Δεν σταματάτε όλοι να λέτε χιλιοειπωμένα τσιτάτα, "αγάπα τον εαυτό σου" και κολοκύθια; Κανείς μας/σας δεν ξύπνησε ένα πρωί και είπε "αγαπάω τον εαυτό μου", έτσι από το πουθενά. Το να αγαπάς αυτό που είσαι εμπεριέχει και την αντανάκλασή μας στην κοινωνία. Η αυτοπεποίθηση δεν έρχεται από το πουθενά. Πηγάζει από μέσα μας αλλά τα ερεθίσματα για τη δημιουργία της εσωτερικής πηγής, απ' έξω έρχονται.Ναι, οκ, "δε μας νοιάζει τι θα λένε οι άλλοι", όμως είσαστε στη θέση αυτής της γυναίκας που εξομολογείται για να πετάτε τις ατακες του Κοέλιο και να νομίζετε ότι κάτι είπατε;Για ξυπνήστε κι εσείς ένα πρωί μεταμορφωμένοι σε κάτι που δεν θα σας αρέσει καθόλου, να σας δω μετά τι θα λέτε. Αντιμετωπίστε πρόβλημα υγείας που σας καθιστά ανήμπορο να διαχειριστείτε όπως θέλετε την εξωτερική σας εμφάνιση. Μερικά πράγματα δεν είναι αστεία. Και με την καλύτερη ψυχολογία να ξυπνήσεις το πρωί κι να πεις σήμερα θα αδράξω τη μέρα, αν με το που βγεις έξω φας πάλι στη μάπα όλη την αδιαφορία και το τίποτα, τι είδους συναίσθημα λέτε μετά να δημιουργείται; Και όχι, δεν προτέινω να κάθεται να κλαίει όλη μέρα ή να παραιτηθεί από τη ζωή, όμως εδώ μπήκε να πει τον πόνο της. Νιώστε λίγο. Ο πόνος του άλλου είναι πόνος και η αγάπη προς τον εαυτό, ωραία καραμέλα κι αυτή, είναι πολύ σύνθετο και αφηρημένο θέμα. Σας αφήνω, πάω να αγαπήσω τον εαυτό μου λίγο κι έρχομαι.
27.4.2018 | 12:38
ποτε μου δεν εκανα σχεση...
εφτασα 150 χρονων και ειμαι ενα ακομη ατομο απ αυτα που δεν ειχαν ποτε σχεση......δεν ειναι ευκολο να σε δουν σαν γυναικα οταν παιρνεις κορτιζονη και πρηζεσαι εμφανιζεις τριχοφυια και εχεις ασχημη διαθεση...κι αυτο επαναλαμβανομενα για χρονια. καποια στιγμη με πλησιασε ενας δεν εγινε κατι μεταξυ μας απλα ηταν μια προσεγγιση. στην αρχη δε μπορουσα να χαλαρωσω αλλα μετα ειπα να δωσω μια ευκαιρια στον εαυτο μου και σε εκεινον. εκανε πισω...οπως ηταν αναμενομενο αλλα ενω εχουν περασει μηνες εγω ακομη τον σκεφτομαι. δεν ηταν κατι ιδιαιτερο σαν αντρας και υπο αλλες συνθηκες δεν θα ασχολιομουν καν...πιστευω οτι μου συμβαινει επειδη δεν ειχα ποτε καποιον στη ζ ωη μου. ποτε δεν μιλησα σε κανεναν για μενα. ποσο χαλια νιωθω γι αυτο. θες να βρεις εναν ανθρωπο και δεν σου συμβαινει...κολλαει το μυαλο σου μετα σε κατι που δεν εχει νοημα...νιωθεις απαισια για τον ιδιο σου τον εαυτο. σε κοροιδευουν οι αλλοι που το ακουν οπως εσεις καλη ωρα... αναρωτιεστε ποτε πιανει κανεις πατο...οταν κοιταει τον εαυτο του στον καθρεφτη και τον μισει...τοτε...
5
