ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα το εξομολογηθώ.Αν είχα κοπέλα και συζούσαμε ή αν΄ημασταν παντρεμένοι, θα έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού εγώ χωρίς να γκρινιάζω.Γιατί ακούω κάπποιες περιπτώσεις αντρών που ξινίζουν και διαμαρτύρονται.Δεν με νοιάζει, αδιαφορώ αν με κακολογήσετε, κράξτε, στάξτε τη γνωστή ''καλοσύνη'' σας, πείτε με τρολ ή πείτε ότι θέλω να κερδίσω τη συμπάθεια των αναγνωστριών της στήλης(αλήθεια, να την κάνω τι τη συμπάθεια; λες κι έχω να κερδίσω τίποτα. Άγνωστος παραμένω, άγνωστοι παραμένετε.)Ρωτήστε και την Άννα, τη λατρεμένη πρώην μου, με την οποία χωρίσαμε για άλλους λόγους, αλλά κι εκείνη θα παραδεχτεί αν τη ρωτήσετε πως ποτέ δε γκρίνιαζα για τις δουλειές, δεν ήμασταν παντρεμένοι, απλά ζευγάρι.Και πάντα όταν μέναμε μέρες μαζί ή σε διακοπές, πάντα ετοίμαζα το πρωινό, καθάριζα το σπίτι, όντας ευτυχισμένος, μόνο που θα δω το χαμόγελό της μου έφτανε.Και που άνοιγε τα υπέροχα χέρια της και με υποδεχόταν στην αγκαλιά της.Δε με νοιάζει καθόλου και ποτέ δε με ένοιαζε ούτε όταν ήμουν νεότερος ούτε τώρα το να μην κάνει η γυναίκα δουλειές.Θέλω να τις κάνω όλες εγώ, να καθαρίζω, να πλένω, κτλ...Δεν ξέρω να μαγειρεύω περίεργα φαγητά και πολύπλοκα βέβαια, αλλά τα βασικά τα ξέρω.Μόνο όταν είμαι άρρωστος κι έχω πυρετό, δεν μπορώ να κάνω δουλειές.Όλες τις άλλες φορές δε με νοιάζει, αρκεί να βλέπω την αγαπημένη μου χαρούμενη. Το γέλιο της, την αγκαλιά της κι όλα όσα δίνουν ζωή. (μου έδιναν δηλαδή κάποτε, γιατί πλέον δεν έχω αγαπημένη).Η μόνη ''απαίτηση'' που έχω από μια γυναίκα είναι να μην με απατήσει όσο θα είμαστε μαζί. Κι αν τύχει και το κάνει ή αν ερωτευτεί άλλον, θα ήθελα μόνο να είναι ειλικρινής μαζί μου και να μου το πει και να χωρίσουμε.Τίποτα άλλο.