To "εμπράκτως" είναι πολύ σχετικό. Για παράδειγμα, ένας φίλος έπιασε δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία μέσω ενός γνωστού του. Οπότε η ευκαιρία να μπει στην εταιρεία οφείλεται σε αυτόν τον γνωστό και τον ευχαρίστησε για αυτό. Όταν ο φίλος όμως πέτυχε και ανέβηκε επαγγελματικά τάχιστα, ο γνωστός του κοπάναγε συνέχεια "Αν δεν ήμουν εγώ" και "Χωρίς εμένα δεν θα ήσουν εδώ που είσαι".Ναι, μπορεί να του δόθηκε η ευκαιρία μέσω του γνωστού, τον ευχαρίστησε κιόλας για αυτό. Όμως ο γνωστός δεν ήταν στα ξενύχτια που έριχνε ο φίλος προκειμένου να δίνει λύσεις. Δεν ήταν όταν ολόκληρα ΣΚ διάβαζε για να καλύψει τα κενά του. Δεν ήταν όταν έπαιρνε πρωτοβουλίες και πρότεινε λύσεις. Δεν ήταν στις υπερωρίες που έκανε. Δεν ήταν στις άδειες που δεν έπαιρνε.Άρα βοήθησε μεν στο να γίνει η αρχή, αλλά εμπράκτως από εκεί και πέρα δεν έκανε κάτι. Οπότε βρίσκω παράλογο που ο γνωστός έχει την απαίτηση να αναγνωριστεί σε τέτοιο βαθμό η συμμετοχή του.Αυτό το παράδειγμα για να ακουστεί και αυτή η πλευρά.
4.4.2018 | 12:42
Αναγνώριση
Οταν για την επιτυχία σου μιλάς χωρίς να αναγνωριζεις τους ανθρώπους που συνέβαλλαν εμπράκτως σε αυτή, τοτε είσαι ένας άνθρωπος αξίας;
2
