ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήρθα Ελλάδα για να παντρευτώ κ τελικά χώρισαν. Έμεινα 4 χρόνια εδώ απο τοτε παιδευτηκα πολύ να βρω μια δουλειά κ τελικά βρήκα αλλά όχι στον τομέα μου με καλά χρήματα αλλά ακανόνιστα ωράρια. Χώρος για προσωπική ζωή πολύ δύσκολο λόγω ωραρίου κ αποστάσεων. Καθότι έχω καταγωγή απο εξωτερικό το σκέφτομαι ξανά να φύγω. Δεν ξέρω αν είναι για καλύτερα ουσιαστικά παλι απο το μηδέν ξεκίνημα (σπίτι, δουλειά, κοινωνική ένταξη, κτλπ). Αλλά πραγματικα εδώ το παλεψα πολλά χρόνια εργασιακά και προκοπή δεν είδα ουτε σε εποχές ευημερίας ποσο μάλλον τώρα. Κάτι πιο πανω απο 30 και σκέφτομαι αν θέλω να ζήσω εδώ, αν θα υπάρχουν ευκαιρίες να κάνω έστω κάτι καλυτερο και ποτε. Και πες οτι τα καταφερνεις καθότι εχεις εδώ την περιουσία σου τους φιλους σου ( παρεμπιπτόντως οι περισσοτεροι φεύγουν εξω η οπου βρουν κάτι καλυτερο - δεν τους αδικω) - οποτε και αυτό θα έκλειψει κάποια στιγμή. Και πες οτι δεν τα καταφερνεις , τώρα κουτσά στραβά πετυχαίνεις να πληρώνεις υποχρεώσεις αλλα αν χάσεις τη δουλειά σου δεν θα τα καταφέρνει αρα μπορεί να χάσεις την οποιαδήποτε περιουσία. Οκ και πες οτι πας εξω, νοίκια, κοστος ζωής και εκεί ίσως δεν πετύχεις..ενα ρίσκο. Αλλά άλλοι αν είχαν έστω και νόμιμα χαρτιά για εξω και τίποτα άλλο θα έφευγαν λογικα απ οτι ακούω δηλαδή. Τι να κάνω πραγματικα δεν ξέρω. Ωραία η Ελλάδα έχω ζησει πανω απο 20 χρόνια εδώ και κάποια χρόνια Ευρώπη και Αμερική. Συζηταω με φιλους και μου λένε φύγε μήπως και βρεις κάτι καλύτερο. Ήμουν εκεί δεν ξετρελαθηκα με τη ζωή και την δηθενια αλλά οκ είχα μια σχετική ξεγνοιασιά απο άποψη σύμβαση εργασίας που εδώ φαντάζει πλεον όνειρο απατηλό. Και αν ξανά πάω και είναι χειρότερα απο οτι όταν ήμουν; Το λέω γιατί απο τοτε που ήρθα δεν φανταζομουν οτι υπάρχουν και χειρότερα και ήρθα στα ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ εργασιακα εννοω. Και οκ το παλεψα αρκετά να ξαναχτισω αυτή τη μικρή εξέλιξη αλλά και παλι χαλιά είναι. Είμαι ευγνώμων που έχω δουλειά εννοείται αλλά και θυσίες πολλές κάνω και εκανα για την κρατήσω και ενω ήμουν σε πολύ παράξενη φαση στα προσωπικά μου. Πραγματικα είμαι σε δίλημμα καθότι μεγάλωσα και βλέπω οτι οι σπουδες δεν έπιασαν τόπο, οι σχέσεις να μην πω, και το μονο που έχει μείνει είναι η αβεβαιότητα τοσο για εδώ όσο και για εξω.Είστε και άλλοι σε αυτή τη φαση και σκέψεις; Τι λέτε ρε παιδιά τι θα κάνατε;