ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την αδερφή του άντρα μου γενικά έχουμε καλές σχέσεις, η καθεμία κοιτάει τη δουλειά της, ζούμε σε διαφορετικές πόλεις και βρισκόμαστε όταν επισκεπτόμαστε τα πεθερικά μου 1-2 φορές το μήνα. Η γυναίκα ομως έχει το εξής θέμα: όταν πας να συνεννοηθείς μαζί της για το πιο απλό σε μπερδεύει σε τέτοιο βαθμό με τον τρόπο που μιλάει που δεν μπορείς να συνεννοηθείς. Σας παραθέτω ανάλογο διάλογο. Υποτιθεται θελουμε να παραγγειλουμε κατι μαζι, εγω εχω καταληξει απο την αρχη τι θελω και την εχω ενημερωσει αν θελει κατι και αυτη για να την διευκολυνω. (Σημειωνω, εχω καταστησει σαφες απο πριν οτι ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.)Εγώ: Α...α μου οπότε να προχωρήσω την παραγγελία κανονικά με το τάδε πράγμα που μου είπες;Αυτή: Ναι ναι, εκτος κι αν εσύ θελεις να το καθυστερησουμε. Το χρειάζεσαι άμεσα εσυ το δικο σου;Ε.: Ε καλο ειναι να τα εχουμε μεχρι το Πασχα νομιζω, για να το χαρεις κι εσυ.Α.: Α εγω δεν εχω προβλημα, εξαλλου δεν το χρειαζομαι αμεσως. Εσυ βολευεσαι; Αν δεν σε βολευει αστο ισως να το σκεφτουμε αλλη φορα, δεν επειγει.Ε.: Εγω το χρειαζομαι σιγουρα.Α.: Σιγουρα; Να μην μπεις για μενα σε διαδικασια, δεν με πειραζει αν ειναι και αργοτερα, εξαλλου ειναι νωρις, θα το χρησιμοποιησω πιο μετα, εσενα αν σε βολευει, να μην σε βαζω τωρα και ψαχνεις κλπ.Ε.: Μα...αφου ξερω οτι το χρειαζομαι. (με χαμογελο αλλα μεσα μου να ειμαι ετοιμη να εκραγω).Α.: Αν το χρειαζεσαι ενταξει, απλα να μη σε βαλω σε κοπο, εξαλλου εγω μπορω να περιμενω, δεν ειναι αναγκη να γινει αμεσα κλπ.Ε.: Αν δεν σε βολευει οικονομικά αυτή τη στιγμή, μπορώ να περιμένω αν θελεις.Α.: Οχι δεν εχω προβλημα, αλλα εσενα αν σε βγαζω απο το προγραμμα σου, εχεις και τις δουλειες σου που να τρεχεις τωρα, δεν ειναι αναγκη ισως να ψαξω και λιγο στην πολη να βρω κατι, εξαλλου εγω μπορω να περιμενω οσο χρειαστει.Ε.: ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ. ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ;Α.: Ναι ναι παραγγειλε το...Αν δεν ειναι κοπος.Τετοιου ειδους διαλογοι εχουν να κανουν με ολη την καθημερινοτητα που μοιραζομαι με την κουνιαδα μου. Καλη, χρυση, αλλα σου βγαζει το λαδι. Και αυτο το κανει με ολους. Και ειναι και φιλολογος η γυναικα. Σας μιλαω με ολη μου την ειλικρινεια, με καταφερνει σχεδον παντα μετα απο συζητηση να εχω το κεφαλι καζανι. Ο αντρας μου οταν μιλαει μαζι του της ψευτοφωναζει (στα αστεια εννοειται) ''ασε τις βλακιες και απαντα μου σε αυτο που σε ρωταω'' και καπως εκει στρωνει, απλα εγω δεν μπορω να της μιλησω αναλογως και λογικο. Ειναι και μεγαλυτερη μου αρκετα χρονια. Να φανταστειτε προεκυψε να κανουμε μαζι μια εργασια για συνεδριο και μονο που με αρχισε στο μπιρι μπιρι μετα απο 3 ημερες της ειπα οτι δεν θα μπορεσω τελικα να την προχωρησω για χ,ψ λογους. Θα μου πειτε, μακαρι να ειχαν ολοι τετοια μεγαλα προβληματα με τις κουνιαδες τους. Απο την αλλη, σας προκαλω να καθισετε μια ωρα μαζι της σε συζητηση. :D By the way, αν εχετε αντιμετωπισει κατι παρομοιο, προτεινετε μου και καμια λυση διαχειρισης προτου ξεκινησω τα ντεπον.Γενικα τα σογια εχουν πολυ φαση. Ο καθενας ειναι προσωπικοτητα. Θα επανελθω με νεα ηθογραφικη εξομολογηση.