ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι άντρες δεν αντέχουν να παραδεχτούν πως υπάρχουν γυναίκες που ζούνε καλά και χωρίς σύντροφο. Είναι το χειρότερό τους για πάρα πολλούς. Αν δούνε μια γυναίκα η οποία δεν συμβιβάζεται και τα θέλει όλα ή τίποτα όπως εκείνη τα ορίζει τρελαίνονται σαν μην έχει αυτό το δικαίωμα. Και αν έχει περάσει τα 40 τότε δέχεται πόλεμο κανονικό της επιτίθονται και αυτό συμβαίνει και εδώ μέσα στα σχόλια. Κάπου κάποιος έλεγε για μια γυναίκα που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της πως σε λίγο δεν θα μπορεί να γίνει μητέρα. Τέτοια πράγματα εννοώ. Πολλές γυναίκες δεν ονειρεύονται να γίνουν μητέρες όπως και εγώ, αλλά και αν ακόμη το ήθελε τι θέλει να μας πει με αυτό; Να ανεχτεί κάποιον που δεν θέλει για να τεκνοποιήσει; Όταν οι γυναίκες ψάχνουν με το ζόρι γαμπρό τις κατηγορούνε και όταν δεν το κάνουν πάλι της κατηγορούνε. Νομίζω πως υπάρχουν άντρες που έχουν βιώσει πολλές απορρίψεις και βγάζουν απίστευτη κακία την οποία δεν καταφέρνουν να καμουφλάρουν. Αν μια γυναίκα είναι 45 και δεν σπαταλάει τον χρόνο της με κάποιον που δεν της κάνει σημαίνει πως έχει απελευθερωθεί από το στερεότυπο πως πρέπει οπωσδήποτε να έχει άντρα μπορεί και μόνη της. Σε μια φίλη μου που είναι 50 και αρέσει και έχει ακόμη κατακτήσεις ένας της είπε πως θέλει να την δει τι θα κάνει όταν θα έρθει ο καιρός που δεν θα την θέλει κανείς. Τόσο του στοίχισε που τον απέρριψε, που δεν χωράει στο μυαλό του η σκέψη πως θα κάνει αυτό που κάνει και τώρα αν συμβεί αυτό. Θα εργάζεται και θα ζωγραφίζει και θα ταξιδεύει. Πρέπει να καταλάβουν οι άντρες πως δεν είναι το κέντρο του κόσμου για κάθε γυναίκα όσο και αν δεν τους αρέσει αυτό. Ειδικά οι γυναίκες που έχουν ζήτηση αν δεν αντέχανε μόνες δεν θα ήταν μόνες ούτε αυτό το τόσο απλό δεν θέλουν να καταλάβουν. Το χειρότερο όμως είναι οι νεότερες γυναίκες που βγάζουν αντιπάθεια όταν βλέπουν γυναίκες μεγαλύτερες να είναι ελεύθερες και να έχουν πέραση στους άντρες αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. Το έχω νιώσει πολλές φορές πως με βλέπουν ανταγωνιστικά λες και αν ήθελα άντρα θα ριχνόμουν στον δικό τους με τόσους ελεύθερους άντρες εκεί έξω. Εγώ έβγαινα τελευταία με έναν άντρα παραδέχτηκα πως ήμουν αναποφάσιστη και τον έπιασε μια κακία άλλο πράγμα όταν του το είπα. Μου είπε νευριασμένος πως στο τέλος θα μείνω μόνη μου λες και αυτό είναι κάτι που το φοβάμαι. Ούτε οικονομικά τον επιβάρυνα ούτε τον κορόιδεψα είναι και αυτός ένας από τους άντρες που δεν μπορεί γυναίκες σαν κι εμένα απόλυτα ικανές να περνάνε καλά χωρίς άντρα. Τον ρώτησα να θα επιθυμούσε μια γυναίκα να είναι δίπλα του μόνο και μόνο από απελπισία και με είπε ψωνισμένη. Τι να πω εδώ μια συνάδερφος 10 χρόνια νεότερη είχε δει πως με φλερτάρει κάποιος και επειδή δεν ανταποκρίθηκα μου είπε πως θα έπρεπε να πω και ευχαριστώ. Την αξία μου την καθορίζω εγώ και δεν την μετράω με το πόσοι άντρες με φλερτάρουν αλλά και έτσι να ήταν μια βόλτα να πάω θα βρω άλλους είκοσι γιατί να πω ευχαριστώ ειδικά σε εκείνον. Βέβαια οι είκοσι δεν σημαίνει πως έχουν κάτι να μου προσφέρουν όλοι απλά λέω δεν υπάρχει λόγος να τρελαινόμαστε επειδή είμαστε 45 και κάποιος μας θέλει. Να σας πω και ένα αστείο που θυμήθηκα, κάποιος πρόσφατα που μου ζήτησε να βγούμε και είπα όχι μου πέταξε πως μόνο για σεξ κάνω ενώ δεν με γνωρίζει τι άνθρωπος είμαι και ούτε ποτέ κάναμε σεξ ίσως να μην αξίζω ούτε για αυτό που το ξέρει; Του είπα πως γλίτωσε πως δεν κάνω ούτε για σεξ και άφρισε μου φάνηκε αστείο.