ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 24 χρονων και α πο το λυκειο παντα ειχα λιγες φιλες 1-4 μαξιμουμ, μ αυτες απο το λυκειο χαθήκαμε, αλλες για σπουδες, αλλες παντευτηκαν, και οσες απομειναμε 2 δλδ ,εγω και αλλη μια, απομακρυνθηκαμε, δλδ εγω απομακρυνθηκα γτ ενιωθα πως δεν εχω κατι αλλο να πω μαζι της, οτι μου τελειωσε και ημουν πολυ ενθουσιασμενη με τις καινουργιες φιλες που γνωρισα στο πρωτο μου ιεκ, αναγνωριζω οτι αυτο που εκανα δεν ηταν.σωστο δεδομενου οτι η κοπελα με "εψαχνε" και προσπαθουσε να καταλαβει γτ απομακρυνθηκα αλλα εγω δεν ηθελα καν σχεσεις μαζι της. Δεν κρυβω οτι οταν συνειδητοποιησα οτι δεν θελω να κανω παρεα μαζι της, οτι βαριομουνα, πονεσα πολυ... παρα πολυ, εκλαιγα καθε βραδυ για 2 μηνες μεχρι που απομακρυνθηκα απ αυτην, τα χρονια περασαν αναγνωρισα το λαθος μου και προσπαθουσα με τις τωρινες φιλες μου να μην κανω το ιδιο λαθος και να ειμαι ειληκρινης μαζι τους, ελα ομως που ξαναηρθε το ιδιο προβλημα οτι δεν τις θελω, αλλα οχι μονο επειδη τις βαριεμαι λογω μη κοινων ενδιαφεροντων αλλα και λογω συμπεριφορας, νιωθω οτι δεν ταιριαζω πια μαζι τους, κραταω επαφη μαζι τους βεβαια, τους εχω εξηγησει οτι δεν μπορω να ειμαστε συνεχεια μαζί γτ εχω προτεραιοτητα την κανουργια μου 2η σχολη και δουλεια. Και καταληγω στο συμπερασμα οτι ισως εγω εχω προβλημα, δεν γινεται καθε φορα να θελω να ξεκοβω απο φιλες μου μολις περνανε 5-6 χρονια, βεβαια μονο μ αυτες κανω παρεα, και βλεπω λογω αυτου του προβληματος δεν μπορω να ανοιχτω, να γνωρισω αλλους ανθρωπους γτ φοβαμαι πως θα ξαναγινει το ιδιο και δεν θελω να τους πληγωνω, ουτε να μαι αδιαφορη, θελω να γινω καλυτερη σ αυτον τον τομεα, νιωθω πως δεν ειμαι καλος ανθρωπος ή δεν θα μπορεσω να γινω καλη φιλη για καποιους και απογοητεύομαι.