ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.3.2018 | 06:29

Απογοητευμένος

Απογοητευμένος με τους φίλους μου,με την οικογένια μου,Με τον εαυτό μου,Με το μέλλον μου,Γενικός με όλα .Ειμαι 18 ετών και τόσο καιρώ προσπαθώ να βάλω στόχους και όνειρα στην ζωη μου. και ποτέ δεν τα πραγματοποιώ!!!....Κάθε μερα οταν πέφτω να κοιμηθώ σκέφτομαι πολλα πράγματα, οπως πχ σκέφτομαι να αρχίσω το γυμναστήριο... σκέφτομαι να παω στην σχολή μου..(εχω κερδίσει μια υποτροφία σε μια σχολή αλλα ποτέ δν πάτησα στην σχολή.)λόγου οτι η γονείς μου δεν αξιώθηκαν να σηκωθούν και να με πανε ειναι (30 λεπτά μακριά η σχολή μ απο εκεί που μένω)...Σκεφτόμουν να πάω κάποια στιγμή με λεωφορείο αλλα ποτέ δεν είχα το κίνητρο και το κουράγιο απο τους γονείς μου να πάω. Τους εχω πει τοσες φορές να παμε στην σχολή και συνέχεια ακούω το ιδιο κλα κλα Αύριο.....σκέφτομαι να κάνω καινούρια πράγματα και γενικός να πάρω την ζωή στα χέρια μου αλλα δεν μπορώ μακάρι να μπορούσα μα σηκωθώ να φύγω να νοικιάσω ενα σπτ και να φτιάξω τν ζωή αλλα ξέρω πως δν μπορώ και δεν γίνεται αυτό ....δεν εχω απο κάποιον υποστήριξη οι οικογένια μου δεν με στηρίζει όσο θα έπρεπε ποτέ δεν έκατσαν να με στηρίξουν σαν γονείς ποτέ δεν έχουν κάνει μια συζήτηση μαζι μου και να μου πουν αν εχω κάποιο παράπονο η το οτιδήποτε ειναι στο χαβά τους και δν με λογαριάζουν καθόλου ενώ στα υπόλοιπα αδέρφια μου γίνονται θυσία και όχι! δεν ειναι επειδή το σκέφτομαι η οτι είμαι υπερβολικός έτσι είναι και το βλέπω....Σκέφτομαι να βρώ δουλειά αλλά ποτέ δν ψαχτικα γτ δν ξέρω με τι να πρωτοξεκινισω με τι να ασχοληθώ και πως θα αρχίσω. Σίγουρα φταίω και γω που ισως να εχω μια αποτυχημένη ζωη αλλα οταν δεν έχεις υποστήριξη και κάποιον δίπλα σου για στήριγμα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πφφ δν ξέρω ειμαι τοσο μπερδεμένος με όλα ποια που μου εχει περάσει πολλές φορές να βάλω ενα τέλος στην ζωή μου!....Το μόνο καλό είναι οτι βγαίνω εξω με παρέες και ξεσπάσω πάλη καλα δλδ ξεχνιέμαι και λίγο απο τα "προβλήματα" μου δεν ξέρω γιατί το γράφω όλο αυτό αλλα ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον μπας και με καταλάβει κανείς πφφφ δν θα γράψω τπτ άλλο παραπάνω εχω πολλά ακόμα να πω αλλα το ξέρω ότι δεν βγάζει νόημα τέλος πάντων προσπαθούμε για το καλύτερο και εύχομαι στο δρόμο μου να έχω τύχη και ενα όμορφο μέλλον .Ευχαριστώ όσους αφιερώσουν λίγο χρόνο και το διάβασαν....Υ.Γ σορρυ για τα ορθογραφικά
2
 
 
 
 
σχόλια
μας δουλευετε εδω μεσα.. εμεις καναμε 1.5 ωρα να παμε σχολη μεχρι το Πειραια.. και εσυ εισαι μιση ωρα και παραπονιεσαι?και κατηγορεις και τους δικους σου που δε πας.μετα κατηγορησε τους οτι δε σε βαζουν να διαβασεις.. εχετε τρελαθει εδω περα
Είσαι ένα ολόκληρο παλικάρι 18 χρονών, δε καταλαβαίνω γιατι περιμένεις απο τους γονείς σου να σε πάνε στη σχολή, τι θές; να σε πιάσουν απο το χέρι και να σε πάνε; τι ειναι μισή ώρα απόσταση; εγώ για να πάω στη δουλεία μου κάνω 1,5 μιση ώρα διαδρομή! Όχι για να πας μισή ώρα σε μια σχολή, διακρίνω μια σπαρίλα από μέρους σου, μια βαρεμάρα περιμένεις οι γονείς σου να τρέξουν για σένα. Συμβουλή μου ειναι να σταματήσεις να περιμένεις το οτιδήποτε απο αυτούς και να κάνεις πράγματα για σένα. Η μαμά ταίζει πάντα το παιδί που κλαίει πρώτο, να το θυμάσαι αυτό σχετικά με αύτα που ανέφερες για τα αδέρφια σου. Ξεκίνα λοιπόν τις δικές σου ενέργειες για να καλυτερεύσεις την ζωή σου και κάνε τους υπερήφανους για σένα που τα κατάφερες μόνος σου. Τίποτα δε χαρίζεται στη ζωή και είσαι ιδιαίτερα τυχερός που κέρδισες μια υποτροφία που άλλα παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν, εσύ το κέρδισες και κάθεσαι για μισή ώρα απόσταση; Δές το σαν βόλτα! Περνάς μια φάση το καταλαβαίνω, ζητάς προσοχή σαν μικρό παιδί όμως. Ξεκίνα στη σχολή, βρές μια δουλίτσα εκεί κοντά, εκμμεταλεύσου τα οφέλη του φοιτητή, τα πάσο για τις διαδρομές, τις εξόδους κτλ και αργότερα μένεις και μόνος σου. Στα 18 χρόνια δεν ειναι δυνάτον να σκέφτηκες να βάλεις τέλος στην ζωή σου, πώς ξέρεις πώς θα είναι σε 2 χρόνια, σε 10; Χάνεις στιγμές μυζερίαζοντας κρίνοντας τους δικούς σου. Ίσως έχουν προβήματα που έσενα δε σου περνάνε κάν απο το μυαλό. Είτε λοιπόν ειναι έτσι είτε δεν είναι σήκω απο το σπίτι σου και ξεκίνα την ζωή σου, πες ευχαριστώ στους γονείς σου για ότι έχεις και προχώρα μόνος σου. Καλή τύχη!

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon