ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

25 χρονων εγω 26 εκεινος.. σχεδόν 4 χρονια μαζι.. συγκατοικουμε τα 2 .. υπαρχει αγάπη . Περναμε καλα.. αλλα δν υπαρχει σεξ.. μια φορα το μηνα και απο πλευράς του αναγκαστικό για μένα αφου το χουμε συζητησει 100 φορες κ εχουμε χωρισει για ενα διαστημα γι αυτο.. δεν υπαρχει αλλη . Ολο ειναι κουρασμενος.. ολο κοιμαται.. εχει αγχος.. ομως αυτο γινεται 2 χρονια τωρα.. το μονο που τν ενδιαφερει ειναι η δουλειά.. μου είναι παρα πολυ δυσκολο να χωρισω... ειμαστε πολυ καλα μαζι περα αυτου.. δεν ειναι λογικό .. δεν ηταν ετσι... τα εχω δοκιμάσει όλα .. δεν ειναι ωραιο για μια γυναικα να περνει συνεχως αποριψεις η αναγκαστικες κινησεις.. δεν κανει κινηση .. εγω προκαλω να κανει...αν κανει δηλαδη..αρχιζω και σκεφτομαι αλλους αντρες και βλεπω περιεργα ονειρα.. δεν θελω και ουτε προκειται να κανω κατι με καποιον αλλον αν και εχω ευκαιριες και το ξερει.. με εχει δεδομενη ξερει οτι δε θα τ κανα αυτο.. δεν ξερω τι να κανω.. τον αγαπαω και ξερω οτι με αγαπαει και μου το δειχνει.. ομως δεν νιωθω πια γυναικα... και ειμαι μονο 25... στα 40 στα 50 παντρεμενη τι θα γινει ?