ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για να μην σας κουράσω θα μπω κατευθείαν στο ψητό.Πιτσιρικάς ήμουν άμυαλος και θέλοντας να το παίξω επαναστάτης στους δικούς μου, κατέστρεψα την ζωή μου και τα όνειρα μου. Έκανα λάθος επιλογή στο λύκειο, διάλεξα ΕΠΑΛ αντί για ενιαίο, και χωρίς να έχω κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτό που μάθαινα δεν πέρασα σε καμιά σχολή.Ταυτόχρονα δεχόμουν και σκληρό bullying, με αποτέλεσμα να είμαι ακόμα πιο απόμακρος από τα μαθήματα.Μετά την αποτυχία στις πανελλήνιες, τον στρατό και ένα πρόβλημα υγείας, έπεσα σε κατάθλιψη.Κυριολεκτικά έχω περάσει τεράστιο μέρος της ζωής μου στο σπίτι, από τότε. Με φίλους δεν βγαίνω και γενικά αποφεύγω τα πάντα.Έχω φτάσει τα 29 και το μόνο χαρτί που έχω είναι αυτό του λυκείου.Θέλω πολύ, έστω και τώρα, να μπω σε μια σχολή και να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Τα αγκάθια σε αυτό είναι: πρώτον πως έχω να ανοίξω βιβλίο από τα 18, δεύτερον, πως θέλω να μπω σε σχολές ενιαίου γιατί δεν με ενδιαφέρει καμιά σχολή των ΕΠΑΛ και τρίτον δεν έχω χρήματα για να έχω βοήθεια στα μαθήματα των πανελληνίων.Όπου και αν έχω ζητήσει βοήθεια ή θα μου απλώσουν το χέρι ζητώντας χρήματα ή θα με γράψουν και θα με παρατήσουν σαν να είμαι σκουπίδι, και πιστέψτε με έχω ζητήσει βοήθεια από πολύ "ψηλά" και η αντίδραση ήταν η ίδια, λίγα ενθαρρυντικά λόγια και μην το βάζεις κάτω θα τα καταφέρεις, ούτε βοήθεια ούτε μια συμβουλή, τίποτα.Το σκέφτομαι πολύ σοβαρά, αν υπάρχει δυνατότητα, να φύγω και στο εξωτερικό προκειμένου να σπουδάσω κάτι.Υπάρχει γενικότερα γυρισμός για την κατάσταση μου ή θα πληρώσω για την υπόλοιπη ζωή μου τις βλακείες που έκανα μικρός?