ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πλέον πρέπει να υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος για να ανοίξω το στόμα μου. Κάνω παρέα με τον εαυτό μου ή ακούω τους άλλους να μιλάνε. Ευτυχώς είναι η δουλειά μου τέτοια που δεν χρειάζεται να επικοινωνώ, απλά δουλεύω. Πας να πεις κάτι και αμέσως θα πεταχτεί κάποιος και θα σου πει το χιλιοειπωμένο "μην τσουβαλιάζεις" ή το άλλο χιλιοειπωμένο "μην γενικεύεις". Και αφήνεις αυτό που ήθελες να πεις για να εξηγήσεις πως δεν εννοούσες όλο τον κόσμο ή όλους τους άντρες ή όλες τις γυναίκες, ανάλογα την κουβέντα. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος ξεκίνησε αυτή την εξυπνάδα, νομίζω αυτά είναι για ηλικίες κάτω των δέκα. Ποτέ μου δεν έχω ακούσει κάποιον να ισχυρίζεται κάτι εννοώντας όλη την ανθρωπότητα. Αν είναι κάθε φορά να χρειάζονται χίλιες διευκρινήσεις για το καθετί, καλύτερα να μη μιλάω καθόλου, βαριέμαι. Άλλοι πάλι δεν καταλαβαίνουν τι θα πει είμαι σε σχέση. Ότι δεν τρίβεσαι πάνω σε άλλους αν έχεις σύντροφο, κατά τη γνώμη μου δεν τρίβεσαι έτσι και αλλιώς. Τον χαρακτήρα μας τον δείχνουμε όταν είμαστε ελεύθεροι. Εκεί φαίνονται πολλά για το ποιοι είμαστε. Δεν παύουν να υπάρχουν όρια επειδή είμαστε ελεύθεροι, δεν είμαστε στη ζούγκλα. Υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να τους πεις πως δεν είναι σωστό να χώνεσαι ανάμεσα σε ζευγάρια. Από μόνοι τους έχουν πρόβλημα να καταλάβουν στοιχειώδη πράγματα. Πάντα φταίνε οι άλλοι, οι ίδιοι είμαστε αθώες περιστερές. Που είναι η ευθύνη μας; Δεν φταίει ο άντρας, του κουνήθηκε η γυναίκα. Δεν φταίει η γυναίκα, έφταιγε το ποτό και ο κάθε τυχάρπαστος. Καμιά φορά διαβάζω ένα απλό αυτονόητο σχόλιο και βρίσκεται κάποιος να το παινέψει λες και ειπώθηκε κάτι δυσκολονόητο. Τι μυαλά κουβαλάμε, είναι να απελπίζεσαι.Η κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα. Γνωρίζεις κάποιον άνθρωπο, προχωράς και σου λέει η άλλη έβγαινα ή μιλούσα και με άλλους επειδή ήταν αρχές. Αν γίνονται αυτά στις αρχές καταλαβαίνω τι θα ακολουθήσει. Άλλος ξεκινάει γνωριμία και κόβει στην άλλη από την αρχή τα φτερά. Αυτή η γυναίκα δεν θα φταίει αν ρίξει τα μάτια της αλλού, ο άλλος φταίει που της έδειξε τον δρόμο. Η δράση φέρνει αντίδραση, τα λόγια είναι για να ξεκαθαρίζουμε τι θέλουμε από τον άλλον. Όταν δεν ξέρουμε τι θέλουμε, δεν μπορούμε να απαιτούμε να ξέρει ο άλλος. Οι γυναίκες για ότι κάνουν ρίχνουν την ευθύνη στους άντρες. Από τους σοβάδες που πετάνε στα μούτρα τους μέχρι τα τακούνια που φοράνε. Λες και αυτές που δεν τα κάνουν αυτά δεν ζούνε ανάμεσά μας. Και όλοι έχουν κάτι να πουν για καταστάσεις που δεν έχουν ζήσει. Αν είχαν αυτοί ας πούμε κάποιον γονιό να φέρνεται αλλοπρόσαλλα δεν θα ντρεπόταν, θα καμάρωναν. Βαρέθηκα αυτή την υποκρισία. Μερικοί άντρες έχουν κάνει τις γυναίκες να είναι με το πορτοφόλι στο χέρι για να μην κατηγορηθούν πως ψάχνουν για χορηγό. Τα έχουμε ξεφτιλίσει όλα. Είμαστε ικανοί να τις κατηγορήσουμε πως μας ευνουχίζουν αν μας πούνε μια κουβέντα και διαφωνήσουν μαζί μας, λες και είμαστε τρία χρονών παιδιά. Όλοι τα θέλουν όλα δικά τους και όλοι μένουν με τον άσσο στο χέρι και μυαλό δεν βάζουν. Και μετά σου λέει δεν ήταν παλιά καλύτερος ο κόσμος. Χίλες φορές καλύτερος ήταν, είχες κάπου να βασιστείς. Δεν με ενδιαφέρει γιατί ήταν έτσι, το προτιμώ από το σήμερα. Βαρέθηκα.