ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφού λες ότι είναι ο άνθρωπος σου δεν πρέπει να χωρισεις. Ειμαστε ολοι τόσο μοναδικοί. Αυτος δεν καταλαβαινει τα αστεια σου, οκ. Φαντάζεσαι όσο το επεξεργαζεσαι να σε προλαβει και να σε χωρίσει αυτος πρωτος για κάτι που υστερεις; Ξανάρχομαι σε αυτο που ειπες με τον άνθρωπο σου, αν το εννοείς δεν πρέπει να εισαι επιπολαια. Το γυαλι δεν ξανακολλαει. Σκέψου αυτο με τον άνθρωπο σε συνδυασμό τα δυο χρόνια που ειστε μαζι φιατι είστε μαζί; από συνήθεια; αν εννοεις οτι είναι ο άνθρωπος σου αποκλείεται να εισαι απο συνήθεια μαζί του.

Μια χαρα χωριζεις...εχεις ακομα πολλα να γραψεις στο κοντερ,παρα εισαι μικρη.αφου δεν σε γεμιζει....δρομοοοοοοο δεν βλεπω κανενα λογο γιατι θα πρεπει να χαλιεσαι σε κατι που δε σε καλυπτει.

Ωραιος ειναι κ ο θαυμασμος, λειτουργει σε πολλα επιπεδα κ συνηθως το στερεοτυπο ειναι να θαυμαΖει μια γυναικα τον ανδρα για την ευφυια του, τη μορφωση, την επαγγελματικη επιτυχια. Στο ξεκινημα τουλαχιστον παιζουν μεγαλο ρολο, ενιοτε κ λειτουργωντας κ ως αφροδισιακο ή δημιουργωντας μια αισθηση ασφαλειας. Στα σαραντα που βρισκομαι, παρατηρωντας και τη δικη μου σχεση αλλα κ τον περιγυρο μου, βλεπω αλλιως τα πραγματα. Ιδανικος συντροφος για μενα πλεον φανταΖει αυτος που σε καλυπτει συναισθηματικα, σε νοιαζεται κ σε στηριζει, αυτος που βαζει το κοινο καλο πανω απο τον εγωισμο του.

''Πως χωρίζεις στα 27;''Καλά δεν εισαι και 45 με 3 ανηλικα παιδια...

Καλησπέρα κορίτσι(αν μ επιτρέπεις) όλα μια απόφαση-επιλογη είναι αν δεν είναι ο άνθρωπος που σε γεμίζει ..όπως είπες "σε κουράζει και κυρίως δεν τον θαυμάζεις" (έχω την εντύπωση πως δεν πρέπει να είσαι καταναγκαστικά δίπλα του) γιατί συνεχίσετε μαζί;...Μηπως όμως είσαι πολύ απαιτητική; Πιστευοντας ότι υπάρχει ιδανική σχέση; (μη ρεαλιστική προσέγγιση... )συζήτησε το μαζί του με τακτ πως νιώθεις..."τι σ' ενοχλεί" ίσως και να βρεθεί μέση λύση.. να βελτιωθεί η σχέση σας. Ειδάλλως σπας τα αόρατα δεσμά που έχεις δημιουργήσει με το νού...

"Πως χωρίζεις στα 27; πως αποφασίζεις ότι δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για το υπόλοιπο της ζωής σου; πώς ξαναρχιζεις απ την αρχή; θα βρεις άραγε αυτό που ονειρευεσαι; και αμα δεν το βρεις ποτέ; Πηγή: www.lifo.gr"Ωραίος προβληματισμός επειδή είναι ρεαλιστικός. Χωρίζεις στα 27 όπως ακριβώς χωρίζεις και στα 19 ή στα 38 ή στα 54. Είναι λάθος να σκέπτεσαι ότι είσαι σε ηλικία γάμου (τεκνοποίησης/μετακόμισης/σύνταξης αργότερα...) γιατί έτσι βάζεις ήδη συμβιβασμό για κάτι το οποίο για να λειτουργήσει στο όπτιμουμ προϋποθέτει ότι γουστάρεις στα βασικά: την επικοινωνία δηλαδή και το πνεύμα (και το σεξ αλλά αυτό δεν μας το αναφέρεις) για τα οποία εκφράζεις παράπονο. Πράγματι το επάγγελμα δεν έχει τόση σημασία γιατί ο πετυχημένος κι άξιος ξηροκαρπάς είναι χίλιες φορές προτιμότερος από τον τεμπέλη κι ανίδεο πολιτικό μηχανικό φερ'ειπείν. Επομένως καλώς κατανοείς ότι οι γονείς σου ασκούν μια κοινωνική πίεση "status". Ωστόσο αυτό είναι και το επικίνδυνο: επειδή ασκούν κοινωνική πίεση status είναι πολύ πιθανό να μπεις σε διαδικασία μονιμοποίησης επειδή είσαι σε κοινωνικά εγκεκριμένη ηλικία μονιμοποίησης...Πώς αποφασίζεις με ποιόν θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου; Μου αρέσει ένα ρητό που πάει "πέρνα τη ζωή σου με κείνον που θα κάνει ακόμα και την βόλτα στο μπακάλη μια περιπέτεια". Άμα δεν υπάρχει σπίθα κι έξαψη γρήγορα ο γάμος βαλτώνει. Κι η έξαψη θέλει επικοινωνία. Γρήγορο πάρε-δώσε νοητικό και σαρκικό.Θα βρεις άραγε αυτό που ονειρευεσαι; Και αμα δεν το βρεις ποτέ; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει. Εξαρτάται φυσικά κι από το τι ονειρεύεσαι. Πάντως κι αν δεν το βρεις ποτέ δεν ξέρω πόσο καλό είναι να ξεκινάς με συμβιβασμό τόσο νωρίς στην ζωή σου. Είσαι μόλις 27! Αύριο είναι η πρώτη μέρα του υπολοίπου της ζωής σου!ΥΓ. Βέβαια επειδή τις προάλλες έγραφα κάτι άλλο πρόσεξε μήπως εμπίπτεις στην κατηγορία γυναικών που παραπονιούνται ότι "δεν συναντιώνται πνευματικά" με τον σύντροφο ενώ οι ίδιες έχουν αναφορές Όσσο-Κοέλιο-Γιάλομ κλπ. http://www.lifo.gr/lifoland/ampa/187133/sto-simerino-a-mpa-mas-aksizei?comment=2013843#2013843Άμα είσαι της αμπελοφιλοσοφίας κάτσε εκεί που κάθεσαι επειδή ο πραγματικά ξύπνιος δεν θα σε θέλει και θα γράφει τις αντίστοιχες εξομολογήσεις με την δική σου εδώ μέσα...

Αν ήταν κανένας με "καλό" επαγγελματικό στάτους τα αστεία του θα είχαν περισσότερη πλάκα φαντάζομαι... Όπως και να έχει δεν αισθανεσαι όπως αυτος, ίσως να νιώθεις και οίκτο για εκείνον. Καλύτερα να τον αφησεις, σκέψου εσένα ο σύντροφός σου να μην σε θαύμαζε εξαιτιας κάποιον χαρακτηριστικων σου, μην νιώθεις ότι του κάνεις και χάρη.