ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχει πολύ πλάκα που ως λύση στη μοναξιά κάποιων ανθρώπων ακούγεται το επιχείρημα: Μπορείς να ανοίξεις τον κύκλο σου οπουδήποτε αρκεί να το θες. Μίλα με τον περιπτερά, με τον πωλητή σε κάποιο μαγαζί, με τον γείτονα, με τον σεκιούριτι, με το διπλανό στο παγκάκι.Άντε αυτό με τον γείτονα να το δεχτώ, αν και δεν είναι εύκολο κι αυτό πάντα, ειδικά στις πόλεις που ζούμε. Δηλαδή άντε εντάξει μια καλημέρα, μια καλησπέρα να την πεις, απο εκεί και πέρα θα πας να χτυπάς κουδούνια στη διπλανή πολυκατοικία, γειά είμαι ο Σάκης από δίπλα, θέλετε να αράξουμε στο σαλόνι σας να γίνουμε φίλοι;Τέλος πάντων. Πάντως αυτό με τον γείτονα να το δεχτώ.Αλλά αυτό με τον περιπτερά ή τον πωλητή πού πάτε και το βρίσκετε ρε παιδιά;Θα πάει κάποιος για να βρει φίλους ή για να ανοίξει τον κύκλο του να μιλήσει με την κυρία Ασημίνα από το κατάστημα ψιλικών, ετών 62 που κρατάει το ψιλικατζίδικο όταν αλλάζει βάρδια με τον άντρα της ή με τον κύριο Τάσο τον εξηνταοχτάχρονο περιπτερά που παίζει τάβλι με τον συνταξιούχο γείτονα ή που κάθεται βλοσυρός μες στο περίπτερο και διαβάζει εφημερίδα;Ή με τους πωλητές στα μαγαζιά, τι φάση.. Οι πωλητές είναι για να εξυπηρετούν, εργαζόμενοι άνθρωποι, σε εξυπηρετούν, παίρνεις αυτό που θες, πληρώνεις, φεύγεις.Δεν είναι υποψήφιοι φίλοι του καθενός.Εδώ άκουγα μια συζήτηση μεταξύ σερβιτόρων σε μπαρ, αντρών και γυναικών (που όσο να 'ναι στα μπαρ ευνοείται ας πούμε η επικοινωνία) και σε κάποια στιγμή της συζήτησης έπεσε το θέμα: ποιοί είναι οι πιο ενοχλητικοί πελάτες και όλοι κι όλες ανεξαιρέτως απάντησαν οι μοναχικοί τύποι που έρχονται και θεωρούν πως πρέπει να γίνεις φίλος τους ή που κάθονται και σου μιλάνε θεωρώντας πως γουστάρεις να τους ακούσεις. Τέλος πάντων.Τα λέμε.