Σε καταλαβαίνω είχα απατήσει και εγώ το αγόρι μπυ λόγο πίεσης και φοβήθηκα μην τον χάσω παρόλα αυτά του το είπα.. χωρίσαμε για λίγο καιρό αλλά μετά τα ξαναβρήκαμε και όλα ήταν καλύτερα είμασταν πιο δεμένοι και εκείνος δεν με έχει ξαναπιεσει από τότε αν και ξέρω πόσο πολύ πιέζεται σε διάφορους τομείς της ζωής του. Θα σου πρότεινα όταν χαλαρώσουν τα πράγματα και νιώσεις έτοιμη να του το πεις και θα δεις πως θα κυλήσει το πράγμα
14.3.2013 | 02:51
Πριν λιγους μήνες απάτησα το αγόρι μου.
Ήταν μια περίοδος που είχα πιεστεί πολύ γενικά και εκείνος με πίεζε ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα να περάσουμε λίγο καιρό πολύ τσακωμένοι. Δεν προσπαθώ να δικαιολογηθώ. Φυσικά και είχε τους λόγους του, αλλά εγώ δεν το έβλεπα. Το μόνο που έβλεπα ήταν ο εαυτούλης μου, πολύ αλκοόλ και μία εξίσου γοητευτική 2η επιλογή. Αυτό που συνέβη με τον άλλο το μετάνιωσα την ίδια στιγμή που το έκανα και φρόντισα να απομακρυνθώ άμεσα. Από αυτή την εμπειρία, αν μπορώ να το θέσω έτσι, βγήκε όμως κάτι που δεν το περίμενα. Ενώ ένιωθα απογοητευμένη και με τριγυρνούσε η σκέψη του χωρισμού, ήρθε η σύγκριση. Συνειδητοποίησα ότι μπροστα στα συναισθήματα που είχα νιώσει για το αγόρι μου, αυτό που έγινε όχι μόνο δεν με έκανε να νιώσω όμορφα αλλά το ακριβώς αντίθετο. Ήμουν χάλια. Το μόνο που ήθελα ήταν να γυρίσω και να τον πάρω αγκαλιά, να του πω πως τον αγαπάω και πως θέλω να το προσπαθήσουμε περισσότερο.Και έτσι έκανα. Από τότε είμαστε στα καλύτερα μας. Νιώθω πιο δεμένη μαζί του και δεν μπορώ ούτε να με φανταστώ με κάποιον άλλο. Το μόνο μου πρόβλημα είναι ότι δεν του το είπα ποτέ και αυτό γιατί είναι δεδομένο ότι θα τον έχανα. Αυτό με τρώει. Θα ήθελα πολύ να είμαι ειλικρινής μαζί του, αλλά θέλω ακόμη περισσότερο να "είμαι μαζί του".Του χρωστάω ένα συγγνώμη.
6
