ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: μαγικό ταξίδι

Στο σημερινό «Α μπα»: μαγικό ταξίδι Facebook Twitter
49

__________________
1.

 

Απόψε πήγα σε ένα μπαρ με μια φίλη. Ούτε απόψε δεν έγινε τίποτα, ούτε ματιές με κάποιον ούτε φλερτ ούτε παιχνίδι ούτε τίποτα! Ποτέ δε συμβαίνει τίποτα! Όταν επικοινωνούν μαζί μου από φίρμα ρούχων (όχι πολύ ξακουστή, but still), βγαίνω έξω με αυτοπεποίθηση, περιποιημένη με όρεξη και γενικά πεπεισμένη για τις ικανότητες μου αλλά παρόλα αυτά κανείς ποτέ δε με προσεγγίζει και όχι απλά να με προσεγγίσει να με κοιτάξει λιιιιγο παραπάνω, παρόλο που είναι ψηλή. Δώσε μου τα φώτα σου και πες μου τι ΣΚΑΤΑ κάνω λάθος πια. Η μέρα άρχισε όμορφα και τελείωσε χλιαρά έως απαγορευτικά.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχω σπάσει το κεφάλι μου να καταλάβω τι σημαίνει το «όταν επικοινωνούν μαζί μου από φίρμα ρούχων».


Ό,τι και να σημαίνει, όμως, έχω να σου πω το εξής. Είσαι υπεύθυνη για την διασκέδαση σου. Μην την περιμένεις από άλλους, και οπωσδήποτε μην την εξαρτάς από την τυχαία ματιά ενός άντρα. Οι ικανότητες σου, για τις οποίες είσαι πεπεισμένη, δεν παίρνουν σφραγίδα έγκρισης μόνο αν κάποιος σου δείξει σε ένα μπαρ ότι δεν θα είχε πρόβλημα να περάσει μια νύχτα μαζί σου. Αυτό μας λες. Ότι αν πας κάπου και δεν δεις αποδείξεις ότι κάποιος – κάποιος, οποιοσδήποτε κάποιος, που έτυχε να είναι εκείνη την ημέρα σε εκείνο το μπαρ και να κάθεται σχετικά κοντά - θέλει να κάνει σεξ μαζί σου εκείνο το βράδυ, τότε αμφισβητείς τις ικανότητες σου. Τις ικανότητες σου, γενικότερα.


Για δοκίμασε μια φορά να πας σε ένα μπαρ με μια φίλη με στόχο να τα πεις με τη φίλη, να γελάσετε και να περάσετε ωραία οι δυο σας. Για κάνε το, μια φορά μόνο. Για μένα.

__________________
2.

Αγαπημένη Αμπά,
Καλησπέρα. Σου γράφω για δεύτερη φορά. Είναι βράδυ.
Αμπά θέλω βοήθεια...
Μου αρέσει ο καθηγητής της ιδιωτικής σχολής που πάω. Ναι το γνωρίζω ιστορία πιο παλιά και από το ναό του Καρνάκ αλλά ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι 22 είναι 37 σε σχέση, αλλά όχι παντρεμένος. Φυσικά δεν έχω δείξει τίποτα και είμαι τυπικότατη στο μάθημά του. Αλλά κοντεύω να τρελαθώ. Εκείνος είναι τυπικός. Ενδιαφέρεται γενικά να μου δείξει online sites για σεμινάρια που με ενδιαφέρουν αλλά μέχρι εκεί.Και είναι τόσος άψογος στη δουλειά του. Είναι τόσο λάθος όλο αυτό και το γνωρίζω. Κυρίως γιατί έχει σχέση και μετά διότι δεν είμαστε ίσοι. Είναι σε μια θέση ισχύος. Αλλά ειλικρινά με ανάβει τόσο πολύ όταν παραδίδει και με κοιτάει στα μάτια...
Πες μου σε παρακαλώ πώς στο καλό να ξεκολήσω.
(Ούτε-15-χρονών)
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
-Ο-Φροιντ-θα-γελαγε

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σου αρέσει ο καθηγητής στη σχολή επειδή είναι έτσι η ζωή σου αυτή την περίοδο που δεν έχεις άλλη διέξοδο και χρειάζεσαι μια φαντασίωση για να ξεσκάσεις. Εξέτασε την καθημερινότητα σου. Κάνεις αρκετά πράγματα για σένα; Διασκεδάζεις; Ασχολείσαι με σημαντικά πράγματα; Είσαι εντάξει με τις παρέες σου; Είσαι εντάξει με τις προτεραιότητες σου, με τις υποχρεώσεις σου; Με λίγα λόγια, τι είναι αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις κάνοντας όνειρα για κάτι τρομερά ακατάλληλο;


__________________
3.


Μόλις έμαθα ότι δύο φίλες μου με κουτσομπολεύουν όταν βγαίνουν μόνες τους. Συζητούν για τα λάθη που έκανα σε μία μου σχέση (τα οποία εγώ η ίδια τους τα έλεγα) και για ορισμένες επιλογές (λανθασμένες για τις ίδιες) στα επαγγελματικά μου. Ωραία, και τώρα που με ψυχαναλύσανε οι δυό τους πίσω από την πλάτη μου, τι κατάλαβαν; Ότι αυτές είναι οι τέλειες κι ότι εγώ είμαι η λάθος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτή η διαδικασία φέρνει τις ίδιες πιο κοντά και δημιουργεί μια συμμαχία μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να νιώθουν λιγότερη μοναξιά. Δεν έχει να κάνει απόλυτα με σένα. Εσύ όμως προσφέρεσαι γιατί έχεις δώσει από μόνη σου εμπρηστικές πληροφορίες. Το θάρρος για τα επαγγελματικά σου το έδωσες επειδή έδωσες λαβή με τα γκομενικά σου. Χωρίς να το θέλεις έδωσες το μήνυμα ότι επιτρέπεται η κριτική, και πήραν φόρα.


Όλο αυτό σημαίνει ότι αυτές οι δύο δεν είναι ακριβώς φίλες σου, γιατί σε χρησιμοποίησαν για να νιώσουν καλύτερα με τον εαυτό τους. Το μάθημα που πρέπει να πάρεις είναι α) ό,τι λες γίνεται αντικείμενο κριτικής, ακόμα και με τους πιο κολλητούς, με τους πιο έμπιστους γιατί έτσι λειτουργούν οι ανθρώπινες σχέσεις. Δεν είναι ρεαλιστικό να λες κάτι και να περιμένεις μόνο ωκεανούς κατανόησης. Αν θέλεις μόνο αυτό, μόνο ψυχολόγος μπορεί να βρεθεί απέναντί σου και β) είχες δυο φίλες που θεωρούσες περισσότερο φίλες απ' όσο έπρεπε. Πώς κατάλαβες ότι σε κουτσομπολεύουν, και κατά πόσο έπεσες από τα σύννεφα; Όλες αυτές οι πληροφορίες είναι σημαντικές για τις μελλοντικές σου φιλίες. Πρέπει να τις αναλύσεις μέσα σου.

__________________
4.

Πριν κάποια χρόνια ξεκινήσαμε εγώ κι ο άντρας μου να κάνουμε παρέα με ένα ζευγάρι που ως τότε ήταν μόνο γνωστοί μας, ως φίλοι της αδελφής μου. Οι συγκυρίες της τότε εποχής, μας έφεραν πιο κοντά και αρχίσαμε να κάνουμε όλοι μαζί (εμείς, αυτοί και η αδελφή μου με τον άντρα της) καλή στενή παρέα. Στην πορεία κατάλαβα ότι αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι πολύ ανταγωνιστικοί σε όλους τους τομείς, με μια εμμονή να πρέπει να αποδεικνύουν διαρκώς την υπεροχή τους σε όλα, ιδίως η κοπέλα. Αρχικά το ανεχόμασταν γιατί φαινόταν να είναι διαχειρίσιμο και επιπλέον η παρέα τους ήταν, κατά τα άλλα, πολύ ευχάριστη. Όσο περνούσε ο καιρός όμως και όσο περισσότερη οικειότητα αποκτούσαμε, αυτό το αρνητικό τους χειροτέρευε και γινόταν όλο και πιο κουραστικό. Πολλές φορές γινόντουσαν κακοί (ιδίως αυτή και ιδίως όταν ζήλευε.. ζήλευε πάρα πολύ τα πάντα και όλους) δυσάρεστοι, και έκαναν σχόλια πολύ καυστικά. Μου έθαβαν συχνά την αδελφή μου (την οποία ζήλευουν απίστευτα για πολλούς λόγους), όταν προφανώς εκείνη δεν ήταν παρούσα, και πιστεύω ότι το ίδιο έκαναν και σε μένα. Το χειρότερο είναι ότι είχα μπει κι εγώ σε αυτό το ανταγωνιστικό τριπάκι και έπιανα τον εαυτό μου συχνά να γίνεται σαν αυτούς. Δηλαδή όταν μου την "έμπαιναν" για κάτι, έκανα αντεπίθεση, προσπαθούσα κι εγώ να τους αποδείξω ότι είμαι καλύτερη από αυτούς. Ή γνωρίζοντας ότι υστερούν σε κάτι (που αυτό τους έκαιγε) φρόντιζα να τους το τρίβω στη μούρη. Έπαιρνα κάποια εντελώς καμένη ικανοποίηση από αυτό. Κι εκεί ήταν που φρίκαρα. Είπα στοπ. Και τερμάτισα τη σχέση, τόσο απότομα και ξαφνικά όσο η συνειδητοποίηση ότι γίνομαι κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο. Δεν υπήρξε κα
μιά ιδιαίτερη αφορμή. Έτσι απλά. Μόλις συνειδητοποίησα τι κάνω, φρίκαρα και ξέκοψα κάθε επικοινωνία. Και έκτοτε δεν τους έχω ξαναδεί.
Το θέμα είναι ότι η αδελφή μου κράτησε μια πάρα πολύ παράξενη στάση σε όλο αυτό. Κατ' αρχήν συνεχίζει τη σχέση της μαζί τους κανονικά και αμείωτα, ενώ ξέρει πάρα πολύ καλά πια, τι είναι και τι λένε πίσω από την πλάτη της, παρόλο που κι εκείνη εξέφραζε όλο και πιο συχνά τη δυσφορία της για τους ανθρώπους αυτούς. Αρκετά άσχημα πράγματα που έλεγαν για εκείνη και τον άντρα της, της τα είπα εγώ. Αλλά πολλά περισσότερα της τα έχουν πει άλλοι φίλοι που ήταν επίσης σε αυτή την κοινή παρέα και επίσης έχουν απομακρυνθεί για τους ίδιους λόγους. Η αδελφή μου όμως συνεχίζει.
Από τότε που ξέκοψα εγώ, μου τους αναφέρει πάρα πολύ σπάνια και κάνει μια αναπάντεχη και ακατανόητη, μεθοδική προσπάθεια να μην χρειαστεί να συναντηθούμε εμείς με τους άλλους. Αυτό είναι δύσκολο προφανώς γιατί εγώ είμαι οικογένειά της αλλά και οι άλλοι κουμπάροι της, οπότε αναγκάζεται να λέει και ψέμματα στους μεν ή στους δε κάθε φορά ανάλογα με την περίσταση. Εγώ τουλάχιστον δε της το έχω ζητήσει (δεν της έχω πει ουδέποτε πχ. "μην τους καλέσεις στο πάρτι σου γιατί δε θέλω να τους δω!") γιατί πιστεύω ότι αυτό δεν είναι δικό της πρόβλημα. Λογικά, όποιος δεν θέλει να δει κάποιον, απλώς δεν πάει εκεί που ξέρει ότι ο άλλος θα είναι σίγουρα!
Όσες φορές έχω προσπαθήσει να της το συζητήσω ανοιχτά, δείχνει νευρική, δεν δίνει καμιά απάντηση και αλλάζει τη συζήτηση αμέσως. Το χειρότερο όμως είναι ότι από τότε που σταμάτησα εγώ να κάνω παρέα με αυτούς, η αδελφή μου έβαλε απόσταση μεταξύ μας. Δεν βλεπόμαστε πια τόσο συχνά, είναι πιο τυπική και όχι τόσο θερμή μαζί μου όπως πριν (πριν πχ. μιλούσαμε στο τηλέφωνο κάθε μέρα και λέγαμε τα πάντα, ενώ τώρα ζήτημα αν θα με πάρει μια φορά την εβδομάδα, είναι απόμακρη, μιλάει μόνο για τα τυπικά) και ο άντρας της ακόμα χειρότερα.
Έκανα προσπάθειες να μιλήσουμε για το θέμα, να το ξεκαθαρίσουμε, να μάθω μήπως έκανα κάτι που την ενόχλησε. Τίποτα. Κανένα αποτέλεσμα. Δεν θέλει να μιλήσει καθόλου για το θέμα, και επιπλέον με διαβεβαιώνει ότι όλα αυτά είναι στο μυαλό μου και ότι όλα είναι καλά. Όμως δεν είναι. Δεν είμαστε όπως παλιά.
Το συζήτησα και με τη μητέρα μου η οποία πιστεύει ότι η αδελφή μου, που θέλει να συνεχίσει τη σχέση, απλώς προσπαθεί να κρατήσει ουδέτερη στάση. Σε τι? Αφού κανείς δεν της το ζήτησε και δεν υπάρχει ανάγκη ουδέτερης στάσης. Δεν τσακωθήκαμε, δεν υπήρξε σύγκρουση. Δεν χρειάζεται να πάρει το μέρος κάποιου. Δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα. Απλά ξεκόψαμε. Και η μητέρα μου προσπάθησε να μάθει τι σκέφτεται η αδελφή μου για το θέμα, αλλά και σε κείνη η αδελφή μου σχεδόν αρνήθηκε να μιλήσει γι'αυτό.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι κάτι είπαν οι άλλοι, κακό και προφανώς αναληθές, που όμως το πίστεψε η αδελφή μου και έχει ενοχληθεί απίστευτα. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τι, όσο κι αν σπάω το κεφάλι μου. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω και με πληγώνει πάρα πολύ είναι το γιατί αρνείται η αδελφή μου να το συζητήσει. Να μου ζητήσει, έστω, τα ρέστα αν πιστεύει ότι έκανα κάτι κακό. Να μου δώσει την ευκαιρία να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, να της πω την δική μου οπτική γωνία. Αδελφή της είμαι στο κάτω κάτω. Τι μεγάλο κακό μπορεί να έκανα που δεν αξίζω καν τ
ην ευκαιρία να απολογηθώ και να ζητήσω συγνώμη, να επανορθώσω? Γιατί ο λόγος των δυο αυτών ανθρώπων ξαφνικά είναι τόσο αδιαμφισβήτητος? Γιατί η συναναστροφή μαζί τους είναι σημαντικότερη από την οικογένεια? Κι αν όντως έκανα κάτι τόσο άσχημο που κάνει την αδελφή μου να ζορίζεται να έχει την οποιαδήποτε σχέση μαζί μου, πως γίνεται να μην το έχω καταλάβει? Τι είναι αυτό που δεν μπορώ να δω και να αντιληφθώ? Με βασανίζει πολύ αυτό το πράγμα και είπα να ζητήσω την πολύ καθαρή και οξυδερκή σου άποψη. Συγνώμη για το σεντόνι.
- Η αδελφή της αδελφή μου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι της είπαν κάτι αυτοί για σένα. Πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι άλλο. Αυτή η παρέα, με όλα τα στραβά της, είναι πιο αρμονική για αυτή και τον άντρα της απ' ό,τι εσύ και ο άντρας σου, και για να κρατήσει την ευκολία στην ηρεμία με τον δικό της άντρα διάλεξε το στρατόπεδο που διάλεξε αυτός. Το ξέρει ότι είναι λάθος, και γι 'αυτό αποφεύγει τόσο πολύ την κουβέντα. Δεν ξέρει τι να πει, και τρέμει να το παραδεχτεί. Σκέψου την σχέση που είχες εσύ με τον άντρα της και την αντίληψη που είχε αυτός για την σχέση μεταξύ σας. Αν ένιωθε ποτέ ανταγωνιστικά για την καθημερινή σας επαφή, αν είχε εκφράσει ποτέ δυσαρέσκεια, αν εσύ ένιωθες περιφρόνηση ή αδιαφορία γι'αυτόν, τώρα πήρε την εκδίκησή του.


Αν μας διαβάζεις πες μου αν έπεσα μέσα, γιατί μου ήρθε αυτή η επιφοίτηση σαν σε όραμα. Δεν μάσησα φύλλα δάφνης, αλλά κάπως κατάλαβα τις μάντισσες.

__________________
5.


Α μπα βοηθησέ με να ξεπεράσω σκέψεις που κάνω όταν ακούω για άτομα οτι κοιμούνται με τον πρώτο τυχόντα. Εννοώ άτομα αποιουδήποτε φύλου, μην κατηγορηθώ για μισογυνισμό. Διαβάζω πολλά άρθρα για το μισογυνισμό και με έχεις βοηθήσει κι εσύ πολύ σ αυτό το θέμα. Δεν μιλάω λοιπόν για γυναίκες που πηγαίνουν με πολλούς. Μιλάω για ανθρώπους που πηγαίνουν με πολλούς. Και εξηγούμαι. Όταν ακούω κάτι τέτοιο αμέσως σκέφτομαι οτι το εν λόγω άτομο δεν δένεται εύκολα με άλλους ανθρώπους και δεν αποπνέει εμπιστοσύνη ή οτι ψάχνει απο παντού την επιβεβαίωση, η οποία έρχεται πολύ πιο εύκολα μέσω του θαυμασμού απο ερωτικό σύντροφο παρά μέσω νέων φίλων ή επαγγελματικών δεξιοτήτων. Πώς θα σταματήσω αυτές τις σκέψεις?Επίσης είναι εντελώς λανθασμένες ή μπορεί να υποκρύπτουν και κάποια αλήθεια?
Ηelp


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι εντελώς λανθασμένες γιατί υποθέτεις ότι όποιος το κάνει αυτό ψάχνει επιβεβαίωση. Αυτό λέγεται προβολή. Αυτό θα έκανες εσύ αν πήγαινες με πολλούς, αλλά δεν πας με πολλούς γιατί έχεις μάθει ότι το σεξ με πολλούς σε κάνει φτηνό. Όμως, αγαπητή, υπάρχει κόσμος που είναι σεξουαλικά πιο δραστήριος από σένα (το «πάει με πολλούς» αρνούμαι να το χρησιμοποιήσω γιατί το «πολλοί» και «λίγοι» είναι εξαιρετικά, εξαιρετικότατα ρευστό ανάλογα με την ηλικία, χώρα, κοινωνική τάξη, κουλτούρα, θρησκεία ή έλλειψη αυτής, μόρφωση και πολλά άλλα) απλώς επειδή μπορεί – είναι ελκυστικός ή ελκυστική – και επειδή θέλει – έχοντας ξεπεράσει την ηθική διάσταση που έχουμε μάθει να δίνουμε στο σεξ και στην επιθυμία. Υπάρχει κόσμος που μπορεί να το δει ως διασκέδαση. Ως απόλαυση. Όσο και αν δεν το καταλαβαίνεις. Μερικά πράγματα πρέπει να τα δέχεσαι χωρίς να απαιτείς να ταυτίζεσαι. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν σεξ χωρίς να ψάχνουν επιβεβαίωση. Συνήθως την έχουν σε άφθονη ποσότητα από αλλού, από πολλά χρόνια πριν, έτσι κι αλλιώς. Θα τολμούσα να πω ότι είναι το θέμα είναι ταξικό, άρα πολιτικό. Χρειάζεται να αμφισβητήσεις αρκετά πράγματα ακόμα.


(Δεν λέω ότι όποιος είναι δραστήριος – δραστηριότατος - σεξουαλικά είναι πεφωτισμένος. Λέω ότι όποιος είναι, δεν το κάνει απαραίτητα επειδή του λείπει κάτι. Αυτά τα λέμε όσοι τα κάνουμε κρεμαστάρια.)

__________________
6.

Έχω δυο φίλες, που κάνουν το ίδιο πράγμα. Δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Τη μία την ξέρω πολλά χρόνια, η άλλη είναι σχετικά πρόσφατη γνωριμία. Κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα και μου έχει δημιουργηθεί μια απορία σχετικά με αυτό. Τι εννοώ. Λέω εγώ πχ. Πήγαμε για 4 μέρες στη Φλωρεντία τον Ιούνιο. Ήταν πολύ ωραία.. μπλα μπλα μπλα... Απάντηση: Ε καλά. Η φίλη μου η τάδε έχει πάει πάρα πολλές φορές εκεί. Την τελευταία φορά που πήγε, έμεινε σε ένα σούπερ ξενοδοχείο στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία και είχε θέα το Παλάτσο Βέκιο! Ή άλλο παράδειγμα. Λέω εγώ: προπονούμαι για να τρέξω τον Μαραθώνιο της Αθήνας τον Νοέμβριο. Είναι κουραστικό αλλά ωραίο. Ελπίζω να τα καταφέρω. Απάντηση ( με κάπως απαξιωτικό υφάκι): Ο φίλος μου ο τάδε είναι φοβερός δρομέας. Έχει τρέξει τρεις μαραθώνιους. Ο χρόνος του είναι κάτω από 3μιση ώρες. Την προηγούμενη Κυριακή ήρθε πρώτος στον τάδε αγώνα! Αυτός σίγουρα θα τα καταφέρει τέλεια τον Νοέμβριο!
Στην πρώτη περίπτωση, μου φαίνεται κάπως ανόητο το σχόλιο, το οποίο ενδεχομένως να κρύβει και μια μικρή δόση ζήλιας. Στη δεύτερη περίπτωση όμως μου φαίνεται απογοητευτικό, από την άποψη ότι ενώ περιμένεις να ακούσεις μια ενθαρρυντική κουβέντα, ακούς το πόσο καλύτεροι δρομείς από σένα υπάρχουν. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση πάντως οι "ανταγωνιστές" είναι τρίτα πρόσωπα και όχι οι ίδιες οι φίλες μου. Και σαν αυτά, υπάρχουν πολλά άλλα περιστατικά. Αυτό και οι δύο το κάνουν συνέχεια. Πάντα κάποιος άλλος και όχι οι ίδιες.. αυτό είναι το περίεργο, κάνει κάτι καλύτερα. Ότι και να τους πεις, υπάρχει πάντα κάποιος άλλος που έχει περισσότερα, τα έχει κάνει καλύτερα, είναι πιο σπουδαίος, κάνει καλύτερες επιλογές κλπ. Όχι όμως οι ίδιες. Κάποιος που γνωρίζουν. Σαν να υπάρχει ανταγωνιστική διάθεση από μέρους τους αλλά μέσω τρίτου.
Υπάρχει εξήγηση γι' αυτό? Γκούγκλισα λίγο αλλά δεν βρήκα κάτι.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κοινός ανταγωνισμός μου φαίνεται, σαν προσπάθεια να μετατοπιστεί η συζήτηση από εσένα και να πάει αλλού. Έστω και σε κάποιον τρίτο (που όμως τον ξέρουν) ή κάποιον ανύπαρκτο (που ισχυρίζονται ότι ξέρουν). Δεν έχουν τα κότσια να ανταγωνιστούν στα ίσα. Αφού τη μία την ξέρεις πολλά χρόνια, δεν έχεις μπει στον πειρασμό να της το πεις; Όχι με μομφή. Πες της ότι αισθάνεσαι ότι προσπαθεί να μειώσει αυτά που λες αναφερόμενη σε κάποιον που τα κάνει καλύτερα. Εντάξει υπάρχει και ο Μπολτ. Πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι. Αλλά τώρα μιλάς για τον εαυτό σου. Δεν γίνεται να μείνει εκεί η κουβέντα;


Για δοκίμασε το.

_________________
7.

Είμαι 21 και πριν λίγο καιρό βγήκα από μία σχέση 1,5 χρόνου με όχι άσχημο τρόπο. Το θέμα είναι ότι κάνοντας τον απολογισμό της σχέσης συνειδητοποίησα κάτι. Έμενα με αυτόν τον πολύ καλό άνθρωπο που με αγαπούσε, γιατί ένιωθα μόνη. Έχω ενδιαφέροντα, τη σχολή μου που με ενδιαφέρει το αντικείμενο, γυμνάζομαι, διαβάζω υπερβολικά πολλά βιβλία και μου αρέσει να ταξιδεύω και να γνωρίζω μέρη και ανθρώπους, ΑΛΛΑ όλα αυτά για να μη νιώθω μόνη. Φεύγω από την Ελλάδα για να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Φλερτάρω, κάνω σεξ, αλλά στο τέλος της μέρας νιώθω μόνη. Έπιασα μόνη μου σπίτι για να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και τελικά το μεγαλύτερό μου πρόβλημα δεν ήταν το οικονομικό, αλλά ότι ένιωθα μόνη. Αυτή τη στιγμή είναι αργά το βράδυ και σου γράφω γιατί μόλις το έληξα με ένα παιδί που δεν πολυταιριάζαμε, πολύ ευαίσθητο και ειλικρινές, με το ίδιο πρόβλημα με εμένα: νιώθει μόνος του, απλά εκείνος νιώθει έτσι πολλά χρόνια περισσότερα από εμένα. Το θέμα είναι ότι ενώ εγώ δεν έβλεπα μέλλον και δεν περνούσα και φανταστικουπέροχα, ήμουν διατεθειμένη να το «προσπαθήσω» γιατί στην ουσία νιώθω μόνη μου. Ξέρω ότι μία σχέση δεν μπορεί να σου καλύψει αυτό το κενό, αλλά αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν φεύγει ποτέ αυτό το συναίσθημα της μοναξιάς και πώς. Το διώχνεις / αντιμετωπίζεις μόνος σου; Ή «φεύγει» μόλις βρεις τον άνθρωπό σου; Τείνω να πιστεύω ότι αντιμετωπίζεται ατομικά, αλλά επειδή δεν ξέρω πώς να το κάνω, προσπαθώ να βρω ανθρώπους που θα καλύψουν τα κενά μου. Νομίζω πως αυτό που χρειάζομαι να μου πεις είναι ότι δε θα νιώθω έτσι για πάντα. Μάλλον αύριο το πρωί δε θα τα βλέπω όλα τόσο μαύρα, αλλά πες μου σε παρακαλώ τι νομίζεις εσύ, όχι αυτό που χρειάζομαι να ακούσω.


AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι θα σου έκανε πολύ καλό να ξεκινούσες θεραπεία για αυτό που νιώθεις. Όχι επειδή είναι λάθος ή προβληματικό. Επειδή είναι σωστό και λογικό και ανθρώπινο, αλλά όπως το έχεις τώρα είναι ανεπεξέργαστο και σου δημιουργεί προβλήματα. Είναι κάτι που χρειάζεται πολύ ανάλυση και δεν γίνεται ούτε στο πόδι, ούτε με ευχές και γενικές κατευθύνσεις. Φαίνεσαι αναλυτικός τύπος και θα τα πας περίφημα. Είσαι ιδανική για αυτή τη διαδικασία. Θα πάρεις πολλά και θα το απολαύσεις πολύ. Ψάξε μήπως κάνεις κάποια ψυχαναλυτική μέθοδο που είναι για γερά μυαλά, θα απογειωθεί η σκέψη σου και θα φτάσεις σε σημείο σοφίας. Πολλές ευχές από εμένα και καλή επιτυχία.

49

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
Αγαπητο 1. Γιατι δεν γνωρίζουμε κοσμο στο μπαρ, στις διακοπες, στη δουλεια κτλ;Ο λογος είναι ο ίδιος, όταν μυρίζονται ότι αγχωνόμαστε να βρουμε καποιον/α ακομα και για παρεα όλοι την κανουν με ελαφρα πηδηματακια γιατί αυτο που μυρίζονται είναι ανθρωπο σε αναγκη και δεν θελουν να κανουν τον ψυχολογο εξ αρχης την στιγμη που εχουν τα δικα τους ψυχολογικα, αυτος είναι και ο λογος που ακριβως το αντιθετο συμβαίνει (δηλαδη σε προσεγγίζουν χωρις να το παρεις καν χαμπάρι) όταν πολυ απλα είσαι χαλαρος/η. Εχεις προσδοκίες και αυτο οχι μονο φαινεται αλλα βαζει τους αλλους σε αμυνα.
Συμφωνω απολυτως. Επισης παιζει και να απωθει τους αλλους η ολη σταση σου, το οποιο ειναι προβλημα μονο εαν θες να ελκεις τον κοσμο γυρω σου. Εμενα ας πουμε δεν με πλησιαζει ποτε κανεις λογω resting bitch face (μην σας τρομαζει η επιστημονικη ορολογια) αλλα ειναι απολυτα συνειδητο, γιατι και την ησυχια μου θελω γενικα, και προτιμω να πλησιαζω παρα να με πλησιαζουν :)
#1 Νομίζω ότι πρέπει λίγο να ξεκολλήσουμε όλοι από το στερεότυπο "βγαίνω στα μπαρ και γνωρίζω κόσμο". Τα τελευταία χρόνια δεν είναι και τόσο συνηθισμένο ούτε συμβαίνει κατά κανόνα. Ή συμβαίνει σε πολύ συγκεκριμένα μαγαζιά με πολύ συγκεκριμένο σκοπό και διάρκεια. Σιγά την τρελή γνωριμία που θα κάνεις στο μπαρ. Εσύ τόνωση θέλεις, αλλά δεν θα τη βρεις εκεί. Ψάξε αλλού.
Έχει να μου μιλήσει άντρας σε μπαρ από τότε που ήμουν φοιτήτρια. Κοιτάνε , κοιτάς και κίνηση καμιά. Τελευταία φορά που γνώρισα κάποιον ήταν επειδή του μίλησα εγώ,καθόταν δίπλα μου και όλο το βράδυ με κοιτούσε αλλά δεν το έπαιρνε απόφαση. Και μετά τους γνωρίζεις στο τιντερ και σου λένε τι κάνει μια τόσο όμορφη γυναίκα εδώ; Ε απλώνει τραχανά ,ξέρω γω; Γενικά το φλερτ στα μαγαζιά έχει εκλείψει προ πολλού. Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω μαζί σου για την τόνωση και θα πω ότι όποιος βγαίνει με στόχο μόνο να γνωρίσει κάποιον και να προσελκύσει βλέμματα και δεν περνάει καλά και κακή παρέα είναι και φαίνεται και η απόγνωση του στους άλλους.
#6."Φλωρεντία,ε;Ωραία!Κι εγώ θα γούσταρα,αλλά τον Κώστα τον ξέρεις,δεν ξεκουνιέται.Μέχρι το χωριό κι αυτό με το ζόρι.Δείξε μου καμιά φωτογραφία,μωρή"."Μαραθώνιο,ρε θηρίο;Για πες.Προετοιμάζεσαι μόνη;Έχεις βρει καμιά ομάδα και ασχολείστε μαζί";Πολύ καλύτερες αντιδράσεις,αλλά δε θα τις βρεις από ανθρώπους,που νιώθουν μειονεκτικά κι ότι οφείλουν να αμυνθούν απέναντι σου.Δεν πιστεύουν,ότι έχουν κάτι εξίσου ενδιαφέρον,να αναφέρουν,ενώ θεωρούν,ότι θα έπρεπε σώνει και ντε να έχουν και να το επιδείξουν κιόλας.Ξέρεις όμως;Έχουν πολύ σπουδαίους φίλους.Αυτό προσπαθούν να σου πουν.Μπορεί να μην κάνουν οι ίδιοι κάτι συναρπαστικό,αλλά οι άνθρωποι,με τους οποίους συναναστρέφονται,έχουν να επιδείξουν φοβερά και τρομερά πράγματα.Και για να έχουν τέτοιες επαφές,να είναι αποδεκτοί σε έναν τέτοιο κύκλο,μια γαματοσύνη την έχουν και οι ίδιοι,δεν μπορεί.Το καλό της υπόθεσης είναι,ότι πολύ πιθανό σε κάποιους άλλους να λένε για εκείνη τη φίλη,που ταξιδεύει,τρέχει σε μαραθώνιους κτλ και να αναφέρονται σε σένα.
Είχα μια φίλη έτσι, και όταν την ξέκοψα αυτά που λες σκεφτόμουν. Δεν είχε κάτι εξίσου ενδιαφέρον να μου πει και συνέχεια-μα συνέχεια- σε ό,τι έλεγα μου έλεγε συγκεκριμένα για την αδερφή της, είτε ότι το έχει κάνει ήδη, είτε ότι το κάνει καλύτερα. Στο τέλος είχαμε καταλήξει να μιλάμε συνέχεια για την αδερφή της (που δεν τη χώνευα κιόλας παναθεμά την). Πήγα ταξίδιΗ αδερφή μου πήγε τρία και σχεδιάζει αλλά 50Γνωρισα έναν ενδιαφέρον τύποΤην αδερφή μου τη φλερτάρουν δυοΕίμαι άρρωστηΗ αδερφή μου είναι πιο άρρωστη: ))
Αχ κι εγώ έχω μια τέτοια φίλη, που κάνει το ίδιο με την οδήγηση αλλά η ίδια δεν έχει πιάσει ποτέ στη ζωή της τιμόνι! Δεν ξέρει κάν για τι πράγμα μιλάει αλλά παραθέτει εμπειρίες ακόμα και οδηγών της F1 (και όχι μόνο φίλων της)!! Έχει πλάκα αυτό το κάψιμο αρκεί να μην είναι σε βαθμό κακουργήματος. Είναι λίγο λυπηρό τελικά για κάποιον να μην έχει (ή να αισθάνεται ότι δεν έχει) καμιά "σπουδαία" εμπειρία σε σημείο που να δανείζεται τις εμπειρίες άλλων για να μην αισθάνεται μειονεκτικά σε μια συζήτηση.
Χεχ!Ολο αυτό μού θύμισε λίγο συζήτηση νηπιαγωγείου, πχ:-Χθες έβαψα κόκκινα αυγά με τη μαμά μου! (με γνήσια και αυθόρμητη χαρά το παιδάκι)-Α,σιγά,εγώ χθες έβαψα και κόκκινα και πράσινα και κίτρινα αυγά με τη μαμά μου! Νιανιανιανια (χειρονομία με δείκτη που στρίβεται στην παλάμη του άλλου χεριού)Φαίνεται πως μερικοί/ες μεγαλώνοντας απαλείφουν τη χειρονομία και βάζουν στη θεση της μαμάς/του μπαμπά, τους "υπεργαμάτους" φίλους/συγγενείς τους. Κατά τ'αλλα, καμία εξέλιξη :P
k@lypso δεν σκέφτηκα ποτέ ότι μπορεί να ζηλεύει την αδερφή της, ούτε καν εμένα. Αυτό είναι μια άλλη εκδοχή, που δίνει μια πολύ σκοτεινή διάσταση, όχι αδικα.Πιο πολύ ένιωθα ότι πάσχιζε να φανεί ενδιαφέρουσα με το λάθος τρόπο.
χαχα Συννεφιά μου θύμισες για κάποιο λόγο στις Τρεις Χάριτες που προσπαθούσαν να μάθουν τη θεία Μπεμπέκα να οδηγάει καθισμένες όλες σε καρέκλες στο σαλόνι τους: Πάτα το αμπραγιάζ!Άν ξαναπιάσει κουβέντα με οδηγικά tips πες της να σου δείξει τί εννοεί, θα'ναι ωραία.
Maggie θυμάμαι, επειδή είχα γελάσει και τότε, ότι την είχες αναφέρει και παλιότερα αυτή τη φίλη, την "εγώ πιο πολύ". Το κάνει η αδερφή μου αυτό, αλλά επειδή δε θα κάτσει να την ψυχαναλύσω, και επειδή μάλλον θα κλάψουμε αν αναλύσουμε γιατί το κάνει, έχουμε σιωπηρά συμφωνήσει ότι θα την κοροϊδεύω και θα γελάμε, όταν π.χ. της λέω "άσε σήμερα είμαι μια ομορφιά-όχι βέβαια όσο εσύ".Έχω φίλη που κάνει ό,τι κάνω -έκανα σπανακόρυζο-κι εγώ, πήγα λαϊκή και είχε ωραίο σπανάκι-α, εγώ έτοιμο, κατεψυγμένο, βαριόμουν να πλένω-κι εγώ κατεψυγμένο, δεν πήρα τελικά γιατί βαριόμουν να το πλύνω.Ε; Η δικιά μου δεν είναι πιο τρομακτική; :DΈχουν κάποια σημαντικά κοινά μεταξύ τους πάντως, αυτές οι δυο. Για μένα δεν είναι ο λόγος που θα ξέκοβα, το ανέχομαι όπως ανέχονται κι εκείνες εμένα, μου δίνουν πολλούς άλλους λόγους να τις θέλω στη ζωή μου. Είναι σίγουρα λυπηρό, τόσο να μην έχει κάποιος εμπειρίες και κατορθώματα να διηγηθεί, όσο και να τα υποτιμά βλέποντας ως σημαντικά εκείνα των άλλων, όπως επίσης είναι λυπηρό να σπεύδει με πάθος να αφηγηθεί τα δικά του σε κάθε ευκαιρία. Νομίζω εγώ προσπαθώντας ν'αποφύγω το τελευταίο, πέφτω συχνά στην παγίδα να μιλάω για τους άλλους. Σίγουρα δεν είναι ο μόνος λόγος που το κάνω όμως. Αλλά δε θα έλεγα ότι νιώθω μειονεκτικά. Έχω εμπειρίες αλλά δεν είναι διασκεδαστικές ή ψυχαγωγικές. Ας πούμε αν ήμουν σειρά, θα έπαιζα στο Μέγκα, όχι στον Αντ1.
Πόντια δεν είναι μόνο τι λες, είναι και πώς το λες. Εσύ τις προσωπικές σου ιστορίες, και αυτές των φίλων σου τις λες α) πάρα πολύ ωραία και β) με σκοπό να βοηθήσεις, όχι να ανταγωνιστείς. Δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο.
ποντια,άντε με την αδερφή την κοροιδευεις ελευθερα, γιατί για γέλια είναι τελικά. Σε μερικούς ανθρώπους που είναι ταγμένοι στο να εχουν καλύτερο σπανακόριζο από εσένα, είναι κουραστικό και μετά από ένα σημείο αναρωτιέσαι όταν κόβει συνέχεια το αυγολέμονο στην κουβέντα: Γιατί να το ζω συνέχεια αυτό, δεν το αξίζω ούτε εγώ ούτε το καταπληκτικό, αξεπέραστο σπανακόριζό μου.
Maggie χρειάστηκε να ρωτήσω κι εγώ τον εαυτό μου αν το αξίζω αυτό και κατέληξα ότι εκείνη αξίζει την ανοχή μου. (Να πω ότι καθόλου δεν υπονοώ ότι έτσι πρέπει να κάνουν όλοι, το είπα για μένα, γιατί επανήλθε αυτή η ερώτηση, με αφορμή την κουβέντα που έχουμε εδώ, και μου την ξανα-απάντησα.)Μα πώς να την ξεχάσω, αφου κι εγώ τα ίδια:-Έχω σίδεροΦίλη: Κι εγώ, σιδέρωσα χθες λίγο αλλά έχω κι άλλαΑδερφή: Εγώ 3 πλυντήρια.Φίλη: Κι εγώ 3 έχω ακόμαΕγώ: Δε σιδερώνω βαριέμαιΑδερφή: Εγώ έχω και κουρτίνεςΕγώ: Καλέ εννοείται, αφού εσύ είσαι πιο κρίμα.Μωρέ για κλάμματα είναι και οι δυο, όχι για γέλια, γι'αυτό κάθομαι μαζί τους, αυτές αν τις αφήσεις και μόνες, πάει, διαλύθηκαν.@Παρίσιε το α) μου το λένε συχνά και νιώθω λίγο αμήχανα είναι η αλήθεια, αλλά ευχαριστώ πολύ, ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί δυσάρεστη δε θέλω καθόλου να γίνομαι. Για το β) χαίρομαι πολύ αν φαίνεται αυτό, γιατί αυτή είναι η πρόθεση μου και συχνά αναρωτιέμαι αν φαίνεται, οπότε λίγο ανακουφίστηκα.
#6 Αυτό που θα έπρεπε να σε προβληματίσει είναι γιατί "έπεσες" στον ίδιο τύπο φίλης.. Βλέπεις με τη μία, είστε χρόνια φίλες και με αυτά που σου λέει σε μειώνει και σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Αφού βλέπεις πως και η νέα σου φίλη είναι στο ίδιο στυλ, γιατί συνεχίζεις και την κάνεις παρέα και τη θεωρείς και φίλη σου; Εντάξει, για την παλιά φίλη δε θα πω το ίδιο, γιατί μάλλον έχετε ζήσει μαζί καταστάσεις ώστε να αντέξει αυτή η φιλία που έχετε. Αλλά, νέα φίλη και το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να σε μειώνει; Λέγεται και κόμπλεξ....