ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοπέλα 19 ετών δεύτερο εξάμηνο πλέον στη σχολή μου. Θεωρούμαι εμφανίσιμη, σχετικά έξυπνη και αρκετά κοινωνική. Δεν περιαυτολογώ, μου το έχουν πει άτομα εκτός από γονείς και υποψηφιους μνηστήρες. Όλα καλά μέχρι εδώ. Πάντα στο θέμα παρέας είχα πρόβλημα. Τα αγόρια στο τέλος μου έκαναν ερωτικές εξομολογήσεις και οι κοπέλες έβρισκαν αφορμές να ξεκόψουν μαζί μου λόγω ζήλειας. Ήμουν πάντα αγαθή κ έδινα τα πάντα στις φιλίες κ στο τέλος κατέληγα μόνη. Όπως έγινε και τώρα. Ο λόγος ανούσιος καθαρα θέμα της άλλης πλευράς. Κανονισα γενέθλια αλλού η φίλη δεν μπορούσε να έρθει διότι της το απαγόρευσαν οι δικοί της και νευρίασε που δεν έφερα τις άλλες μου φίλες εδώ επειδή δεν μπορούσε να έρθει μαζί μας αυτη. Συν ότι με θεωρούν οι δικοι της κακη επιρροή γιατί ζω μόνη μου κ έχω ελευθερία μιας και αυτή σπουδάζει στην πόλη που έχει μεγαλώσει. Οι άλλες μου φίλες μένουν σε άλλες πόλεις κ όχι σε αυτή που σπουδάζω κ αυτό το κάνει ακόμη πιο δύσκολο. Λοιπές γνωστές έχουν σχέσεις και τα δίνουν όλα εκεί κ γω μένω κλεισμένη σπίτι. Από την ερωτική πλευρά οποίος μου αρέσει είναι μη διαθέσιμος για διάφορους λόγους ή κλινική περίπτωση. Μόνη και σε αυτό. Χάνω τα καλύτερα μου χρόνια στο σπίτι. Όποιον και να γνωρίσω είτε φίλο είτε σύντροφο ξέρω που θα καταλήξει κ στο τέλος δεν το επιχειρώ καν. Έχω απογοητευτεί και ήμουν πάντα το καλό παιδί που δίνει και στο τέλος δεν παίρνει τίποτα. Δεν είχα ποτέ ύφος η έπαρση. Ήμουν σωστή. Και δεν κέρδισα τίποτα. Δεν ξέρω τι να κάνω με έχει πάρει από κάτω και προφανώς δεν βγαίνω έξω ούτε για να πάρω αέρα.Μου λένε μια σχέση θα σε βοηθήσει. Ας μου πει κάποιος που να τη βρω όταν όλοι ενδιαφέρονται να γ******ν κ ποτέ να γνωρίσουν ένα άτομο βαθύτερα. Διότι όταν "βλέπεσαι" θέλουν να σε έχουν για βιτρίνα. Αυτά. Έχω απελπιστει.