welcome to reality
2.5.2018 | 22:14
Κρίμα
Δεν φταις εσύ κούκλα μου. Φταίω εγώ που ήρθα στην Αθήνα όπως ήθελες να είμαστε μαζί να πηγαίνουμε βόλτες, στις συναυλίες, να βγαίνουμε τα βράδια και να γυρνάμε το πρωί και άλλα τόσα. Πρώτη φορά το έκανα αυτό. Να έρθω από την άλλη γωνιά της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη) για μια καψούρα. Ψεύτικη τελικά η καψούρα σου. Τζάμπα τα λόγια αγάπης που σου είπα. Ήθελες να έχεις κάποιον, βρήκες εμένα τον καραγκιόζη για να λες στις φίλες σου απλά ότι έχεις σχέση με έναν τυπά που ήρθε από την Θεσσαλονίκη για την πάρτυ σου. Εγώ που σε ερώτευτηκα τι γίνεται; Γιατί πρέπει να μου πηδήξεις την καρδιά με αυτόν τον τρόπο; Σου δείχνω με πράξεις ότι θέλω να είμαστε μαζί και εσύ με πετάς σαν να με ο χειρότερος εχθρός σου; Απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Πίνω σαν μανιακός από κείνο το βράδυ και σκέφτομαι τι πήγε λάθος. Τι πήγε λάθος αλήθεια; Την μια έλεγες ότι δεν θα χει καμιά άλλη τέτοιο αγόρι όπως έχεις εσύ εμένα και την επόμενη κλέινεις τηλέφωνα εξαφανίζεσαι και μου στέλνεις ένα μήνυμα μη με ξαναενοχλήσεις. Τι στον διάολο; Ρόδα είναι και γυρίζει. Να βρεθεί εκείνος ο τύπος να τον καψουρευτείς τρελά και να σε πετάξει με τον ίδιο τρόπο όπως πέταξες εσύ εμένα. Στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου. Τελικά μόνο για ένα πήδημα είστε ορισμένες και μετά έξω από την πόρτα. Κρίμα. Ποτέ δεν θα ξαναγαπήσω.
6