ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας είμαι 19 χρόνων και έχω μια σχέση 1 χρόνο και κάτι .. δεν είμαι από τα κλασσικά 19χρονα ...είμαι συνεσταλμένη και έχω μια πιο ευαίσθητη και δίκαιη κοσμοθεωρία για τη ζωή ..λοιπόν ας μπούμε στο θέμα ... με το αγόρι μου ξεκινήσαμε καλά ήμουν πολύ ερωτευμένη όπως κι εκείνος ...με θέλει παρά παρά πολύ όσον αφορα το ερωτικο κομμάτι , σε σημείο να τρελενεται .. δεν έχω ξαναδεί κάτι τετοιο ..το πρόβλημα όμως ποιο είναι ; Κάποια στιγμή λόγω δικών μου δυσκολίων σε σχέση με το ότι αλλαξα σχολή και βρέθηκα σε καινουργιο περιβάλλον άρχισα να πέφτω... δεν με γνώρισε έτσι ήμουν δυνατή ,είχα βάλει μια σειρά στη ζωή μου παρ όλο την φοβερή ευαισθησία μου... στη ζωή μου αντιμετωπίζω χρόνια το πρόβλημα με τις φιλίες δύσκολα κάνω φίλους αν και πραγματικά σας το λέω είμαι πολύ δοτική και προσέχω παρά παρά πολύ τις φιλίες μου , όμως με κουράζει αυτή η κατάσταση τοσα χρόνια μιας και είμαι πολύ επιλεκτική και δεν ικανοποιούμε με απλές χαζόυλικες παρεες με αποτέλεσμα να έχω πχ τώρα μια καλή φίλη και να μην βγαίνω έξω συχνά ..επιπλέον όπως ανέφερα είμαι φοβερά ευαίσθητη ,αλήθεια δεν το κάνω επιτηδες ούτε για τραβήξω την προσοχή ούτε τπτ ,έτσι ήμουν πάντα .. ήθελα το δίκαιο και με σταναχωρουσε το άδικο , έβλεπα ανθρωπους να κάνουν κακό σε άλλους από μικρή και θυμαμαι πάντα τον εαυτό μυ να σκέφτεται Μα αυτός ο άνθρωπος όταν ήταν και αυτός παιδί θα ήταν περήφανος γι αυτό που έγινε ; Επιπλέον να πω ότι όλα αυτά που βλέπω στον κόσμο τα έχω πάρει μέσα μου και δεν έχω τοίχος με αποτέλεσμα να έχω διαφορά ψυχοσωματικά ,χρόνια με παιδεύουν οι διατροφικές αναταραχές ...είμαι από τα δύσκολα περιστατικά παρ όλα αυτά το αντιμετωπίζω ...αυτό λοιπόν ήθελα να πω είναι πως ..σιγά σιγά με τον καιρό άρχισα να δείχνω στο αγόρι μου αυτές τις ευαισθησίες , και η αλήθεια είναι πως με στήριζε στην αρχη ... θέλω να πω εδώ πως πραγματικά ποτέ δεν τον βάρυνα να γραποθω δλδ από πάνω του , ναι με εχει δει στις μαύρες μου, αλλά το 70-80% είμαι πάντα χαρούμενη μόνο και μόνο επειδή είμαι μαζί του και τον προσέχω και τον αγαπώ πολύ ....τον Τελευταίο όμως καιρό τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ για εμένα ....άρχισα να κλείνομαι περισσοτερο μέσα ..κάποια στιγμή του μίλησα γι αυτά που ένιωθα ,μου έδωσε μια συμβουλή ασχολήθηκε ,προφανώς και μου έκανε καλό αλλά δεν μπορώ να εφαρμόσω κάποια πράγματα ....κατεβαίνω να τον δω είμαστε από απόσταση ) είμαστε καταπληκτικά , εγώ αν και δεν είχα καλή ψυχολογία απλά τα ξεχνουσα όλα μαζί του και ήμουν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος του κόσμου γενικά δεν ένιωθα άσχημα όταν είμασταν μαζί .. κάποια στιγμή λόγω κάτι που του είπα εντελώς άκυρο τον πιάνει εγωισμός και άρχισε να λέει κλασσικά ότι δεν με θέλει και τέτοια ,αμεσως μετά τα αναιρεί ... εγώ δεν αντέχω να τον αντιμετωπίζω για ακόμη μια φορά καθώς τα έχω ακουσει χιλιάδες φορές αυτά και ξεσπαω σε κλάματα που δεν έχει ξανακούσει στη ζωή του , μετά από λίγο τρέχει κοντά μυ και προσπαθεί να με ήρεμησει .. ναι. Εδώ τον βάρυνα και δεν ήθελα να το κάνω απλώς δεν άντεχα να αντιμετωπίσω πάλι τα πείσματα και τον εγωισμο του ..τις επόμενες μέρες το ξεχνάμε όλα καλά ...έρχεται η στιγμή που πρέπει να φύγω ανεβαίνω Αθήνα .. γίνομαι πάλι χάλια και θέλω να κατέβω τυχαίνει και πεθαίνει η γιαγι του σε μια στιγμή που τον χρειαζόμουν πολύ , ήμουν απαράδεκτη και αγνόησα ότι πέθανε η γιαγιά του και του είπα πως δεν αντέχω νασαρχισει να μου φαίνεται πάλι άσχημα όπως τότε που πιεζόταν με τα μαθήματα του και ξεσπούσε πάνω μου ..αυτό το είπα αφού προηγήθηκε η φράση «σιγά σιγά θα μου περάσει» ...μετά από αυτό άρχισε να με βρίζει ,και να λέει ότι δεν το έχει ξαναδεί αυτό σε άνθρωπο και πως είμαι ανήθικη και πολλά αλλά ... προσπάθησα να του εξηγήσω πως αυτά τα είπα επειδή είχα φοβηθεί από τις προηγούμενες συμπεριφορές του και πως η ίδια δεν ήμουν καλά και πως ήταν μια περιοδος που τον χρειαζόμουν ,αυτός όσο με έβλεπε να απόλογουμε και να παραδέχομαι τα λάθη μυ τόσο πιο κακός γινόταν κι προσπαθούσε να με εξευτελίσει...την ίδια μέρα το βράδυ συναντιόμαστε στο πλοίο για κατέβουμε μαζί ...μου ζήτησε συγγνώμη και πως αυτό που έκανα τον απομάκρυνε , δεν τον φίλησα και αναρωτιόταν και γιατί .. τις επόμενες μέρες κύλησαν ήρεμα τα πράγματα ανεβαίνω ξανά Αθήνα ...εκεί με είχε πιάσει πολύ το συναισθηματικό μου και για ακόμη μια φορά έπεσα και τον πήρα τηλέφωνο να κλαφτω όπως λέω εγώ για το τι κάνω λάθος και Γτ είμαι τόσο ευαίσθητη και να του πω επίσης ότι με έχει στεναχωρήσει παρά πολύ η συμπεριφορά του και πολλά πολλά αλλά ,κάθησε με άκουσε και μου είπε στο τέλος ότι κουράστηκε να με ακούει ... αυτό έγινε συνολικά 3-4 φορε συνεχόμενες τη μια μέρα μετά την άλλη επειδή δνε μπορούσα να ελέγξω συναισθηματικά τον εαυτό μου και ήθελα την βοήθεια του ..μετά ο ίδιος άρχισε να μην θέλει να μου μιλάει ,έκανε 10ωρα να μυ στείλει μήνυμα και δνε ήθελε να μου μιλάει στο τηλέφωνο .. αφού είδα κι από είδα. Έκανα την καρδιά μου πέτρα και σταματησα να ασχολούμαι ...μόλις είδε ότι δεν του έδινα πια σημασία και δεν έστελνα ούτε εγώ άρχισε τα δεν σου αρέσω πια δεν με θες και όλα αυτά και επίσης ότι νιώθει ότι του λείπω και έχει φύγει ένα κομμάτι πο τη ζωή του,εγώ του είπα πως κουράστηκα να μην με στηρίζει και πως οκ έχω ένα πρόβλημα ,αλήθεια όμως ρε παιδιά ένα χρόνο τώρα με έχει δει χάλια το πολύ 10 φορές ... σε κάποια συζήτηση μας μου είπε πως να μην του λέω τπτ και να γράφω τα προβλήματα μου σε μια στήλη η να τα λέω στις φίλες μου ..πιστεύω πως το σκέφτεται έτσι επειδή και καλά αυτό το πρόβλημα υπάρχει από τον Δεκέμβρη και δεν το έχω λύσει ακόμα και έχει κουραστει να επαναλαμβάνεται παρ όλο που δεν έχει τεθεί πολλές φορές ως θέμα απλώς είναι γνωστό ... λοιπόν αυτό που θέλω να ρωτήσω γιατί έχω μπερδευτεί πολύ , μήπως κάνω εγώ λάθος ; Μήπως βλέπω εγώ λάθος τα πράγματα ; Μήπως όντως τον έχω βαρύνει πολύ ; Από τη άλλη είμαστε ούτως η άλλως από μακριά και σας ορκίζομαι ότι το πολύ να με έχει δει μέσα σε. Ενάμιση περίπου χρόνο 10 φορές χάλια και να τον έχω βαρύνει με την έννοια να κλαψουρίζω και να λέω τα προβλήματα μου ...θέλω απλά να ξέρω αν έχω εγώ λάθος να το διορθώσω ...από την άλλη όλοι δνε έχουμε κακές στιγμές ; Μου αξίζει κτι τετοιο ; Έχω μπερδευτεί ... σας παρακαλώ πολύ απαντήστε με κάποια σοβαρότητα ..