ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.5.2018 | 17:31

Κι εγώ!

Θα ζήσω σε χωριό σαν άνθρωπος. Να έχω την ησυχία μου να ξεκουραστούν τα μάτια μου σε πράσινες βουνοπλαγιές. Καθαρός αέρας φρέσκα αυγουλάκια από τις κοτούλες μου κι άγιος ο θεός. Τέρμα το καυσαέριο και το άγχος τι να τα κάνω τα χρήματα που βγάζω με αρρωσταίνει η φασαρία δεν αντέχω άλλο. Μια ζωή τρέχω και ξοδεύω σαν τρελός θέλω να τα βροντήξω και να φύγω. Να έχω τα κηπευτικά μου τώρα τα πληρώνω όλα είναι και άνοστα. Δεν βλέπω την ώρα να ηρεμήσει το μυαλό μου, έχω βρει ένα σπιτάκι και το νοίκιασα, φτηνό είναι το ενοίκιο. Από πίσω έχει χώρο για κήπο, είναι μακριά αλλά θα πηγαινοέρχομαι μέχρι να το φτιάξω θέλει κάποια μαστορέματα και βαψίματα τα φτιάχνω δεν είναι πρόβλημα. Έχει και δυο πορτοκαλιές μπροστά και μια συκιά. Έχουν πάει και άλλοι και έχουν νοικιάσει και μένουν μόνιμα, ο ένας είναι με την γυναίκα του φτιάχνουν μέλι και το πουλάνε. Μου έδωσε ένα βαζάκι κάνουν διάφορα, με φώναξε μια φορά και φάγαμε μια πίτα με ντομάτες και φέτα που έφτιαξε η γυναίκα του. Παιδιά δεν έχω ξαναφάει τόσο νόστιμο φαγητό την παντρευόμουν επί τόπου αν ήταν ελεύθερη. Δεν είμαι καθίκι δεν την κοιτάζω πονηρά, λέω αν ήταν ελεύθερη και με ήθελε.Είναι γείτονες στο δικό μου σπίτι θα έχω και μια βοήθεια αν χρειαστώ κάτι. Παιδιά φύγετε όσοι μπορείτε, όσοι το έχετε όνειρο μην το καθυστερείτε αν έχετε λίγα χρήματα στην άκρη στήστε και μια δουλίτσα να ζήσετε. Εγώ το πολύ σε έναν χρόνο έχω φύγει μέχρι τότε θα είμαι στο πέρα δώθε. Άντε και στα δικά σας μια απόφαση είναι.
6
 
 
 
 
σχόλια
Δίκαιο έχουν και τα παιδιά παραπάνω στα σχόλια αλλά πραγματικά ενώ πάντα ήθελα να φύγω από επαρχία τώρα που είμαι Αθήνα μου λείπει...Εδώ δεν ζούμε...Όλο σπίτι δουλειά και δουλειά σπίτι...Αυτά που βγάζεις πληρώνεις τα έξοδα σπιτιού και αμαξιού και τι σου μένει να περάσεις μήνα?Άντε και καμιά έξοδο για καφέ ή ποτό αν φτάνουν...Ρουτίνα....Και επίσης δεν θα ήθελα να κάνω οικογένεια στην Αθήνα...Αλλιώς μεγαλώνουμε στην επαρχία,πιο ανέμελα και πιο ήσυχα.. Εδώ ένα συνεχόμενο άγχος να τα προλάβεις όλα.. Θέλω να γυρίσω πίσω και δεν μπορώ λόγω δουλειάς.... :-(
Επίσης ξέρεις τι άλλο έχω παρατηρήσει; Ότι αν όχι όλοι, η πλειοψηφία των παντρεμένων ζευγαριών στα χωριά απατούν τον σύντροφό τους με άνεση και ευκολία και δεν πολυκρυβονται. Θα μου πεις, γιατί στην Αθήνα τι κάνουν; Ίσως στην Αθήνα να κρύβονται καλύτερα. Αλλά κάθε χωριό είναι ένα μεγάλο κρεβάτι!
Όχι όμως όλοι,στο δικό μου χωριό έχω χρονια να ακούσω τέτοιες καταστάσεις...Εκεί κορίτσι μου αν γίνει κάτι το μαθαίνεις για τον άντρα σου ή την γυναίκα σου αντίστοιχα... Εδώ Αθήνα τι να μάθεις και για ποιόν? Απλά δεν ξέρεις τίποτα για τον άλλον τελικά...Ακόμη και να ξεκινήσεις κάτι με κάποιον εδώ,ποιον θα ρωτήσεις να μάθεις αν είναι καλός άνθρωπος γενικά? Παίρνεις γουρούνι στο σακί που λένε! Απλά ρίσκο....Μεγάλο ρίσκο κιόλας!
Κι όμως,παρά τις δυσκολίες..να το κάνεις!Θα γεμίσεις από εικόνες,στιγμές και ηρεμία..Όσο μεγαλώνουμε άλλωστε,η μεγαλούπολη, μας κουράζει!Εγώ,μαζί σου..το έκανα ήδη!:-)
Ωραία τα λες και αισιόδοξα. Αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό που λες επειδή το εχω ζήσει. Μεγάλωσα και σπουδασα Αθήνα μέχρι τα 25 μου. Στα 25 σηκώθηκα και έφυγα γιατί κουράστηκα από όλους και απο ολα στην Αθήνα. Και θόρυβος και άγχος και όλα αυτά που περιγράφεις. Νομιζα πως βρήκα την υγειά μου....... του πρώτους 5 μήνες... Μετά η κατάσταση του χωριού με "αρρώστησε". Κουτσομπολιό. Κλειστές παρέες που δύσκολα σε έβαζαν στον κύκλο τους. Τον χειμώνα ημουν στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Το καλοκαίρι πνιγμενη στον κόσμο. Έφυγα στα 27 και γύρισα πίσω. Ναι το χωριό έχει τα καλά του αλλά ΓΙΑ ΛΙΓΟ και να πηγαίνεις με την σκέψη ότι δεν είσαι μόνιμα εκεί και γυρνάς Αθήνα αν σου τη βαρέσει. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό είσαι άρχοντας. Αλλά μόνιμα σε χωριό σε τρελαίνει. Δεν είναι ιδανικά. Έτσι φαίνεται σε εμάς τους "Αθηναιους" γιατί πάμε λίγες μέρες και νιώθουμε οτι είμαστε στον παράδεισο. Αλλά η μονιμότητα στα χωριά θα σε χαλάσει με τον καιρό. Ειδικά αν έχεις ζήσει πολλά χρόνια στην πολη.
Πολύ ωραια αυτά που λες αλλά αν δεν έχεις ζήσει για αρκετό διάστημα σε χωριο να δεις τη γλυκά δε ξέρεις τι πάει να πει επαρχία.Το χειμώνα δε κυκλοφορεί ψυχή και αν κυκλοφορήσει θα είναι μόνο άτομα μεγάλης ηλικίας.Οι βόλτες αν δεν έχεις αυτοκίνητο για να πας στην πιο κοντινή πόλη είναι μονοτονες και σε οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην τρέλα καθώς δε θα συναντάς άνθρωπο και θα βλέπεις μόνο αγελάδες και σκυλιά στο δρόμο.Αν επιλέξεις να βγεις για έναν καφέ θα είναι μόνο στις 2-3 καφετέριες του χωριού και το κουτσομπολιό (Κάνεις δε κάνεις τίποτα)θα δινει και θα παίρνει από αγενείς κακοτροπους χωριάτες που πίνουν σαν τρελοί όλη ώρα τσιπούρα.
Scroll to top icon