρες αν αυτό έχει σημασία, αλλά μάλλον το θέμα το έχει με τον κολλητό του, πιστεύω ότι θεωρεί ότι τον γουστάρω ή κάτι τέτοιο. Γιατί πετάει πράγματα τύπου "με άλλων τα αστεία γελάς", και προφανώς αναφέρεται σε αυτόν.
Εν τω μεταξύ αυτός λόγω απόστασης έχει κάπως ξενερώσει με αυτή την παρέα και δεν μιλάνε πολύ, μου έχει πει κιόλας ότι πλέον δεν τους συμπαθεί (!)
Όταν με ρωτάει γιατί συνεχίζω να κάνω παρέα μαζί τους ενώ ξέρω πόσο τον ενοχλεί, εγώ επιμένω ότι μου φαίνεται παράλογη αυτή του η απαίτηση. Και του είπα κιόλας ότι με άνθρωπο που θέλει να μου επιβάλλει τέτοιο πράγμα δεν θέλω να είμαι. Το επιχείρημά του είναι ότι περιπλέκονται λίγο τα πράγματα έτσι και νιώθει ότι δεν μπορεί να μιλήσει στους φίλους του για μένα επειδή θα μου το πουν και αντίστροφα, και ότι έτσι δεν είναι διαχωρισμένα τα πράγματα στη σχέση. Δεν σου φαίνεται λίγο κακία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το πιο σημαντικό δεν μας είπες. Σου αρέσει ο κολλητός του;
Μπορεί να είναι η απαίτηση σου παράλογη. Αλλά το ότι δεν σκέφτεσαι καν να αλλάξεις κάτι για να μην αισθάνεται μειονεκτικά, ότι δεν το συζητάς μαζί του, ότι δεν προσπαθείς να τον καθυσυχάσεις, δείχνει πώς αισθάνεσαι για αυτόν, κι αυτός το καταλαβαίνει. Η παρέα που κάνεις συμβολίζει την αποδοκιμασία σου, και προσπαθεί να σε αποκόψει για να νιώσει ότι τον διάλεξες. Μόνο που έχεις διαλέξει. Ο φίλος σου νιώθει παραγκωνισμένος, και έχει δίκιο. Είναι. Μόνο που έχει έναν δυσάρεστο τρόπο για να εκφράζει την ανασφάλεια του.
_________________
7.
Καλησπέρα, είμαι πολύ καιρό φαν της στήλης και είπα να μοιραστώ κι εγώ έναν προβληματισμό μου. Έχω μια σχέση εδώ και τρεις μήνες με έναν άντρα 36 ετών και έχουμε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας. Εγώ εργάζομαι στο δημόσιο, αυτός εργάζεται ως φαρμακοποιός σε νοσοκομείο με σύμβαση που ανανεώνεται κάθε χρόνο και μένουμε σε πόλη της επαρχίας. Το πρόβλημα είναι το εξής :αυτός λόγω της έλλειψης σταθερότητας στη δουλειά μένει με τους γονείς του. Λόγω του ότι είχε στο μυαλό του να ανοίξει φαρμακείο, έχει απογοητευτεί τρομερά από την ζωή του και σε συνδιασμο με τη διαμονή στο πατρικό και τους καταπιεστικους γονείς, η ψυχολογια του είναι κακή. Δεν ξέρω πως να τον βοηθήσω. Καταλαβαίνω αυτό που λέει ότι δεν μπορεί να κάνει σχέδια για οικογένεια εφόσον δεν έχει μόνιμη δουλειά, όμως πιστεύω ότι και το ελεύθερο επάγγελμα ανάλογη ανασφάλεια προσδίδει. Για δικούς του λόγους καθυστέρησε να ανοίξει το φαρμακείο που ήθελε τις καλές εποχές και τώρα είναι απαγορευτικό το ρίσκο. Έχει μια μόνιμη απελπισία που τον καταδιώκει για τις λάθος επιλογές που έκανε και για το χρόνο που άφησε να φύγει και θεωρει ότι τον υποτιμώ όταν αποφεύγω να τα συζητάμε, καθώς δεν υπάρχει κάποια αντικειμενική λύση αυτή τη στιγμή. Του προτείνω να εστιάζει στην καθημερινότητα και σε αυτά που του αρέσουν αλλά λέει ότι δεν του αρέσει τίποτε. Πρότεινα να πάει σε ψυχολογο αλλά λέει ότι τα προβλήματα που έχει είναι αντικειμενικά και δεν λύνονται με χτύπημα στην πλάτη. Τον ρωτάω ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις και μου λέει σε αυτή την ηλικία καμία. Τι με συμβουλεύεις να κάνω; Πώς μπορώ να τον βοηθήσω;
- Φαρμακοποιός
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πολύ έχεις επενδύσει για κάποιον που ξέρεις τρεις μήνες. Και έστω ότι έχεις σοβαρούς λόγους για να το κάνεις, πώς είναι καλή η χημεία μεταξύ σας, για την ακρίβεια «πολύ καλή» όταν συμπληρώνεις ότι η ψυχολογία του είναι κακή, έχει μόνιμη απελπισία, και έχει απογοητευτεί τρομερά στη ζωή του; Λες να είναι έτερον εκάτερον; Δεν είναι. Η ζωή του δεν είναι κακή, έχει επιλέξει να την βλέπει έτσι, και το επιχείρημα στο οποίο στηρίζει όλη του την έλλειψη κινήτρου να κάνει κάτι για τον εαυτό του είναι το όνειρο του φαρμακείου που δεν άνοιξε τότε. Μπορεί να ζήσει άνετα όλη του τη ζωή στηριγμένος σε αυτό ώστε να μην ανακάμψει ποτέ. Φυσικά και θα βοηθούσε ο ψυχολόγος, τα προβλήματα του δεν είναι αντικειμενικά, αλλά για να πάει, θα πρέπει πρώτα να παραδεχτεί ότι δεν είναι, και αν το παραδεχτεί, τότε είναι σα να παραδέχεται ότι χρησιμοποιεί ένα εναλλακτικό σύμπαν για να μην αλλάξει, και αν κατάφερνε να το παραδεχτεί, δεν θα χρειαζόταν ψυχολόγο.
Σε συμβουλεύω να μην προσπαθείς να βοηθήσεις ανθρώπους που δεν έχουν καμία απολύτως πρόθεση να βοηθηθούν.
σχόλια