ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν ήμουν 15 χρονων,παρ'ολο που οι συνθηκες ζωής μου ήταν καλές, έπαθα κατάθλιψη. Το μόνο κακό περιστατικό που βίωσα ηταν ο χωρισμός των γονιων μου και η κακή αντιμετωπιση του πατέρα μου. (9 χρονων τωρα ειμαι 23)Συγκεκριμένα, έβγαζε όλη τη κακία που είχε για τη μητέρα μου σ'εμας. Δηλαδη την εβριζε, ελεγε να μη την μιλαμε κτλ. Με αποτέλεσμα, να περασω μεγαλο διαστημα που δεν ειχα δει τη μαμα μου ,ενω αυτη μας εψαχνε στα σχολεια που πηγαιναμε. Ήταν πολυ στεναχωρο για μενα αυτο ,να βλεπω τη μαμα μου ετσι. Αλλα σαν ενα δυνατο ψυχολογικα παιδι δεν το σκεφτομουν πολυ. Μετα φυσικα γυρισα στη μαμα μου και τελος καλο ολα καλα. Το περιεργο ειναι οτι η καταθλιψη που επαθα εμφανιστηκε 4 χρονια μετα. Να προσθεσω οτι η μαμα μου παντρευτηκε ξανα και συζει με τον αντρα της. Το ερωτημα μου ειναι υπαρχει περιπτωση να επαθα για αυτο καταθλιψη η λογω καποιων χαπιων ακμης που πηρα; Ηταν δυσκολη περιοδος που αρνιομουν να παρω βοηθεια. Παντα πηγαινα στη πρωτη συνεδρια και μετα τελος. Οταν βρηκα τον ανθρωπο που ερωτευτηκα και παντρευτηκα εγινα καλα. Θελω να μαθω ομως τι εφταιγε... Ισως η μοναξια η απουσια καποιου συντροφου(γιατι δεν ειχα ποτε βιωσει μια φυσιολογικη σχεση με αγορι δε μου ετυχε).